Herzog is een nieuwe blackmetalentiteit van eigen bodem die reeds jaren geleden door Asgeir Amort werd opgericht maar nooit tot leven kwam. Tot nu. Het debuutalbum “Furnace”, uitgebracht door Amor Fati Productions, toont een gedistilleerde versie van hun zwarte kunst waarbij ze werken met verschillende stijlelementen die door uitmuntend vakmanschap tot een interessant eindresultaat gesmeed worden. We spraken met Asgeir Amort die niet gewend is interviews te geven, maar toch een aantal zeer interessante inzichten gaf. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

Hoewel Herzog anno 2023 fysiek tot bloei kwam, werden de zaadjes voor deze band al jaren geleden geplant. Waarom duurde het zo lang voordat Herzog tot leven werd gewekt?
Na het oprichten van de band duurde het enkele jaren om het concept en schrijfproces van ons debuut uit te werken om “Furnace” dan uiteindelijk in november 2023 te kunnen uitbrengen. Coherente muziek schrijven die een verhaal zoals dat van “Furnace” vertelt vergt veel werk. Het duurde wel even voordat we iets konden presenteren waar we artistiek tevreden over waren.

Ik ben de afgelopen vijftien jaar met muziek bezig geweest, meestal op mezelf, en het kostte wat tijd om een evenwichtige en proactieve manier te vinden om me op mijn huidige creatieve leven te concentreren. “Furnace” is een heel persoonlijk album dat emoties presenteert die je op het pad van discipline moet doorstaan. Ik vergelijk mijn professionele leven als ambachtsman graag met mijn ervaring in de blackmetalscene, hoewel mijn aanwezigheid daarin redelijk laat in mijn leven begon. Of vroeg, afhankelijk van hoe je het bekijkt.

Begon Herzog in eerste instantie als eenmansproject of was het vanaf het begin de bedoeling voor een band met een volledige line-up te gaan?
Eigenlijk beide, en tot op zekere hoogte geldt dit nog steeds. Herzog heeft buiten de composities niemand anders nodig om te bestaan, maar Herzog is ook zeer flexibel in het verwelkomen van iedereen die het project zou kunnen dienen. Ik geloof niet dat Herzog iemand in het bijzonder is, behalve degenen die vastbesloten zijn de band te dienen, het schrijfproces van Herzog-riffs en melodieën begrijpen en resoneren met het project. Op dit moment bestaat Herzog uit Déhà, Hochofen en ikzelf, drie mensen die aan de basis staan van het schrijfteam. Ik ga ook hulp krijgen van een aantal nog te selecteren muzikanten voor de geplande live optredens en misschien zelfs voor toekomstige composities.

Hoe ontstaan jullie nummers?
Herzog’s muziek moet op een specifieke manier geschreven worden, het moet de melodische spanning en later ook diens betekenis dienen. Elke melodie bevindt zich in een voortdurende evolutie van kleuren, vormen, rondingen en contrasten, wat de eerste laag vormt. Als die samenhang voldoet aan een aantal eenvoudige regels die ik mezelf heb opgelegd voor het schrijven, dan gaat dit nummer door naar het volgende proces. Herzog’s muziek is gebouwd op een dubbele gitaardialoog, soms zijn het antagonisten, soms ondersteunen ze elkaar, maar ze vullen elkaar altijd aan – ze staan aan de basis van alles wat Herzog’s muzikaliteit betreft. Zo erg zelfs dat elk gitaarnummer van het album lang vóór de drums, die ter plekke werden gecomponeerd, is opgenomen. Dankzij het geweldige vermogen van Déhà om drie keer sneller op te nemen dan wie dan ook in de branche, bleek dit gegeven uiteindelijk geen grote uitdaging voor ons te zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=RVtrdNvb6JY?si=thrNIJp9uHtcTO6b

​Déhà is de afgelopen jaren van groot belang geweest voor Belgische black metal. Hoe belangrijk was zijn bijdrage voor de uitkomst van “Furnace”?
Déhà heeft alles gegeven en had een grote inbreng, behalve het laatste woord. Hij is het soort werkmens die 12 dagen van 12 uur achter elkaar kan werken en toch de zorg heeft om goed te luisteren naar de behoeften van de artiesten voor of met wie hij werkt. Hij gaat verder dan wat anderen doen en ik ben er vrij zeker van dat hij de hand is die ervoor heeft gezorgd dat deze plaat op het niveau van mijn eisen ligt.

