Een nieuw Salacious Gods-album hadden we eerlijk gezegd niet meteen horen aankomen aangezien voorganger “Piene” ondertussen zo’n luttele 18 jaar achter ons ligt. Maar kijk, de wonderen zijn blijkbaar de wereld nog niet uit en op 6 oktober ziet langspeler nummer vier, getiteld “Oalevluuk”, het levenslicht via Hammerheart Records. Tijd om de band eens aan de tand te voelen over wat er zich in die lange tussentijd allemaal heeft afgespeeld. (JOKKE)

Dag heren, “Oalevluuk” betekent zoiets als ‘oude vloek’ in jullie oud dialect en dat lijkt een vlag te zijn die de lading heel goed dekt want deze plaat kwam niet zonder slag of stoot tot stand. Wat liep er zoal allemaal mis toen jullie aan deze plaat begonnen schrijven?
We hadden vlak na “Piene” al een album klaar liggen maar dat materiaal lag meer in het verlengde van dat album terwijl we eigenlijk wat betreft de sfeer van de muziek en de muzikaliteit de boel naar een hoger plan wilden tillen. Tegelijkertijd bleven de technische ontwikkelingen met betrekking tot het opnemen van muziek niet stil staan en begonnen we kant en klare nummers naar elkaar rond te sturen via internet. Dit hield wel in dat er een opnamefaciliteit op poten gezet moest worden. Omdat dit in vergelijking met de huidige technieken toen nog erg primitief was, duurde het schrijven en opnemen van de nieuwe nummers erg lang. Inmiddels waren bandleden verspreid over Nederland gaan wonen zodat een oefenruimte in Zwolle het meest centraal gelegen was en het oefenen nog maar enkele malen per jaar plaatsvond. Net toen we klaar waren om het nieuwe materiaal in te studeren, besloten enkele leden er mee te stoppen. Vooral wegens persoonlijke redenen. Daarna bleef het een tijd lastig om geschikte muzikanten te vinden. Toen we uiteindelijk geschikte bandleden hadden gevonden, hebben we ook enkele malen moeten zoeken naar een nieuwe oefenruimte. Daarnaast zijn er bandleden gewond geraakt zodat ze een poos niet bruikbaar waren, zijn er opnames kwijtgeraakt en meer van dat soort dingen. Intussen is de opnamefaciliteit gegroeid en hebben we de opnames en de mix hier afgerond. 

Eén van de redenen waarom het nieuwe album “Oalevluuk” heet, is dat het Drents is voor ‘oude vloek’. Het staat voor het afwerpen van gebeurtenissen die tegen zaten en mensen die ons slechtgezind waren. Het afwerpen van oude lasten (vloek) en je eigen pad inslaan. Het hoesontwerp staat hier ook voor: een transformatie naar een nieuwe identiteit. Door zelfreflectie het meest kwaadaardige en duistere deel van je persoonlijkheid laten zegevieren.

Hadden jullie van meet af aan de titel “Oalevluuk” in gedachten voor de opvolger van “Piene” of kwam die er pas nadat duidelijk werd wat er allemaal fout liep in het totstandkomingsproces?  
Neen, het idee voor de titel is gaandeweg op komen borrelen. Omdat er zoveel tegenzat, spraken we van een vloek en besloten we om het in ons materiaal te verwerken. Swerc had een albumhoes van Mike Oldfield aan de muur hangen in zijn oude appartement. Zo zijn we op het idee gekomen om ‘Oale’ aan ‘vluuk’ toegevoegd. Voor het volgende album zal dit proces niet zo geleidelijk gaan, daar de titel al gereed is: “Kwelhekse.”

Een vloek in de betekenis van een onheilsbezwering is een meestal geritualiseerd gebaar of gezegde met de bedoeling een persoon of een plaats kwaad te berokkenen. Geloven jullie daadwerkelijk in het concept van een vloek of bekijken jullie dit eerder vanuit een symbolische hoek?
Beide. Voor ons heeft het persoonlijk vooral een symbolische betekenis refererend aan het ontstaan van dit album. Maar als je genoeg haat produceert in combinatie met een zeer berekenend en doortrapt plan kun je wel degelijk veel bereiken met een vloek.

