Zo’n luttele 23 jaar na haar oprichting komt Āter in de vorm van de “Vullighied” EP met een eerste teken van leven naar buiten. Recent kwam alles voor Wesley Beernaert, oprichter en bezieler van de band, in een stroomversnelling terecht waardoor we de komende tijd nog veel van Āter zullen horen. Wesley gaf ons meer inzicht in het verleden, heden en toekomst van zijn band en we polsten ook naar zijn professionele bezigheden met Vokillz for Hire. (JOKKE)

Dag Wesley! Laten we het eerste eens over de bandnaam hebben. Er lopen/liepen wel meerdere bands met dezelfde naam rond, maar in jouw geval staat er een accent op de beginletter. Hoe dienen we de bandnaam juist uit te spreken en wat is de betekenis ervan?
Het accent dient enkel om aan te geven dat de uitspraak een “lange A” betreft. In het originele Latijn werd dit niet gedaan, maar zodra de taal werd uitgevoerd in verschillende geschreven boeken werden deze “accenten” gemaakt als aanduiding om de bedoelde uitspraak voor iedereen duidelijk te maken. De correcte uitspraak is dus zoals je het leest, maar met een lange A in plaats van een korte. Het is dus eigenlijk de officiële schrijfwijze zodra men Latijn begon te introduceren aan de wereld. Streep = lange klank, geen streep = korte klank. De “a” zonder streep kan bv. als een korte “eu” klinken zoals het einde van “idea”.
Er zijn verschillende betekenissen afhankelijk van hoe het woord gebruikt wordt: in accusatief, datief, genitief, enz. Afhankelijk van de naamvallen kan het woord betekenen: zwart, kwaadaardig, zwarte inkt, het zwart maken van iets, zwartgallig, luguber, kwaadwillig, … Er zijn nog hopen synoniemen en afgeleiden. Het hangt allemaal af van de context maar ze leunen vrijwel altijd bij het sinistere aan.

Āter werd meer dan twintig jaar geleden opgericht, maar nu komt er pas een eerste release uit. Dat vraagt om een woordje uitleg.
Ik had de muzikale microbe al vrij vroeg te pakken. Ik kocht mijn eerste gitaar op mijn twaalfde na lang zang en piano gestudeerd te hebben. Ik begon te schrijven en voor ik het wist had ik nummers klaar die ik verder afwerkte met de hulp van andere muzikanten die ik op festivals en in jeugdhuizen leerde kennen.
Ik ging verder door met schrijven maar dat bleek traag en moeizaam te verlopen door verschil in maturiteit met de andere bandleden. Ik was op m’n dertiende of zelfs veertiende misschien nog niet matuur genoeg (of zelfs eerder naïef in m’n doelstellingen), maar ik bleef ermee doorgaan terwijl de anderen niet konden volgen met de werklust die ik had, of de druk niet aankonden. Dus bleef ik solo verder doen.
Ik kreeg enkele aanbiedingen van redelijk goeie bands om zang voor te doen, wat de start was van mijn eigenlijke carrière (als je het zo mag noemen). Mijn rol in bands werd steeds meer en meer duidelijk. Terwijl de groepen deden waar zij goed in waren (muziek schrijven en het samenspel verzorgen) ging ik aan de slag met marketing, promotie, het verkrijgen van package deals, enz… Daar hield ik me uren en dagen mee bezig, meestal met goed resultaat, wat me alleen maar verder motiveerde.
De band zag dat het goed was, dus ik bleef verder doen en nam uiteindelijk ook de boekhouding, merch, financiën, onderhandelingen, tour-organisatie, gig-hunting en dergelijke als extra erbij. Bijna een fulltime job die ik zowel van thuis uit deed als tijdens bandmeetings besprak. Teksten en zanglijnen kwamen er toch maar als ik afgewerkte nummers kreeg. Het nadeel was dat er weinig vrije tijd over bleef om nog aan Āter verder te werken.

Op basis van de andere bands of projecten waaraan je gelinkt bent, had ik deze vorm van vuile, oude black metal niet echt verwacht. Zijn de gevoelens of boodschap die je middels Āter wilt brengen enigszins veranderd ten opzichte van het moment waarop je als tiener besloot de band op te richten?
Nee hoor, de muziek die ik toen maakte blijft zowat hetgeen ik ben blijven maken. Ik heb gewoon de draad terug opgepikt.

“Vullighied” werd in een 1.000-jaar oud Vlaams dialect ingezongen. Hoe ben je op dit idee gekomen en hoe verliep het schrijven van de teksten? Heb je hiervoor in oude boeken liggen snuisteren of werd je bijgestaan door iemand die dit – bijna uitgestorven – dialect nog machtig is?
Ik ben dit dialect zelf machtig en het meeste van het lyrische concept komt vanuit m’n eigen rotte brein, natuurlijk ook wel gesteund door de gigantische hoeveelheid aan literatuur en filosofie die ik doorheen de jaren gretig heb opgeslorpt.