Werken met Déhà is een echte uitdaging is, één die dit soort muziek vereist. Eens achter zijn desk gezeten, tellen enkel het doel en het resultaat van het proces. Hij heeft mij zeker laten groeien als artiest en als muzikant en bracht tijdens de opnames van dit album de noodzaak naar voren om emotioneel eerlijk en oprecht te zijn.

Hij bood het volledige scala aan mogelijkheden en inzichten aan tijdens het zoeken naar de juiste sound, nadat de eerste compositielagen klaar waren, de drums hun plek hadden ingenomen en de bas en de mix hun eigen weg gingen om iets te worden dat voorheen alleen maar naakte gitaarmelodieën waren. Hij ging bij elke stap voorzichtig te werk om er zeker van te zijn dat het project niet te ver zou gaan of te veel zou afwijken van de oorspronkelijke bedoeling. Hij waakte echt over het eindresultaat.

Afgezien van enkele vocale gastoptredens voor Brouillard en Yhdarl is er geen track record van jouw vorige bands te vinden. Is Herzog je eerste band en meer specifiek de eerste keer dat je black metal verkent?
“Furnace” is mijn eerste volledige album. Het is een eerste schets voor iets dat in de toekomst nog veel diverser zou kunnen worden. Ik heb een paar verschillende projecten die zich in het opname- of schrijfproces bevinden en die mogelijks in de nabije toekomst worden uitgebracht.

Mijn toewijding aan de scene is de afgelopen jaren beter waarneembaar geweest door het decoratiewerk dat ik verrichtte op verschillende shows en festivals die voornamelijk in het Brusselse plaatsvonden. Voor sommige bands verzorgde ik de complete opstelling van aangestoken kaarsen, wierook of complexe altaren. Dit was de eerste ervaring waarin mijn behoefte voor hoge verantwoordelijkheid en ambachtelijke esthetiek werd bevredigd. Ik kan L&M van A Thousand Lost Civilizations daar niet genoeg voor bedanken. Zij zijn degenen die mij vanaf het begin dit soort vertrouwen hebben gegeven om deel uit te maken van hun eigen creatie. Het is daar dat ik de praktijk van black metal echt heb leren kennen, dankzij de ervaring van belangrijke spelers in de scene.

Wat betekent black metal voor jou?
Ik zie black metal als een soort van hulpmiddel, een manier om te functioneren, aan te spreken en ergens bij te horen. Het is een reeks praktijken die een gevoel van waarheid oproepen. Waarheid in emoties en diepgang in de weergave van de (her)opvoering ervan.

Vrijheid is ook een enorme, maar paradoxale factor. Het genre op zichzelf is vrij gesloten met een set regels die enigszins vaag zijn, maar ook vooraf gedefinieerd zijn en volledig aan het publiek overgelaten worden om beoordeeld te worden. Maar de vrijheid die je, eenmaal je in je ‘self-made box’ waartoe je beperkt bent vindt, is eindeloos. Het is een oefening in jezelf zijn, bedoeld om te tonen uit een soort van noodzakelijke drang.

Waarom werd ‘herzog’ als bandnaam gekozen?
Dat kwam vrij natuurlijk. Ik werd op een dag letterlijk wakker, sterk nadenkend over dit woord en de betekenis die het spontaan bij mij opriep. Na nauwkeurig onderzoek naar de oorsprong van het Duitse woord ‘herizogo’ kwam ik erachter dat het ‘hertog’ of ‘legerleider’ betekende. De betekenis van deze adellijke titel werd toegeschreven aan de vazal die verantwoordelijk was voor de grenzen van de ‘moeraslanden’ waar hij als enige bevoegd was een leger op te richten zonder direct bevel/interventie van de koning.