Wie zijn eigenlijk de wellustige goden waar jullie bandnaam naar verwijst?
Daarmee verwijzen we niet naar onszelf zoals dat wel eens wordt beweerd….of toch? Nee, toen we de naam bedachten, waren we uiteraard nog een stuk jonger en hadden nog niet zoveel kennis vergaard op het gebied van religie en occultisme. We wisten wel zeker dat we een blackmetalband wilden oprichten. We leenden aan elkaar albums uit van Samael, Rotting Christ, Mayhem, Burzum en allerlei andere zooi. We wilden een bijpassende naam voor onszelf. We hebben een hekel aan de monotheïstische, abrahamitische religies. Vandaar ‘gods’, een verwijzing naar het polytheïsme, de oorspronkelijke religie van de oer-Europeanen. ‘Salacious’ is natuurlijk bedoeld als een verdere verblasfemieëring. Daarnaast had iedereen binnen de band iets verschillende opvattingen over religie en wilden we een naam waarbinnen we al die verschillende opvattingen konden verenigen.

Salacious Gods is altijd al een band geweest met een groot verloop qua leden met gitarist Iezelzweard als enige constante factor sinds de begindagen. Wat denk je dat hier de verklaring voor is?
Dit valt nochtans wel mee. Vanaf circa 1996 tot circa 2002 (de demo en de “Askengris“- en “Sunnevot“-periode) hebben we geen bezettingswisselingen gehad. Daarna ontvingen we een andere drummer en een tweede gitarist en vertrok de toetsenist. Die bezetting is ook jarenlang stabiel geweest. Het spelen in een blackmetalband is toch wel intensief en niet iedereen kan dat opbrengen. Oude bandleden Nevhelnoaste en Steakelhorn waren ook vanaf het begin present en hebben het stokje omstreeks 2010 doorgegeven aan de nieuwe leden.

Wie maakt er anno 2023 zoal deel uit van de nieuwe line-up? In hoeverre dienen de neuzen naast het muzikale luikt ook op gebied van gedachtengoed en interesses in dezelfde richting te staan?
Salacious Gods bestaat uit Lafawijn, Swerc, Njirrebrod, Fjildslach en Iezelzweard. Gelukkig zijn alle leden doorgewinterde blackmetalveteranen waarbij Iezelzweard wel het langst in de blackmetalscene rondzwerft. Dus de verstandhouding onderling is erg goed. We hebben als het ware aan een half woord genoeg om elkaar te begrijpen. Het is ook echt een band en geen soloproject van Iezelzweard. Het muzikale vakmanschap bij deze nieuwe leden ligt een stuk hoger maar ook de connectie in het spirituele en occulte vindt veel meer diepgang. We hebben nog geen nieuw materiaal geschreven maar we zijn erg benieuwd naar wat hier uit gaat komen!

De teksten zijn een brouwsel van jullie nachtmerries, rituele ervaringen en het kanaliseren van krachten van spirituele dimensies in vlees en bloed. Dat vraagt om wat verdere uitleg! Hoe hard en op welke manier zijn jullie bijvoorbeeld bezig met rituelen en zwarte magie?
Dat is best een lastige vraag omdat deze weg voor elk bandlid individueel verschilt, en omdat dit voor een deel toch ook wel erg een privéaangelegenheid is. Geen van ons houdt zich perse bezig met het bedrijven van rituelen. Rituelen gebaseerd op andermans dogma’s zijn voor ons ook niet interessant, wij bewandelen hierin toch vooral ons eigen pad. Met betrekking tot rituelen hebben de teksten dan ook vooral een symbolische lading. Wat ons als band spiritueel bindt is een zoektocht die verband houdt met zelfontwikkeling en groeien als individu. De aanwezigheid van en communicatie met krachten rondom en in ons, die groter zijn dan waarneembaar door menselijke zintuigen speelt hierbij wel een rol. Deze krachten zijn door de tijd heen van veel namen voorzien, maar naamgeving is eigenlijk niet van belang. In onze zoektochten proberen we de huidige oppervlakkige wereld zoveel mogelijk te verlaten en ons te richten op een band met de sterkere machten daarachter, los van het aanhangen van welk dogma dan ook. Een thema dat ook terugkomt in het artwork waar ik het net over had: je eigen weg inslaan en transformatie naar een nieuwe identiteit.

Salacious Gods heeft Drenthe als heimat. Sinds jullie tweede plaat “Sunnevot” uit 2002 brengen jullie enkele teksten in het Drentse dialect. Vanwaar die keuze?
Het is puur uit chauvinisme voortgekomen. Daarnaast brengt het emoties veel intensiever over omdat het de taal is waar je ook in denkt en voelt. Ik denk dat wij in ieder geval de eersten waren en misschien nog steeds de enige Drentstalige metalband zijn. Nederlandstalige teksten brengen, werd al wel gedaan door Sammath. Black metal is een erg conservatieve muzieksoort. Om binnen die grenzen iets origineels en eigens te brengen is relatief lastig. Het Drentse tintje geeft ons in die zin iets eigens.

