Taubrą is een nieuwe band die begin 2022 werd gevormd door muzikanten uit Noorwegen en Zwitserland die een verpletterende vorm van old school occulte black metal wilden spelen. Op hun debuutalbum “Therizo“, dat door Debemur Morti Productions uitgebracht wordt, draagt Taubrą de oude geesten en spreuken die de legendarische tweede golf blackmetalartiesten van begin/midden jaren ’90 bezaten, over naar het moderne tijdperk middels een magische reis door chaos, extase, duisternis en innerlijke contemplatie. Zanger/tekstschrijver R. (Ilhalung, Legiones) en gitarist/componist B. (Aara) waren onze gesprekspartners van dienst om wat licht te werpen op het mystieke Taubrą-universum. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

Taubrą werd bedacht door gitarist B., bekend van Aara. Hoe is de Noorse zanger R. bij het project betrokken geraakt?
R.: Phil van Debemur Morti is de schuldige. Hij vroeg mij en een paar anderen of we iemand kenden die mogelijks geïnteresseerd zou zijn om deel uit te maken van een project onder leiding van B. Ik stelde hem voor het Ilhalung-abum naar B. op te sturen, wat Phil ook deed. Een paar uur later werd mij gevraagd of ik mee wilde doen aan de kruistocht. En natuurlijk zou ik dat doen! Het is een hele reis geweest tot dusver…

Waarom werd het woord Taubrą, dat ‘tovenarij’ betekent in de Proto-Germaanse taal, als bandnaam gekozen? Waar vonden jullie het woord en hoe wordt het precies uitgesproken? Wat is de ‘Vale of the Taubrą‘, een van de nummers op het album?
R.: We wilden een naam die zowel mysterieus klinkt als één die kan correleren met de teksten die we wilden gebruiken. We vonden Taubrą dus een perfecte naam voor onze taak. En je kunt het uitspreken zoals je zelf wilt, maar de uitspraak is eigenlijk vrij rechtdoorzee. ‘Vale van de Taubrą’ kan vertaald worden als ‘de vallei van de tovenaar’, een plek van duisternis en verontrustende sferen vol dood en verval…

In jullie biografie staat dat jullie occulte black metal brengen en dat jullie uitdrukking willen geven aan de combinatie van oergeweld, existentieel onbehagen en mystieke andersheid die canonieke black metal zo fascinerend maakte. Welke aspecten of elementen zorgen ervoor dat jullie je muziek als ‘occult‘ bestempelen? Wanneer is het volgens jullie gepast om het voorvoegsel ‘occult’ te gebruiken?
B.: In de eerste plaats maakt het ons niet uit wat anderen wel of niet doen. Het ‘occulte’ is een concept dat zo omvangrijk en enigmatisch is dat het elke eenduidige en definitieve definitie tart. Wat mij fascineert is het verborgen aspect van ons dagelijks bestaan, iets dat we in ons hebben gedragen, dat we in de loop van millennia hebben getemd om harmonieus naast elkaar te kunnen bestaan ​​in de samenleving. Vooral black metal lijkt mij een kunstvorm waarin deze versluierde energie onbelemmerd kan uitbarsten, met alle gevolgen van dien. De muziek lijkt deze chaotische kracht graag te versterken, te erkennen en te verheerlijken. Het helpt mij de ‘Urangst’ onder ogen te zien die deel uitmaakt van ons allemaal. Je kunt afleiding zoeken in goedkoop amusement, of proberen de diepten en vernietiging in jezelf te omarmen en te begrijpen.

Occulte of rituele symboliek wordt in black metal vaak gebruikt (of beter: misbruikt) voor commerciële doeleinden. Vinden jullie het gevaarlijk om met symbolen te spelen zonder de exacte betekenis ervan te kennen?
B.: Symbolen kunnen zeker een sterke betekenis hebben, maar er is altijd vrijheid van interpretatie. Spelen met symbolen is misschien gevaarlijk als je symbolen van een bende op de verkeerde plek gebruikt, maar black metal is tegenwoordig een samenzijn voor iedereen geworden.

