De Canadese blackmetalscene heeft er met nieuwe releases van o.a. Vital Spirit, Ifernach, Serment, Panzerfaust, Sombre Heritage en Departure Chandelier een topjaar opzitten. En plots is daar dan ook nog een nieuw album van Sorcier Des Glaces. Reeds 23 jaar en zeven langspelers lang (de herwerkte versie van debuut “Snowland” rekenen we even niet mee) geven de heren Luc Gaulin (drums) en Sébastien “Roby” Robitaille (zang, gitaar, bas) gestalte aan deze band die qua grim and frostbitten thematiek gerust als de Immortal van Canada beschouwd mag worden. En hun back catalogue puilt uit van de solide jaren ’90 frosty and pure Northern black metal waar – op een iets vollere sound op na – geen duimbreed op werd toegegeven en die als het ware in staat is het smelten van de ijskappen tegen te houden. “Un monde de glace et de sang” verschijnt twee jaar na hun self-titled album en Sorcier Des Glaces hecht er belang aan te vermelden dat er op deze plaat geen keyboards aan te pas kwamen om hun ijskoude fantasiewereld mee vorm te geven. Je zou het bijna niet geloven dat de spookachtige taferelen van opener “Crossing the haunted forest” allemaal middels gelaagde gitaareffecten gecreëerd werden. Sorcier Des Glaces wisselt af tussen Engels- en Franstalige songs en de screams van Sébastien zijn vrij goed verstaanbaar. Akoestische klanken maken voor het eerst hun opwachting in het epische titelnummer dat we halfweg de plaat tegenkomen en dat je twaalf minuten lang in een ijskoud ijsbad onderdompelt. Opnieuw straf hoe gitaren hier ijzingwekkende synths kunnen nabootsen. Na de break even over halfweg het nummer stellen het begeleidende zwaardgekletter en de opzwepende vocalen ons in staat ons degen bij te slijpen en een wak in de dikke ijslaag boven ons hoofd te kerven zodat we terug naar adem kunnen happen. Alhoewel, “(Return to the) Primitive grandeur” hakt er behoorlijk agressief op in, maar verkent later wel meer epische oorden. In het verleden, meer bepaald op “The puressence of primitive forests” uit 2011, eerde het duo het Hongaarse Tormentor en ook Darkthrone werd al gecovered; deze keer valt de eer te beurt aan het Griekse Necromentia waarvan “The warlock” van het album “Crossing the fiery path” uit 1993 gecovered wordt. De meeste bands eindigen hun album met een cover maar Sorcier Des Glaces integreert het nummer eerder in de tracklist waardoor het haast een onontbeerlijk onderdeel van de reis door gletsjers en besneeuwde berglandschappen wordt, straf voor een nummer met een meer mediterrane atmosfeer! Voor het voorlaatste nummer dat met heldere koorzang ingezet wordt en soms een meer marcherend karakter heeft, kijkt het duo uit Québec terug naar diens eigen verleden en wordt een vervolg gebreid op “l’Éternelle majesté des montagnes” dat op het debuut “Snowland“, uit 1998 alweer, prijkt. Afgesloten wordt er met het instrumentale op piano uitgevoerde “La couronne des mille hivers II” dat een vervolg breidt op het eerste deel dat eerder op de plaat al passeerde. “Un monde de glace et de sang” is opnieuw een uitermate geslaagd album geworden, het eerste zelfs dat een speelduur van meer dan een uur overtreft, maar heel de tijd weet te boeien.
JOKKE: 80/100
Sorcier Des Glaces – Un monde de glace et de sang (Obscure Abhorrence Productions/Dread Records 2020)
1. Crossing the haunted forest
2. Night-dark winds of evil
3. La couronne des mille hivers
4. Un monde de glace et de sang
5. (Return to the) Primitive grandeur
6. The warlock (Necromantia cover)
7. l’Éternelle majesté des montagnes (partie II)
8. La couronne des mille hivers (partie II)