Ook de inspiratie voor jullie aliassen werd dicht bij huis gevonden. Wat betekent Iezelzwaerd bijvoorbeeld?
Iezelzweard betekend ‘zwaard van ijzel’. Fjildslach betekend ‘veldslag’. En je gelooft het misschien niet, maar Njirrebrod betekent ‘addergebroed’ in het Fries (hij is Fries, maar woont al jaren in Drenthe).

Voor de eerste keer vind ik jullie eigenlijk een erg geslaagde album cover hebben en ook het nieuwe logo oogt heel mooi! Wat is de link tussen het cover artwork en de teksten?
Dank u! Het hoesontwerp staat voor een transformatie naar een nieuwe identiteit. Door alles wat ons heeft tegengewerkt in de laatste periode wordt je als band zijnde alleen maar sterker. De persoon op het cover artwork ondergaat eenzelfde transformatieproces. Van licht naar duister, van zwak naar sterk. Dit proces van transformatie gaat vaak in verschillende fasen: soms symbolisch, soms fysiek. Door op verschillende wijzen kennis op te doen, door simpelweg het lezen van boeken of een periode van vasten of een tijdlang te verblijven in de natuur. Soms je woede laten aanwakkeren of juist door bewust pijn te ondergaan. Alles om er aan de andere zijde beter uit te komen.

Jullie namen de plaat op in jullie eigen Fire & Brimstone Studio maar trokken voor de mastering naar Tore Stjerna die al heel wat studiowerk verrichte voor ondermeer Watain, Funeral Mist en Ofermod. Er was een periode een paar jaar terug dat alle platen die uit de Necromorbus Studio vloeiden een gelijkaardige sound hadden, vergelijkbaar met het “The Abyss Studio-effect” van destijds, maar ik moet zeggen dat ik dat gevoel niet heb bij “Oalevluuk”. Nog steeds tevreden over hoe de plaat finaal klinkt nu jullie er al wat afstand van hebben kunnen nemen?
Ik vermoed dat ons album niet zoals de meeste “Necromorbus bands” klinkt omdat we de mix helemaal zelf hebben gedaan. Tore van Necromorbus heeft tijdens het masteringproces weinig aan de sound veranderd. Het masteren hebben we zelf ook gedaan maar wij draaiden het volume categorisch te hard op. Daarom hebben we voor een objectief oor Tore gevraagd. Tore’s mastering lijkt veel op die van ons, alleen wat zachter in volume. We zijn nog steeds erg tevreden over het resultaat. Maar we willen voor een volgend album meer gelaagdheid in de gitaren aanbrengen.

De symfonische insteek van jullie debuut “Askengris” verdween geleidelijk aan. Vanaf “Piene” hadden jullie ook geen keyboardspeler meer. Er was een tijd dat er heel beschimpend werd gedaan over symfonische blackmetalbands, maar toetsen lijken de laatste jaren helemaal terug te zijn en omarmd te worden. Hoe zij jij dat?
Ik heb toetsen en andere instrumenten (niet zijnde drum, elektrische gitaren en basgitaar) altijd sfeerverhogend gevonden. Daarom hadden we vanaf het begin een toetsenist. We hadden voor de optredens die we voor het album “Sunnevot” zouden doen een tweede gitarist ingelijfd. Dus waren we toen met een bezetting van 6 man (inclusief toetsenist). Maar toen we merkten dat de toetsenist niet meer gemotiveerd was, hebben we hem dat voor de voeten geworpen. Waarna hij het keyboard letterlijk bij ons op de stoep heeft achtergelaten terwijl we op weg waren naar het eerste opgetreden in die reeks. Daarna hebben we niets meer van hem vernomen. We hebben dus nooit met 6 man opgetreden. Een toetsenist minder maar wel met een tweede gitarist. Een logisch gevolg daarvan is dat “Piene” totaal anders klonk dan zijn voorgangers. We hebben op “Piene” nog wel partijen ingespeeld met een gitaar maar dit heeft de mix niet gehaald omdat dit niet bij dat materiaal paste. Op “Oalevluuk” zijn de keyboards wel weer heel sporadisch aanwezig. Hoe dat op het volgende album zal worden, zal moeten blijken.