Mijn persoonlijke interpretatie komt neer op die oorspronkelijke sensatie, die roep om vrijheid. Wat is een betere manier om een verhaal van zelfredzaamheid en initiatief te creëren dan door legers op te richten in naam van de grotere institutie – dat wil zeggen al wie mij is voorgegaan, en de massa die het publiek is – tegenover de wereld, en om woorden van een zekere wijsheid te verkondigen, om de vergeefse poging te verkondigen die het bereiken van dit esoterische doel door middel van de scheppingsdaad is? Om jezelf te vinden door middel van de roeping.

De reis van Herzog is bescheiden, maar in die bescheidenheid schuilt nog steeds de wil om vuur en brand te stichten, en om de assen aan de wereld te laten zien.

Voor de release van “Furnace” ging je in zee met het Duitse label Amor Fati Productions. Waarom zijn zij het perfecte label voor Herzog?
Vanwege de inherente kwaliteit van de bands die op Amor Fati zijn getekend. Marius is passioneel op vlak van bands die hij selecteert en hij zet zich sterk in om bands te verwelkomen die hij echt leuk vindt en steunt. Ik ben tevreden over zijn toewijding als betrouwbare partner voor Herzog.

Het is best lastig om de muziek van Herzog met andere bands te vergelijken, behalve misschien de nummers met diepere zang die me een beetje aan het Noorse Enevelde doen denken. Welke bands dienen als inspiratiebron?
Dat doet onze muziek alle eer aan. Als project probeert Herzog geen enkele vorm van aansluiting of bestendiging van een dogma na te streven. Ik geloof graag dat de nummers precies zijn zoals ze bedoeld zijn – met het oog op hun betekenis. Mijn inspiraties zijn vaag… zelfs voor mezelf. Ik kan niet zeggen dat ik alles van een bepaalde band volg. Vooral de innerlijke sensatie die de opbouw van melodieën biedt, vind ik belangrijk. Als ik voel dat een nummer die kant op gaat, begin ik er meestal een paar uur aan te werken waarbij het resultaat slechts kleine veranderingen zal hebben vergeleken met hoe het nummer uiteindelijk op plaat belandt. De afgelopen drie jaar luisterde ik naar Emptiness, Nocturnal Triumph, Amestigon, Mount Eerie, Yellow Eyes, Djevel, Bestia Arcana, Ustalost en Mgła.

Er zit veel dynamiek in de nummers door de variatie in zangstijlen en jullie namen ook een instrumentaal nummer op, iets wat we niet zo vaak zien bij black metal.
De dynamiek is inderdaad goed doorheen de hele plaat verweven. Ik wilde de evolutie maken met zoveel mogelijk zorg voor het proces van de reis, en wederom is het enige obstakel mijn voortdurende onderzoek naar emoties.

Ik stond er eigenlijk niet echt bij stil toen ik met een instrumentaal nummer als “Craftsmen” op de proppen kwam. Het dient het doel, want het nummer is letterlijk de reis die een ambachtsman volgt tijdens het maken van zijn kunst. De scheppingsreis die in het nummer aan bod komt, gaat als volgt:
– Ontwikkeling van het ambacht door herhaling
– Evolutie door een groter besef van de dingen
– Confrontatie met de realiteit en aanvaarding van de grenzen van de materie
– Ultieme openbaring door de scheppingsdaad

Had het nummer vocalen en screams nodig om het proces op een meer voor de hand liggende manier te illustreren? Ik denk het niet. Hoewel het beantwoorden van dit interview mij dan weer de mogelijkheid geeft om deze informatie te geven aan degenen die deze willen vinden.

Wat zijn enkele van je favoriete instrumentale nummers?
De discografie van Karma to Burn. Klinkt misschien extravagant, maar deze is van jongs af aan een echt voorbeeld geweest van hoe je, enkel met riffs, veel kunt geven en zeggen.

Zal deze variatie in zangstijlen en genres deel blijven uitmaken van toekomstig Herzog-materiaal, of was deze eerste plaat eerder een oefening in het ontdekken van verschillende facetten van jullie geluid?
Ik denk beide. Ik zie niet in waarom dit zou veranderen. Je kan deze variatie inderdaad beschouwen als een inherent onderdeel van het Herzog-geluid.

