Klinkers zijn zoooo jaren negentig! Na DFHVN, HMBSM, KSMKRTR en TBHR is er nu ook STNS. (met punt!), een trio uit Antwerpen en Sint-Niklaas dat denkt een steentje te kunnen bijdragen aan het grotendeels uitgemolken instrumentale post-whatever genre. Deze debutanten leveren met “Ruins” een vijf-nummers-tellende EP af die afklokt op een dikke vijfendertig minuten speeltijd. Het valt niet te ontkennen dat bands als Isis, Pelican en Red Sparowes op de gemeenschappelijke iPod terug te vinden zijn en hoewel het niveau van deze bands (nog) niet gehaald wordt, hoeven ze hun allerminst te schamen voor hun eerste telg. Contrasten tussen atmosferische passages en beukstukken moeten – zoals dat voorgeschreven staat – voor de nodige spanningsbogen zorgen. Hoewel er slechts twee snarenplukkers in de band actief zijn, kan men gerust van een volle sound spreken (deze EP werd trouwens live ingespeeld). Bassist Nicholas Gauwloos (ex-Sunbourne, ex-Grown Below) eist dan ook meermaals alle aandacht op en kwijt zich behoorlijk van zijn taak om je huis op zijn grondvesten te laten daveren. Misschien met momenten nét iets te veel, want in de stevigere stukken raken de gitaarriffs van Thomas De Groof (Onrust) soms wat ondergesneeuwd. Drummer Jense Eeckhout zorgt tenslotte voor een solide ruggengraat van het geheel met strak en degelijk drumwerk zonder al te veel moeilijkdoenerij. De eerste twee songs bevatten naar het einde toe enkele riffs en overgangen waarbij de aandacht wat verslapt, maar vanaf “The line” weten ze me echt te overtuigen. STNS. geniet mijn voorkeur in de atmosferische, rustigere stukken waar gitaarloops en avontuurlijke basloopjes (Jef Caxide, iemand?) een voorbode voor het komende gedonder vormen. “The line” had zo op één van de laatste ISIS-platen gepast en was daar in goed gezelschap geweest. Je verwacht elk moment dat Aaron Turner zijn schuur hier gaat opentrekken. Ook “Minerva” grijpt me bij mijn ballen om ze pas na acht minuten terug los te laten. Het afsluitende “The crossing” straalt een positieve en geruststellende post-rock vibe uit die me wel bevalt. Deze jonge honden klinken zoals gezegd misschien nog iets te veel als een light doorslagje van het ondertussen voor de post-metal/sludge liefhebber tot het collectief geheugen behorende Isis, maar het hart zit overduidelijk op de juiste plaats en dat siert hen. Deze EP is niet in fysieke vorm te koop, maar kan via de bandcamp site gedownload worden voor het pay what you want principe.
JOKKE: 75/100
STNS. – Ruins (Eigen Beheer 2016)
1. James Clifford
2. ERLA
3. The line
4. Minerva
5. The crossing