In het verleden werkten jullie samen met Folter Records en Cold Blood Industries, maar voor de nieuwste telg werd een samenwerking met Hammerheart aangegaan. Hebben jullie lang moeten label shoppen of was Salacious Gods een naam die nog wel gemakkelijk enkele deuren opende?
We zijn erg blij met Hammerheart Records. Alleen al omdat het de albumtitel is van één van geweldigste albums ooit. Maar met name natuurlijk omdat het al jaren één van de betere metallabels van Nederland is. We hebben een paar Nederlandse labels benaderd waarvan Hammerheart het best bij ons paste. We hebben dus niet lang gezocht.

Zijn er plannen om jullie back catalogue opniew uit te brengen? Ik vind dat alle platen de tand des tijds goed doorstaan hebben en vooral voor jullie debuut “Askengris” heb ik een zwak.
We hebben eigenlijk geen idee wie de rechten van die albums heeft. We hoorden dat Cold Blood Industries de rechten heeft verkocht, maar we weten niet aan wie. Het zou inderdaad goed zijn om daar eens een keer werk van te maken.

Kunnen we Salacious Gods weldra ook live aan het werk zien in onze contreien?
We staan weer open voor optredens dus het zou zo maar kunnen.

Werden jullie de afgelopen achttien jaar nog regelmatig aangesproken op het werk van Salacious Gods?
Ja toch wel en dat verbaasde onszelf soms ook. We zijn nog regelmatig gevraagd voor optredens in binnen en buitenland bijvoorbeeld. Af en toe zijn we nog gevraagd voor interviews. Ik zat een keer in een rockkroeg in het midden van het land terwijl ze ineens een nummer van “Piene” draaiden. Dat soort dingen. Het opent af en toe toch nog wat deuren.

Voelt “Oalevluuk” als een soort van tweede adem voor Salacious Gods aan?
Ja dat klopt. We waren er door het hele proces van “Oalevluuk” eigenlijk wel klaar mee. Maar nu begint het bloed toch weer te borrelen.

Enkele van jullie zijn ook actief bij ondermeer Lugubre. Wat valt er uit dat kamp nog te melden?
Op dit moment nog niets. We zitten Striid wel regelmatig achter de broek aan om toch weer materiaal te schrijven maar het laat vooralsnog op zich wachten.

Gitarist Swerc is in tal van bands actief. Met Afvallige bracht hij in 2018 een demo uit die ik erg smaakte. Gaat hier nog een vervolg op komen?
Een full-lenght album is inmiddels geschreven, de opnames hiervan staan gepland voor het najaar. Wanneer dit album uit zal komen is altijd een raadsel en hangt af of er interesse is van labels. 

Met bandleden die in tal van bands actief zijn vraag ik me af of Salacious Gods prioriteit heeft nu jullie nieuwe plaat op uitkomen staat?
Het vergt inderdaad wel het uiterste van ons planningsvermogen maar we gaan ons best doen.

Het promotionele schrijven dat de plaat vergezelt benoemt Salacious Gods als “The Kings of Dutch Black Metal”. Hoe positioneren jullie Salacious Gods in het Nederlandse blackmetallandschap anno 2023? En hoe kijken jullie naar de evolutie die Nederland de afgelopen twee decennia heeft gemaakt op gebied van black metal?
De term “The Kings of Dutch Black Metal” is niet door onszelf bedacht maar door het label vermoeden we. Arrogantie past ons niet. We komen van ver en we moeten het eerst weer verdienen. Hoe dat zal gaan zullen we moeten zien. We zijn geen originele of afwijkende band. Dat is ook nooit onze intentie geweest. We willen black metal maken zoals wij vinden dat het hoort, naar onze eigen smaak. In die zin vallen we misschien minder op maar het is wel de muziek die we zelf graag willen horen. Er zijn in België en Nederland al zat aan geweldige blackmetalbands. We zullen zien hoe ons plekje aan het firmament er uitziet. Misschien moeten we ook maar eens aan nieuw materiaal beginnen en eens kijken wat dat oplevert. Voor een single of een split of iets dergelijks.

Speelden jullie destijds veel shows in België? Zo ja, wat zijn jullie herinneringen aan deze tijd waarin er een sterk soort broederschap tussen Vlaamse en Nederlandse blackmetalbands leek te bestaan?
We hebben wel wat shows in België gedaan. In Frontline in Gent hebben we enkele malen gespeeld en in Mechelen. Misschien op nog wel meer locaties maar het geheugen is wat blurry en ik haal de optredens met Lugubre en Salacious Gods wel eens door elkaar.