Magistraal – Twee tegengestelde uitersten komen samen tot uitbarsting

Op 14 april jongstleden liet het Nederlandse Magistraal voor een eerste keer van zich horen middels de uitstekende EP “Fantoom van de Deemsterburcht“. In fysieke vorm manifesteert deze zich dankzij Zwaertgevegt als een splitrelease met het eveneens uit Nederland afkomstige Zieldoder. Hoewel Shelob en Fëanor zich graag in een nevel van geheimzinnigheid hullen, vonden we het duo toch bereid enkele inzichten uit hun mysterieuze universum te delen. Ook Zieldoder laat binnenkort van zich horen. (JOKKE)

Jullie eerste sporen in de blackmetalscene stammen blijkbaar reeds uit de jaren ’90 en Magistraal lijkt een soort herontwaking te zijn die zich in 2023 manifesteerde. Wil dat zeggen dat jullie het hele blackmetalgebeuren een tijdlang de rug hebben toegekeerd of zijn jullie het reilen en zeilen van het genre wel nog blijven volgen maar dan eerder als liefhebber dan als muzikant?
Onze voetsporen staan ten alle tijden in de grond gegrift: het verleden, het heden en het verschiet. Het concept van tijd brengt een illusie met zich mee die wij weer als visie in de vestiging van onze muziek dienen te verwezenlijken. Magistraal vindt geen fundering in een tijdsverloop dat zich onbuigzaam voortbeweegt — daarom stammen wij uit geen enkele tijd. Black metal is voor ons een verlenging van het door de definitieve kosmos aan ons gegeven lot; het vereeuwigt onze agonie en zielenleed, onze vreugde en euforie, en daardoor zijn wij immer verbonden aan diens oneindige bestaan.

‘Magistraal’ is een woord dat ik meermaals durf te gebruiken in recensies en dat ondermeer synoniem staat voor ‘grandioos’, ‘groots’, ‘meesterachtig’, ‘monumentaal’ of ‘voortreffelijk’. Wat was er eerst: de bandnaam of de muziek? De bandnaam impliceert immers een bepaald verwachtingspatroon van het type black metal dat jullie brengen (en dat het meest tot uiting komt in “Mijn brandend licht”).
‘Magistraal’ was de noemer die tot ons kwam in een verlangen naar perfectie, een ultiem gevoel waar menig sterveling naar streeft en menig sterveling tot waanzin drijft. De pijn van dit streven zal zich kenbaar maken in wijd gestrekte en imposante muzikale composities en in weemoed bedolven klanken. Ook voor ons zal ‘Magistraal’ een ontdekkingsreis zijn naar de voortreffelijke en monumentale beduiding die wij achtervolgen na deze gedurfde keuze van onze benaming. Hoe een ieder dit tot zich neemt, is ook voor ons een raadsel; zullen zij dit inderdaad als groots en grandioos ervaren, of verdwijnen wij in de krochten van een duisternis zelfs te zwart voor ons bestaan…?

‘Deemster’ is dan weer een oud-Nederlands woord voor ‘schemering’ of ‘halfduister’. Is het deemster de plaats waar jullie mekaar treffen aangezien de biografie gewag maakt van het feit dat Shelob zich het meest op haar gemak voelt in het duister, maar dat Fëanor ook goed in zijn element is in het licht?
Fëanor is voor Shelob de personificatie van het licht, hoewel hij wellicht tegendraads denkt en ook voor hem het innerlijke verduisterd voelt. Wat hij teweegbrengt in tegenstelling tot de kille nissen waarin zij kruipt, heeft een balans verwezenlijkt waar wij ons beiden in kunnen nestelen. Twee tegengestelde uitersten komen samen tot uitbarsting; zwaarden raken in conflict en tijdens onze tweestrijd omgeven door gloeiende vonken en sputterend gif bereiken wij een fundamenteel evenwicht.

