Wie bij de bandnaam Eigenlicht aan een Belgische of Nederlandse band denkt, komt bedrogen uit. De bakermat van Eigenlicht valt immers aan de overkant van de Grote Plas te situeren, meer bepaald in de donkere, overweldigende en mysterieuze bossen van Olympia, Washington. Deze geografische oorsprong, in combinatie met de achtergrond van de leden in bands als Fauna, Skagos en Sadhaka geeft dan ook meteen aan in welke hoek we de black metal van deze dames en heren moeten situeren: atmosferische USBM. Aan debuut langspeler “Self-annihiliating consciousness” ging drie jaar geleden de EP “Sacral regicide” vooraf en het moet gezegd worden dat er sindsdien de nodige vooruitgang werd geboekt. De composities klokken nog steeds boven de elf minuten af maar klinken overtuigender en pakkender en de verschillende gemoedstoestanden die in de lang uitdijende songs geëxploreerd worden, lopen vloeiender in mekaar over. De grote stappen die op productioneel vlak gezet werden, zijn hier eveneens debet aan. Zoals de titel suggereert schuilt er een diepere gedachtegang achter “Self-annihilation consciousness“, namelijk de exploratie van kennis en zelfontplooiing. Zelfreflectie en meditatie worden opgewekt via de tweestrijd tussen enerzijds etherische klanken die vaak een meditatief karakter hebben en anderzijds majestueuze en atmosferische black metal partijen die door de nodige synth-onderstroom meer body krijgen. In het indrukwekkende epos “Hagia Sophia” creëren orgelklanken zelfs een sacraal aandoende sfeer. Af en toe passeert er ook een fluit, maar laat je daar vooral niet door afschrikken. En hoewel met haar zalven-en-slaan aanpak het warm water zeker niet opnieuw uitgevonden wordt, weet Eigenlicht toch best een eigen smoelwerk te creëren met haar experimentele kijk op USBM. Op vocaal vlak valt er heel wat te beleven, want afhankelijk van de emotie die in de muziek vertaald wordt, horen we grunts, screams of cleane vocalen, maar enkel indien de muziek erom vraagt. En of het nu via beklijvende black metal uitbarstingen, meer doom-getinte passages of de epische proporties aannemende en klassiek getinte start van “Deifugal force” is, Eigenlicht weet steeds de gevoelige snaar te raken. Interessante plaat voor de avontuurlijke black metal liefhebber.

JOKKE: 81/100

Eigenlicht – Self-annihilating consciousness (Gilead Media/I, Voidhanger Records 2018)
1. There lies already the shadow of annihilation
2. Hagia Sophia
3. Labrys
4. Deifugal force
5. Berserker