Het is duidelijk dat deze eerste plaat niets anders kan zijn dan wat het is: een eerste plaat, een eerste poging om iets samenhangends op te bouwen, hoewel de verscheidenheid van de composities echt bedoeld is, voor zover de blackmetalformule het mogelijk maakt om nieuwe dingen en een vorm van vrijheid te vinden die passen bij het verhaal van Herzog. Waar het naartoe zal gaan, of wat het vanaf nu zou moeten zijn, is onderdeel van het onderzoek dat ik doe via mijzelf als kunstenaar, en gedurende dit hele project.

Ik geloof graag dat het herontdekken van nieuwe manieren om mezelf te overtreffen – eerder emotioneel dan technisch, hoewel het niet bedoeld is om gemakkelijk te spelen – mij een soort vreugde en prestatie zal opleveren die veel gemakkelijker te delen is, omdat het komt vanuit een behoefte. Een behoefte om muziek te schrijven en verhalen te delen, de behoefte de pijn weer te geven die je maag verscheurde of je hart liet leeglopen. Het is die eerlijkheid die me overtuigde dat het oké was om in één keer met zo’n divers project te komen, en dat degenen die aandachtig of nieuwsgierig zouden luisteren de verschillende kanten van het verhaal zouden kunnen begrijpen. Omdat emoties niet in een standaardformaat voorkomen, proberen we ze te vereenvoudigen tot een smallere vorm in het enigszins vergeefse streven om ze in een andere alomvattende vorm te delen.

Ik ben erg geïntrigeerd door het hoesontwerp, hoewel ik geen idee heb van wat ik zie.
Het beeld dat je ziet is de werkbank van de kunstenaar Lior de Pape die voor het album een fysiek glas-in-lood-triptiek maakte. Zijn atelier l’Athanor is gevestigd in Brussel.

Wat je ziet is de fase waarin de beschilderde glasscherven met stroken lood op elkaar worden gezet zodat er een mooi geheel ontstaat. Deze cover zal op de een of andere manier op de dag van de release worden getoond met verschillende andere exclusieve symbolen die ik voorlopig onder de radar wil houden.

Een andere vakman die bij Herzog betrokken was is mijn gitaarbouwer en vriend Mael Niveau van Altaïrs gitaren. Hij bouwde niet alleen mijn custom made gitaar, hij heeft ook een trend in zijn werk gestoken die nu deel uitmaakt van de esthetiek van het project.

Het logo en het ontwerp aan de binnenkant van de plaat zijn gemaakt door Gerard Sathan, een persoonlijke vriend en een vrij bekende tattoo-artiest uit België. De sigils en tekeningen die de twee kanten van het album vertegenwoordigen, zijn getekend door mijn dierbare vriendin, acoliet in het leven en tattoo-artiest Isa Myling. De foto’s werden gemaakt door fotograaf O.Swinks.

Ik ben elke kunstenaar die een deel van zijn of haar vak, kennis en ziel in dit project heeft gestoken erg dankbaar. Het is fantastisch om de ene dag wat muziek te componeren, en dan de volgende dag te merken dat ik een samenhangende workflow mogelijk maak door de combinatie van de werken van de drie artiesten. Het kostte wat tijd, maar de bedoeling van het project had iets van die omvang nodig om echt in zijn volledige vorm te kunnen bestaan.

Is er een verband tussen het hoesontwerp en de albumtitel?
Omdat de hele reis van het album het pad van de discipel of leerling vertegenwoordigt, is het gebruik van fysieke artefacten die dat verhaal zouden kunnen versterken een geweldige kans waar ik erg blij mee ben. Ik maakte al vroeg kennis met het grote kunstwerk van de Franse “compagnonnage”, een zeer traditionele manier om zelfgemaakte ambachten te leren, reizend van meester naar meester totdat je zelf in staat bent om een “Chef d’ Oeuvre” te creëren, erkend door je collega’s waarmee je leertraject wordt afgesloten.