Wat vertegenwoordigen de symbolen in het bandlogo en op jullie outfits?
B.: Het Taubrą-logo bestaat uit een variatie van verschillende symbolen die de eigenlijke letters aanvullen. Aan de ene kant staan ​​delen van het wapen van Decarabia, een van de graven van de Hel. Hij maakt deel uit van de 72 Demonen van Salomon, die meer in detail worden besproken in de “Ars Goetia”, maar maakt ook deel uit van oudere geschriften zoals de “Pseudomonarchia” van Johann Weyer. Decarabia bezit, naast zijn kennis van elementair magie, het vermogen de tovenaar naar de donkerste plaatsen te leiden. Het symbool van Saturnus, dat door de geschiedenis heen negatief is geassocieerd met bijna alle delen van de wereld en werd beschouwd als een gevreesde planeet, is ook aanwezig. Tenslotte vinden we de structuren van de gotische heilige architectuur terug die een ruimte van vergeten spiritualiteit symboliseren.

De tweede post op jullie Facebook-pagina luidde als volgt “Principis Mezaphar! Kesherul neg Pineg Kegiteah Cifi Sed Kaki des ses nules nedh Si dieSedh Legim wowo habals rulem bamgulaki furihesti kesemidam Heliman Narledh Hefegh Sechono Hedano Heliman Narledh….“. Als ik me niet vergis zijn deze woorden – waarvan de taal mij onbekend is – ontleend aan “Die Schatztruhe mittelalterlicher Manuskripte der Magie” geschreven door Nobilis Johannes Kornreutheri anno 1515. Waar gaat deze publicatie over en welke plaats neemt magie in jullie dagelijks leven in?
B.: Ja, het maakt deel uit van de Kornreuthers “Magia Ordinis“, waarin staat dat het uit 1515 komt, maar de 17e of 18e eeuw lijkt passender. Ikzelf ben geen beoefenaar van rituele magie in de vorm van het herscheppen van deze bestaande beschrijvende gidsen zoals Kornreuthers, maar vind meer toegang via creatieve processen zoals eerder vermeld. Iets eruit halen en manifesteren lijkt mij belangrijker. Maar omdat ik geïnteresseerd ben in veel gebieden van de culturele en religieuze geschiedenis, is het opwindend om occulte historische geschriften te lezen en ermee te werken, ook al zijn veel van de bestaande geschriften in feite vervalsingen die voor amusementsdoeleinden in de 18e en 19e eeuw werden geschreven.

Zijn jullie het eens met mijn observatie dat jullie geluid neigt naar het snelle Zweedse melodieuze blackmetalspul?
R.: Ik begrijp wat je denkt, en ik heb anderen hetzelfde horen zeggen. Voor mij persoonlijk is het niet van belang hoe of als wie we klinken. Sommige riffs of stukken kunnen aan de ene band doen denken, andere aan andere bands. In een oververzadigd genre als black metal is het bijna onmogelijk om een ​​album te maken zonder de gedachten van de luisteraar in de richting van andere bands te sturen. Het is niet van belang, zolang het maar geen plagiaat is.

Gitarist B. doet alle songwriting voor de band. Is het een soort dictatuur of gebruikt hij jou en de andere bandleden (drummer J. en bassist T.) als externe referentiepunten voor feedback?
R.: B. is helemaal geen dictator. Hij schrijft de muziek, stuurt deze op en laat ons onze gedachten terug rapporteren. Ik moet er wel aan toevoegen dat als hij een nummer opstuurt, het meestal zo goed geschreven is dat er geen verandering nodig is, tenzij hij zelf een idee verandert.