Jullie kozen ervoor de teksten in het Nederlands te brengen. Voelt het gemakkelijker je in de moedertaal te uiten of liggen er andere factoren mee aan de basis van deze beslissing? Zijn er bepaalde schrijvers, dichters of andere Nederlandstalige blackmetalbands waar jullie inspiratie uit halen qua schrijfstijl?
Het Nederlands is een bijzondere taal die onvoldoende beoefend wordt. De hedendaagse verwaarlozing van ons Nederlands is een spijtige zaak en wij zijn dan ook erg begaan met het bewaren van deze gevorkte tong. Gevorkt, vraagt U? Jawel, proeft U nooit de smerige klanken en gorgelende galm van deze gesproken vrucht? De toon die wij als Nederlanders uitkotsen is als het Latijn van de duivel; het roept onheil op en men rilt bij het aanhoren van deze ongure vertoningen van spraak — precies wat Magistraal omvat. Vandaar dat wij schriftelijke inzichten zoeken in andere collectieven zoals Fír, Fluisterwoud, Kwade Droes en Mordaehoth, en mocht U onze teksten verstaan, spreekt dit voor zichzelf. Van andere directe poëtische invloeden is minder sprake. Passages komen vooral tot ons in droomvisioenen en het spectrum van taal werpt zichzelf in de klauwen van Shelob, die deze legendes en fantasieën verwezenlijkt in een met gif doordrenkt schrift.

In mijn ogen typerend voor Nederlandse black metal is dat er een enorm spagaat zit tussen extreem traditionele/conservatieve bands en uiterst progressieve invullingen van het genre. Iedereen houdt er zo wat zijn of haar eigen definitie van black metal op na, waarbij een persoonlijke invulling wordt gegeven aan de muzikale en ideologische elementen. Hoe zien jullie de definitie van het genre en zit er meer rek op de muzikale dan de ideologische component?
Muziek is emotie, kunst is passie. Het verhaal van ons bestaan vertellen wij in een bepaalde kleur, maar onze kleur is niet Uw perceptie. Wij doen dan ook vrij weinig met datgene wat in de Nederlandse black metal speelt en zijn een eigen entiteit. Vertolkend van wat ons beweegt. Wat er zich in de Nederlandse black metal afspeelt laat ons dan ook koud. Wij spreken dit woord, betuigen deze geest. Mochten wij een label ‘traditioneel’ of ‘conservatief’ krijgen, voegt het niks toe aan de muziek die wij tot stand brengen. Het verleden is niets meer dan een voorspelling van het heden. Het heden is niets meer dan een interpretatie van het verleden…

Het Leviathan kruis is op sublieme wijze in jullie bandlogo verwerkt. Het is een symbool dat wordt geassocieerd met verschillende occulte en esoterische betekenissen. Voor sommigen vertegenwoordigt het kruis de dualiteit van het universum, met de opgaande en neergaande balken die de tegenstellingen van goed en kwaad, licht en duisternis symboliseren. Het wordt soms ook geassocieerd met de alchemie en de zoektocht naar spirituele verlichting en transformatie. In sommige moderne occulte tradities wordt het Leviathan-kruis geassocieerd met de figuur van Baphomet, een mythische en symbolische figuur die vaak wordt geïnterpreteerd als een symbool van het goddelijke evenwicht en spirituele verlichting. Binnen sommige stromingen van het satanisme wordt het kruis gebruikt als een teken van rebellie tegen traditionele religieuze opvattingen en als een symbool van individuele vrijheid en autonomie. Wat voor de ene persoon een symbool van spirituele verlichting kan zijn, kan voor een ander een teken van onheil of duisternis zijn. Waarom kozen jullie dit symbool in jullie bandlogo te integreren?
Voor ons Magistraal zijnde staat het Leviathan kruis voor alle dynamische energieën in het universum; onze keuzes staan niet gekerfd in het firmament der aarde, maar in de onwrikbare grootsheid van de scheppingsruimte. Wat hierbij komt kijken zijn ook verlangens naar tridimensionale transformatie, het groeien in gedachten en vorm, zowel mentaal als fysiek. In ons nietige bestaan lusten wij naar een expansie van het geheel, wat ons uiteindelijk zal navigeren naar een complete wezenloosheid, het niets. Een individu is tenslotte niets meer dan een stoffelijk omhulsel voor de geest, de geest welke opgenomen wordt in de ultieme omhelzing van de sterren en donkere machten. Er zijn inderdaad meerdere uitingen die men hiertoe bedrijft, met name alchemie en traditioneel satanisme, en dit zijn kerngedachten die Magistraal ook in haar teksten en spreuken vervaardigt. Dit laatste is al te horen in “Mijn brandend licht” dat de herrijzing van heer Lucifer betoogt. Ook spelen wij met het idee van de ‘lapis philosophorum’, de zogeheten ‘Steen der wijzen’ en transmutationele alchemie in het geheel — dit zal ook zeker te horen zijn in toekomstige uitgaven. Welke lichamelijke en bovenzinnelijke transformaties er binnen Magistraal zullen gaan plaatsvinden, kunnen wij alleen maar verrukkelijk omarmen.

