Helleruin wist ons vorig jaar omver te blazen met diens debuutalbum “War upon man” waarvan de impact nog steeds nazindert. Tijdens deze naweeën komt Carchost, de enige muzikant en bezieler achter Helleruin, echter al weer met drie nieuwe composities op de proppen. Deze werden door Babylon Doom Cult Records op een split-LP geperst waarbij Helleruin´s landgenoten De Gevreesde Ziekte werd gevraagd om de B-kant voor zich te nemen.

Helleruin eert vanaf dag 1 de échte geest van de tweede blackmetalgolf en dat is op “Invincible“, met zijn drie nummers van gemiddeld zeven minuten lengte, niet anders. Maar wat dit zo goed maakt is dat Helleruin elk van hen een eigen identiteit heeft meegegeven. Zo vertoont het titelnummer wel wat trekjes van heidense invloeden waarbij de striemende tremolo’s, akoestische gitaren en heldere zangstukjes ons sterk doen denken aan het soms wat over het hoofd geziene Borknagar-debuut. In “Mijn ziel aan de duivel” schakelt Carchost over naar het Nederlands wat hem ook erg goed afgaat. Het nummer wisselt uptempopassages af met wat meer ingetogen stukken waardoor het een heel goede dynamische flow met verschillende gemoedstoestanden heeft. De bijna acht minuten zijn voorbij voor je het goed en wel beseft. Vanaf de pakkende openingstonen van “We rush ahead” wordt duidelijk dat dit een mid-tempo kraker wordt die refereert aan de Polen van Deus Mortem die een patent op dergelijke composities lijken te hebben (hoewel hun snel spul ook om van te smullen is). De ronkende basgitaar vormt een solide basis waarover een catchy gitaarmelodie eindeloos lang lijkt door te gaan en waarbij Carchost een eerder verhalende vocale aanpak hanteert. Ook al is het nummer grotendeels mid-tempo, Carchost kan zich toch niet inhouden om ook enkele knuppelpassages in te bouwen. Drie keer raak!

Over “Ω” was Mischa destijds al zeer te spreken en ik kan mijn ex-collega daar alleen maar in bijtreden. De twee-songs-tellende tape die via Zwaertgevegt verscheen was een juweeltje. Die twee composities werden voor de gelegenheid aangevuld met een nagelnieuw nummer genaamd “Zwartgallig“. Daar waar Helleruin tot over zijn oren in de jaren ’90 is blijven hangen, maakt De Gevreesde Ziekte uit Eindhoven een bruggetje tussen het tijdperk waar menig blackmetalfan met een nostalgische bril op naar terugkijkt en een meer hedendaagse vorm van het genre. Dat laatste wordt ondermeer duidelijk in de krachtige maar kraakheldere productie terwijl Helleruin’s sound wat ruwer is. Het nieuwe “Zwartgallig” combineert snelle zwartmetalen klanken met meer ingetogen postblackmetalachtige intermezzi waarbij de drummer in beide gevallen de show steelt want hij mept alle overgangen gedegen aan mekaar. Maar ook de basloopjes mogen er absoluut wezen; leuk dat meer en meer bands zo veel ruimte aan dit instrument geven dat wel al eens overbodig wordt geacht in het genre. De Nederlandse teksten zijn trouwens vrij goed verstaanbaar, wat niet iedereen even goed zal smaken. Er zit een klein verschil in sound tussen het nieuwe nummer waarmee De Gevreesde Ziekte opent en de twee andere bovengemiddeld lange composities die een herneming zijn van de “Ω“-tape, maar al bij al passen ze goed bij mekaar. De sterkte van De Gevreesde Ziekte zit ‘em in de doordachte opbouw en dynamische flow die je steeds op het puntje van je stoel doen zitten, vooral ook in de rustigere momenten die daadwerkelijk iets toevoegen zonder louter als een noodzakelijk opbouwend bruggetje naar een nieuwe climax te dienen. Ik moet regelmatig aan een band als Verwoed denken die echter nog net een tikkeltje meer verstikkend en dissonant uit de hoek kunnen komen. Het sterke screamwerk is echter meer duidelijk afgelijnd terwijl ze bij Verwoed regelmatig één laag met de muziek vormen. Een band waarvan we nog veel gaan horen als je het mij vraagt!

Conclusie: absolute aanrader deze split-release! Helleruin gaat trouwens binnenkort voor de eerste keer op de planken staan in de Rotterdamse Baroeg als voorprogramma van Djevel. De Noren mogen gewaarschuwd wezen want niet enkel zij hebben een patent op kwaliteitsvolle traditionele black metal.

JOKKE: 86/100 (Helleruin: 87/100; De Gevreesde Ziekte: 85/100)

Helleruin/De Gevreesde Ziekte – Invincible/Ω (Babylon Doom Cult Records 2022)
1. Helleruin – Invincible
2. Helleruin – Mijn ziel aan de duivel
3. Helleruin – We rush ahead
4. De Gevreesde Ziekte – Zwartgallig
5. De Gevreesde Ziekte – Zelfhaat
6. De Gevreesde Ziekte – De gevreesde ziekte