En hoe zit het met de tekstuele inhoud waarvoor R. verantwoordelijk is? Kon hij de onderwerpen vrij kiezen of werd er vooraf onderling besloten waar de teksten van Taubrą over moesten gaan?
R.: Ikzelf en B. hebben vooraf besproken welke richting we met de teksten wilden uitgaan, maar het eigenlijke schrijfproces komt uit mijn hoofd. Als ik tevreden of half tevreden ben, deel ik ze met B., zodat hij met zijn gedachten/ideeën kan komen. Ik schrijf al vanaf jonge leeftijd teksten en heb altijd graag met woorden getekend en afbeeldingen of denkbeelden gemaakt. Een leuke manier om wat gedachten of foto’s te delen…

Als titel voor jullie debuut werd gekozen voor het Griekse woord ‘Therizo‘, dat ‘oogsten’ betekent. Hoe kwam jullie op dit woord terecht en waarom leek het passend om als albumtitel te worden gebruikt?
R.: Ik vond het woord in een boek over oude wezens. Het woord heeft, voor mij tenminste, magische krachten en het bleef hangen. Na een tijdje begon ik een tekst met die titel te schrijven, en naarmate de tijd verstreek, besefte ik dat ‘Therizo’ de titel van het album MOEST worden. Het past perfect bij zowel de tekst als bij onze naam Taubrą.

Is er zoiets als een terugkerend thema in de teksten?
R.: Ja, de dood! En een parasitaire kuddementaliteit. Denk zelf na en sterf later. Ik ben nooit een fan geweest van religie, dus dat is ook vaak een terugkerend thema, op verschillende manieren. Onze geest is ons grootste gereedschap, dus ik vind het altijd leuk om te praten met degenen die er verstandig gebruik van maken.

Er werd gekozen voor een minutieus krachtige mix en modern klinkende mastering. Dit is vaak lastig omdat het de muziek generiek en steriel kan laten klinken, hoewel dit niet het geval is voor “Therizo“. Zijn jullie betrokken geweest bij de productiekeuzes voor het album en zijn jullie tevreden over hoe de productie is verlopen?
R.: We waren er inderdaad bij betrokken. Bestanden werden heen en weer gestuurd, een behoorlijk moeizaam proces, maar om een ​​goed eindresultaat te krijgen is dit van het allergrootste belang. En ja, het eindresultaat is behoorlijk indrukwekkend moet ik toegeven, omdat het niet was wat ik me in eerste instantie had voorgesteld. Ik hield van het geluid op onze pre-producties en voordat we ze mixten en masterden. Het heeft echt een hele tijd geduurd voordat ik begreep dat ons eindresultaat zo goed is als het uiteindelijk is geworden.

Wat is jouw mening over het zeer rauwe en lo-fi klinkende deel van de blackmetalscene?
R.: Ik vind het niet erg, zolang het maar iets goeds/interessant biedt en de juiste sfeer heeft. Maar nogmaals, dat subgenre is zo oververzadigd met bands en slaapkamercowboys die meeliften op de hype dat het merendeel van wat interessante bands zouden kunnen zijn, verdrinkt in hun eigen beerput en lawaai. Goede muziek is goede muziek, of het nu rauwe black metal, country of hymnes voor de zogenaamde Heer zijn.

(c) Hexhamar

Jouw zang werd opgenomen in de Nordstern Studio met de hulp van Ahzari, die ook te horen is met wat cleane zang in het nummer “Vale of the Taubrą“. Was dit iets dat van tevoren gepland was of groeide het idee om cleane zang toe te voegen in de studio?
R.: Het idee voor cleane zang bestond al een tijdje, ik had alleen geen idee waar ik die moest plaatsen. Dus dat was een soort spontane actie. Het plan was om ze zelf te doen, maar toen we zover kwamen was mijn stem op zijn zachtst gezegd niet in orde, dus leende Ahari ons zo vriendelijk zijn stem. Het draaide echt goed uit!

