Industrial Black Metal is een fusiegenre dat de harde, mechanische en elektronische elementen van industriële muziek combineert met de rauwe, atmosferische en agressieve kenmerken van black metal. Het ontstond eind jaren ’90 toen artiesten de grenzen van traditionele black metal wilden verleggen door nieuwe texturen, ritmes en thema’s te integreren. Onder de bekendste namen vinden we Noorwegen’s Mysticum, Italië’s Aborym, Frankrijk’s Blacklodge, het Britse The Axis of Perdition en het Zweedse Bloodline. Deze laatste bracht twee indrukwekkende albums uit: “Werewolf training” (2003) en “Hate procession” (2009). Na een lange stilte sloeg Bloodline enkele maanden geleden keihard terug met “Viva corruption“. We spraken met oprichter Sasrof. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

Metal Archives vermeldt meer dan tien bands die onder de naam Bloodline opereren. Noemen jullie jezelf ‘The True Bloodline’ om verwarring en juridische problemen te voorkomen?
Het blijft gewoon Bloodline, maar we hebben het voorvoegsel toegevoegd als boodschap aan alle inferieure Bloodlines daarbuiten.

Wat gebeurde er na de release van “Hate procession“? Ging de band officieel op hiatus, of bleef Bloodline gewoon jarenlang op een laag pitje bestaan?
Nee. Zoals je kunt afleiden uit de tijd die het me kostte om zelfs maar deze vragen te beantwoorden, neem ik graag mijn tijd voor dingen voordat ik ze afrond. Als artiest maakt het me niet uit of ik elk jaar een album uitbreng of eens per decennium. Ik hoop echter dat het niet opnieuw zo lang zal duren voor een nieuw Bloodline-album het levenslicht ziet. Om kort te antwoorden – ik ben lui.

Wanneer laaide de vonk weer op om aan Viva Corruption te beginnen?
Aan het begin van Covid kwam ik na een writer’s block van tien jaar weer op gang en schreef ik ongeveer een dozijn nummers in drie maanden. We zaten allemaal opgesloten in onze huizen tijdens de pest, dus besloten we dat de beste manier om de tijd te doden – terwijl we wachtten op de ineenstorting van de samenleving – was om er een album over te maken.

“Viva corruption” was oorspronkelijk een EP, daarna werd het een mini-LP, om uiteindelijk als een volledig conceptalbum uit te draaien.

“Viva corruption” werd digitaal uitgebracht op 31 oktober 2022. Er werd aangekondigd dat fysieke versies zouden verschijnen via World Terror Committee, maar uiteindelijk verzorgt New Era Productions de release. Wat gebeurde er met World Terror Committee?
Ik praat niet graag in het openbaar over zakelijke dingen, maar ik wens Sven en W.T.C. niets dan geluk en succes.

Bloodline werkte in de loop der jaren met verschillende vocalisten. “Werewolf training” bevatte Nattefrost van Carpathian Forest, terwijl “Hate procession” vooral Naglfar’s Wrathyr achter de microfoon had. Voor “Viva corruption” werkten jullie samen met Mikael Aronsson, een minder bekende naam. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet en hoe werd hij de nieuwe vocalist?
We zouden optreden op Under the Black Sun, net buiten Berlijn, en waren wanhopig op zoek naar een nieuwe zanger. Gelukkig vonden we Aronsson in onze thuisstad. We waren ook al jaren bevriend met hem, wat het proces een stuk makkelijker maakte.

Hoewel hij niet langer als officieel lid wordt vermeld, leverde Dödskommendanten toch wat elektronica voor het nieuwe album aan. Waarom is hij geen lid meer van Bloodline?
Dödskommendanten is altijd een lid van de band geweest en is dat nog steeds. Elke bron die het tegendeel beweert, verspreidt onzin.

Op het nieuwe album doen enkele gastvocalisten mee, zoals Blackblood, Infaustus (ex-Setherial) en Herr Aids (Ibex Angel Order, ex-Sauron). Hoe kwamen jullie bij die laatste terecht?
Ik ken Herr Aids al geruime tijd en ben altijd fan geweest van zijn zangstijl. Toen ik aan het album werkte, wilde ik een unieke stem en heb ik hem simpelweg gevraagd of hij wilde meedoen.

In het boekje staat een diagram dat laat zien wat elk bandlid op het album heeft gedaan. Naast muzikale bijdragen lijkt iedereen ook te lijden aan een verlammende depressie. Heeft dat te maken met de moeizame geboorte van het album?
En of.