In het wereldje van de zware metal kent black metal zijn gelijke niet als het op muzikale verbeeldingskracht komt. Welke beelden willen jullie met Magistraal opwekken in het hoofd van de luisteraar?
Droombeelden van grandeur en grootheid — waanzinnige kaleidoscopische landschappen en extatische fysieke en astrale verrukkingen van de zelve. Opwindingen en ontwrichtingen van de werkelijkheid die de geest vervoeren naar een ideaal. Echter is Uw utopie subjectief, dus aanschouw ons werk zoals U wilt.

In plaats van meteen voor een full-length te gaan, kozen jullie om met een EP de kop boven water te steken. Zijn deze drie eerste nummers een soort van try-out om te zien hoe jullie sound ging uitdraaien en om te zien hoe het publiek deze oppikt? Zo wijkt het eerder dromerige en lang uitgesponnen en meer dan elf minuten durende “Mijn brandend licht” bijvoorbeeld stilistisch wel wat af van de twee andere songs die agressiever en korter zijn.
Verhalen worden verteld op de manier hoe onze voorvaderen diens lusten wilden overbrengen. Er is geen kalmte zonder zwaarte, geen kakofonie zonder rust. Door af te wisselen tussen tempo en ritme behalen wij een vorm van overdracht, een overdracht van energie, tijd en kracht. Kracht om het licht te evenaren. Energie te verdelen naar ons leven, het heden en het verleden. Met het voedende element van tijd in ons gelederen. Tijd heelt alle wonden. Tijd vergeeft gebeurtenissen. Tijd zijn wij, eeuwig bestaand, doch bestaansloos. Al sluipend naar het heden… De keuze voor een ‘extended play’ in plaats van een volledig oordeel is dan ook een vanzelfsprekende, waarom zielen laten wachten op een integrale spreuk, als een enkele zin al genoeg beweging brengt in het brouwsel der mengelingen?

In fysieke vorm manifesteerde “Fantoom van de Deemsterburcht” zich als een splitrelease met Zieldoder, een andere nieuwkomer in het Nederlandse blackmetallandschap. Is er een link met deze band of was het een idee van jullie platenlabel Zwaertgevegt om de krachten met hen te bundelen?
De krachten van eigen tong rijken ver, zo is een Zieldoder een goede vertolking van wat een Nederlandse entiteit kan zijn. Echter hebben wij geen pact gesloten tot een gezamenlijk ritueel. Wij hebben ons eigen woord gesproken. Als samenbrengen van onze woorden heeft Zwaertgevegt zich gemanifesteerd. Onze woorden van onherroepelijke kwaadwillendheid hebben hun eigen identiteit verworven, met als gedachte de eigen spreuk te waarborgen. Zwaertgevegt heeft de zwarte kaarsen aangestoken en het ritueel namens ons beide uitgevoerd.

Tijdens de Paasvakantie heb ik de recent verschenen Necromantia-biografie “The serpent & the pentagram – The official chronicles of Necromantia” gelezen. Zijn jullie het eens met de volgende quote van The Magus aangaande live shows: “Black metal is not a kind of music that should be experienced collectively. It should be experienced by each person separately; as something you do by yourself and for yourself.”?
Daar kunnen wij ons stellig in vinden. Menig blackmetalritueel is soortgelijk aan een séance, met name dat deze in groepsverband wordt ervaren, maar de innerlijke stem die binnendringt spreekt van uiteenlopende leuzen tegen elk deelnemend individu. Wat men ervaart tijdens een blackmetalschouwspel is niet in woorden te omvatten, en geen ander zal kunnen bevatten waar de gedachten van een ieder naar toe drijven als zij een opvoering van zwarte kunsten aanschouwen. Deze essentie ligt bij Uzelf, en welke overtuigingen, opvattingen en inspiraties er binnen jouw gedachtegang gaan spelen is voor een ander een ontastbaar enigma.

Is er al nieuw materiaal in de maak en, zo ja, kan daar al iets over meegedeeld worden over hoe dit zal klinken?
Wij anticiperen het moment waar ons een hiernamaalse boodschap tegemoetkomt. De poort staat open…