Ik moet zeggen dat je zang zeer krachtig, dynamisch, uitgesproken en onheilspellend klinkt. Doe jij veel oefeningen om je stem te trainen om zo te zingen?
R.: Ik houd erg van vocalisten die uitgesproken zingen, zoals Aldrahn bijvoorbeeld deed op “Kronet til konge”. Dus ik heb altijd de neiging gehad om op die manier te zingen. Met Taubrą had ik nog niet gerepeteerd voordat ik de studio inging, ik liet me gewoon door de muziek leiden hoe ik de zang zou doen. Ik wist echter van tevoren dat, omdat de muziek zo krachtig was, er ook een krachtige uitvoering nodig was. Lofi-gekrijs zou dit album niet veel ten goede komen.

Is Taubrą een project dat alleen in de studio opereert of zijn er plannen om de band naar het podium te brengen?
R.: Dat zal de tijd uitwijzen…

Gezien de Aara-connectie leek Debemur Morti Productions een passende keuze om “Therizo” uit te brengen. Hoe is de relatie met het label en wat maakt hen de perfecte partner voor het uitbrengen van Taubrą’s muziek?
R.: Omdat B. al met Aara een contract bij DMP heeft getekend, was het een gegeven om Phil de plaat te laten uitbrengen als hij dat wilde. Phil en ik hebben bijna sinds het begin van DMP in 2003 contact, dus voor mij is het echt bevredigend om iets op zijn label uit te brengen. Ik ben er trots op dat ik hem een ​​vriend mag noemen.

Je schrijft voor Heavymetal.no, dus ik neem aan dat je de hedendaagse muziekreleases van dichtbij volgt. Was black metal beter in de jaren negentig of denk je dat er anno 2023 nog steeds relevante platen in het genre verschijnen die over een paar jaar klassiekers zullen blijken te zijn?
R.: Ik was schrijver voor Heavymetal, en ook voor Eternal Terror, ook een webzine. Ik schreef ongeveer 10 jaar lang recensies en interviews. Waanzinnig veel plezier aan beleefd, maar uiteindelijk te tijdrovend en ik verloor ook het plezier van het luisteren naar mijn eigen collectie. Toen ik stopte, had ik dus eindelijk weer tijd voor mijn verzameling. En er worden zeker nog steeds klassiekers gemaakt, kijk maar wat wij deden (lacht). Maar om even serieus te zijn: als ik op zoek ben naar een plaat om naar te luisteren, grijp ik vaak terug naar de klassiekers waar ik zo dol op ben. Tegelijkertijd komen er ieder jaar zoveel goede platen bij die ook aandacht behoeven. Het is soms lastig kiezen. Voor mij zal black metal altijd sterk blijven, want als er jaren tussen goede albums zitten, hebben we altijd de goede oude platen om opnieuw te beluisteren.

Je bent of was ook actief bij een aantal andere bands zoals doommetalband Dooms Vain en twee andere blackmetalbands (Ilhalung en Legiones). Wat kunnen we de komende tijd van deze andere bands verwachten?
R.: Wat Dooms Vain betreft weet ik niet zeker wat we ermee zullen doen. Misschien ooit een plaat opnemen, misschien niets. Legiones zal deze winter de opname van een mini-album afronden en deze hopelijk ergens in 2024 uitbrengen. Ilhalung staat al een paar maanden op pauze, maar er is muziek voor verschillende albums geschreven en deze zal hopelijk volgend jaar worden opgenomen.

Je woont in de Noorse stad Trondheim, sinds de jaren 2000 een broeinest voor veel geweldige blackmetalbands die actief zijn onder de vlag van Nidrosian Black Metal. Wat is jouw mening over jouw lokale scene? Heeft deze beweging Noorse black metal weer groots en gevaarlijk gemaakt?
R.: Als het niet gevaarlijk is, dan in ieder geval weer geweldig! Er liepen hier heel veel goede bands met een sterke wil rond die waanzinnig goede albums hebben gemaakt. Mare verdient een vermelding, samen met Kaosritual en One Tail, One Head. Er zijn momentums geweest, dat is zeker! En wat betreft de scene van vandaag denk ik dat er hier nog steeds een aantal goede bands zijn. Mare is er nog steeds, Ritual Death, Dark Sonority, Vemod. Verre van een armoedige scene dus.