Ik heb een deel van mijn leven zelf zo’n parallel pad afgelegd, net als de kunstenaar achter het glas-in-lood dat ook deed. We hadden allebei een bepaald begrip over dat onderwerp, nog voordat we hieraan begonnen samen te werken.

Ook de alias Hochofen van de drummer lijkt te verwijzen naar de albumtitel, nietwaar?
Hochofen nam deze bijnaam als eerbetoon aan het Waalse industriële en metallurgische verleden van de regio waar hij vandaan komt. Hij bedacht ook de term ‘Furnace’, wat voor ons een uitstekend uitgangspunt was omdat het kan worden gekoppeld aan de oorsprong van ambachtelijk materiaal.

​Welke thema’s komen in de teksten aan bod?
“Acheminement” gaat over een mystieke en complexe reis door onze innerlijke geest, waar de verstoorde relatie met de fysieke wereld geplaveid is met twijfels aan jezelf. “Melted tesseract” gaat over de klaagzang van de discipel en de eerste conclusies over de komende openbaring. “Oath of weakness” gaat over koppige zelfrealisatie en de noodzaak de neiging te overwinnen jezelf te veranderen op basis van de taak of behoeften die aan de rol van de vakman worden toegeschreven. “Craftsmen” vertelt, zoals eerder vermeld, de reis van de ambachtslieden. “All rites” gaat over meerdere beproevingen om een hoger niveau te bereiken, altijd met dezelfde zekerheid dat alle riten tevergeefs zijn. “Oath of I” gaat over de klaagzang over het vastzitten en het niet kunnen bereiken van hogere gronden, over het niet kunnen creëren van die utopie en daarom toegeven “slechts aan jouw zijde te leven”, wat op twee manieren kan worden begrepen. ”Oath of us” is gecomponeerd door VJS als antwoord op het vorige nummer. Zijn wil was om de laatste melodie terug te nemen en de ontbrekende utopie te creëren waar in het vorige nummer min of meer over werd geklaagd en er een meer materialistische/idealistische resolutie aan te geven.

Hebben jullie naast de show met Bones en Vortex Of End in januari nog andere shows gepland?
We hebben twee shows gepland met Vortex of End en Bones: op 12 januari in Brussel en 17 januari in Parijs.

Ik kan me voorstellen dat vanwege de extreem drukke agenda van Déhà regelmatig liveshows spelen geen optie is?
Het was de bedoeling dat hij de eerste reeks shows met ons zou spelen, maar ondertussen is het zeker dat we voor toekomstige liveshows en, waarom niet, uiteindelijk ook voor albumopnames een andere bassist zullen moeten vinden. Ik sta ervoor open om met muzikanten te werken en hen de hints en de whereabouts van het Herzog-project te geven, en hen misschien hun eigen stem te geven in het schrijfproces als ze daartoe geneigd zijn.

Herzog is op geen enkel social media-platform aanwezig, er is zelfs geen Bandcamp-pagina.
Ik beken! De pagina’s bestaan, maar ze zijn moeilijk te bereiken. Herzog.whatever werd al vele jaren geleden genomen, dus ik gebruik de oorsprong van het woord “Herizogo” voor de Bandcamp. Er bestaat een Instagram-account, maar ik heb er voorlopig weinig interesse in om het actief te gebruiken. Dat kan veranderen, of niet.

Wat zijn jouw 3 favoriete Belgische blackmetalreleases?
Aerdryk – “Met de drietand op mijn huid”, Emptiness – “Vide” en Heinous – “Ritual, blood and mysterious dawn”.

Wat is jouw mening over de huidige staat van black metal in België? Is er volgens jou sprake van een soort scene?
Geen mening over de kwestie van de scene als ‘muziekscene’, aangezien de scene voor mij bestaat uit de personen en de gezichten waaruit het publiek bestaat. De uitingen van de pure toewijding die ik kan zien bij de kunstenaars met wie ik het enorme geluk heb tijd en vriendschap te delen, en het publiek en de pure vorm van toewijding aan de kunst, zijn de enige basis geweest van waaruit Herzog is ontstaan.