Er is wat verwarring rond het ‘nieuwe’ lid Bone. Is dit Fredric Gråby, die onder de naam Wredhe op eerdere albums stond, of is dit een fout op Metal Archives?
Bone en Wredhe zijn twee verschillende personen.

“Viva corruption” gaat over het tijdloze en duistere verhaal van oorlog, en onderzoekt de psychologische en maatschappelijke gevolgen ervan. Het zet Bloodline’s traditie voort van thema’s als oorlog, maatschappelijke aftakeling en menselijk lijden. De teksten en composities reflecteren een diepe betrokkenheid bij de gruwelen van conflicten en de cyclische aard van geweld. Is het een soort conceptalbum?
Dat is het, als je de teksten volgt. Het begint met de vonk die oorlog ontketent, dan volgt het laatste beleg, en uiteindelijk de glorie én gruwel van de overwinning.

De thematiek lijkt actueler dan ooit met alle wereldwijde conflicten. Hoewel de mensheid verdoemd lijkt, vind ik rust in kleine momenten van geluk met mijn kinderen/gezin of met mijn Addergebroed-activiteiten. Wat houdt jou mentaal op de been in deze wrede wereld?
Drugs.

In mijn ogen heeft Bloodline altijd een uniek muzikaal universum weten te creëren. Ik ken geen enkele andere band die doet wat jullie doen. Omdat Bloodline’s muziek erg cinematografisch is, neem ik aan dat producers van soundtracks en artiesten buiten de metal jullie werk beïnvloed hebben, toch?
Ik had nooit stilgestaan bij de filmische kant van mijn muziek tot onze gitarist er tijdens een gesprek over begon. Ik luister niet vaak naar filmscores, noch probeer ik ze bewust na te bootsen. Maar ik kijk wel veel films, dus ik denk dat ze onbewust mijn artistieke ader hebben beïnvloed.

De toevoeging van een Manowar-cover is een eerbetoon aan klassieke metalinvloeden, maar dan heruitgevonden door Bloodline’s duistere en agressieve lens. Een verrassende keuze, mag ik zeggen!
Manowar is dan ook de beste band ter wereld.

Het kleurrijke en indrukwekkende artwork is gemaakt door Richard Raaphorst, een Nederlandse filmregisseur, scenarioschrijver en illustrator, bekend om zijn unieke mix van horror, sciencefiction en surrealistische beeldtaal. Hij is vooral bekend van de cult-horrorfilm “Frankenstein’s army” (2013), waarin Sovjetsoldaten tijdens WOII een geheim nazi-lab ontdekken waar groteske experimenten worden uitgevoerd om een leger van ondode mechanische soldaten te creëren. Hoe kwam deze samenwerking tot stand? Ik denk niet dat Raaphorst vaak hoezen voor metalbands maakt, of wel?
Hij is praktisch mijn buurman, dus ik ben gewoon bij hem langsgegaan, heb mijn idee gepresenteerd en hem vervolgens zachtjes onder druk gezet/omgekocht om tijd vrij te maken in zijn drukke agenda om de meesterwerken voor het album te maken.

Een Nederlandse ontwerper, een Nederlands label, Herr Aids als gastzanger… Heb je een speciale band met Nederland?
Ik heb al 13 jaar een Nederlandse vriendin.

Schrijf je nog steeds voor de Hatpastorns Likpredikan-blog?
Wanneer ik inspiratie heb, wel.

Vrijwel gelijktijdig met Bloodline werd Diabolicum, een andere industrial blackmetalband waar je deel van uitmaakte opgericht, namelijk in 1999. Wat zijn volgens jou de grootste verschillen tussen beide bands? Wat is de status van Diabolicum?
Het grootste verschil is dat Diabolicum snel is, en Bloodline langzaam. Diabolicum is heel actief, en ik geef je dezelfde reden voor de traagheid daar als die ik eerder gaf over Bloodline.

Industrial black metal schrijven betekent vaak dat je meer openstaat voor experiment en nieuwe dingen probeert. Aan de andere kant heb je ook in Setherial gezeten, een meer traditionele blackmetalband. Zie je jezelf als ruimdenkend binnen het genre, of houd je meer vast aan de traditionele opvattingen? Waar ligt de grens waarna het geen black metal meer is?
Black metal is voor mij meer dan muziek – het is een codex die diep in mijn wezen is gegrift. Het kleurt mijn gedachten en daden in elk aspect van mijn leven. Het kan me niet schelen wie of waarom, ik geef alleen om wat mijn oren binnenkomt en mijn ziel bereikt. Black metal is zoals porno; je weet het wanneer je het ziet.