Er loopt blijkbaar een rode draad door de vier songs van de EP. Kan je ons hier meer inzicht in verschaffen? 
Dat heb je goed gezien. Het doel van het lyrische concept is een beetje de rottigheid of de “vullighied” (vuiligheid/filth) van de maatschappij naar voren te brengen, hoe het volk tegenover elkaar staat en hoe misconcepties worden verwezenlijkt. De uitleg van elk nummer staat in het CD-boekje dus het lijkt me nutteloos hier een volledige pagina aan te wijden, maar ik probeer het erg kort te houden:
“De hoer“: Een verhaal van een moeder die geen hoer wil zijn maar toch elke dag met etterende wonden moet rondlopen en enorme pijnen moet verdragen aangezien haar “klanten” zich er niet van bewust lijken te zijn dat ze ook een mens is. Ze denken dat ze die vrouw zomaar mogen misbruiken omdat ze ervoor betalen en aangezien zij haar lichaam aanbiedt ter betaling, zien zij dat lichaam als hun eigendom waarmee ze mogen doen wat ze willen. De hoer wil eruit, ermee stoppen, maar haar kinderen moeten eten hebben, en daardoor laat ze zich elke dag opnieuw willens nillens verkrachten.
“Strontroaper“: Het verhaal over degene die de straten schoon houdt en daarvoor uitgelachen en bespot wordt door de rijkere elite, beschimpt, vernederd…. terwijl hij eigenlijk de meest nobele job doet, namelijk jouw schoenen proper houden.
“Vorvadern“: Een nummer over het eeuwige conflict tussen Vlaanderen en Wallonië/Frankrijk – al zij het dan in koude vorm – dat tot op vandaag nog steeds voelbaar is. Hun haat naar elkaar toe wordt erin beschreven.
“Valkennacht“: Een traditie waarbij vriend en vijand tot inzicht komen en zich focussen op wat het meest belangrijk is, namelijk hun gewassen en kroppen zodat iedereen eten heeft. Ze eren wat de grond hen biedt en vieren samen als één volk aan tafel door zich murw te drinken, als een varken te eten gewoon plezier te hebben.

In de vorm van “Diatomacious ooze” heb je een – op zijn minst gezegd – heel vreemd bonusnummer toegevoegd waarvan ik absoluut de reden niet begrijp. Deze song wijkt op alle vlakken (sound, stijl, sfeer, …) af van de eerste vier nummers en is voor mij een serieuze afknapper. Wat is het verhaal achter dit nummer?
Ik kan er heel goed inkomen dat het moeilijk te begrijpen is waarom ik zo’n stijlbreuk na het old-school geweld op deze EP zou plaatsen maar het antwoord is eigenlijk vrij simpel: ik hou van dat nummer. Het werd ooit geschreven als vocal-portfolio om verschillende stijlen van m’n vocal range te benadrukken en werd gebruikt als reclamestuk voor Vokillz For Hire, maar daarnaast vond ik het goed geschreven. Het is vrij uniek, toont iets van een Cthulhu-esque madness sfeertje, hysterische vocals, hoge screams, lage grunts, belt-style tussenin en het klopt nog met de geschifte keys ook.
Het is een love it or hate it song. Jouw reactie krijg ik vaak ook omgekeerd: “die eerste 4 nummers zijn echt m’n ding niet, maar met dat laatste moet je verder doen man.”

Ik hoop eerlijk gezegd niet dat dit een voorbode is van wat we in de toekomst nog mogen verwachten.
Nu we een band zijn ben ik geen alleenheerser meer. Dit nummer was een experiment en ik geloof niet dat we die stijl gaan uitgaan. We gaan in tegenstelling veel meer in het old school-genre blijven met nóg meer melodie. De EP werd met 1 gitaar geschreven en ingespeeld. Met de toevoeging die nieuwe gitarist Graaf Nevel biedt, wordt het melodieuze aspect nogmaals vermenigvuldigd en de kans bestaat dat we – weliswaar minimaal – orchestratie zullen gebruiken om het melodieuze karakter nog meer in de verf te zetten, al zal het sporadisch zijn en vooral als crescendo na de opbouw dienen.

Momenteel loopt er een kickstarter-project om geld in te zamelen voor de fysieke release van “Vullighied”. Tevreden over hoe deze loopt?
Het begon erg goed, we zitten nu aan ongeveer 19% van onze goal maar er schieten nog maar een dertigtal dagen meer over dus het ziet ernaar uit dat dit waarschijnlijk niet gehaald wordt. Volgende keer beter. Metal en Kickstarter doen het meestal niet al te goed samen.

In den beginne was Āter een soloproject, maar voor het schrijven van de EP “Vullighied” kreeg je in 2004 de hulp van gitarist Mantorok die zijn identiteit geheim wilt houden. Heb je zelf ook ooit nummers geschreven?
Vast en zeker, zowel in het verleden als in het heden. Daar komen nog releases van uit, al dan niet aangepast aan de nieuwe bezetting, of simpel weg als bonusnummer of als aparte EP. Ze komen er in elk geval aan!

Ondertussen heb je dus een volledige line-up weten te verzamelen. Wie maakt er nu deel uit van het Āter-kamp?
Wesley Beernaert : Vocals en schrijvend lid, drummer Jerry Winkelmans (Ithilien, Ex-Achyronthia), gitarist Luca Viperini (Anwynn), bassist Brecht Debrouwere (Repossessed, Ex-Ethernal Breath, organisator van Metal Against Child Cancer of M.A.C.C.) en gitarist/orchestrator Graaf Nevel (Gotmoor).

Welke concrete plannen mogen we dit jaar nog van Āter verwachten
Een videoclip en nieuw materiaal. We zijn getekend door een vrij “ok tot medium-groot” label en zullen binnenkort met de EP (zij het dan wel met extra songs) in de rekken liggen.

Onder de naam Vokillz for Hire kunnen bands jou inhuren als (gast)zanger. In het geval van bijvoorbeeld een sessiedrummer, snap ik dat hier veel vraag naar is, maar hoe zit het als zanger?
Toen ik ermee startte duurde het geen twee weken of ik had een wachtlijst van zes tot acht maanden. Toen heb ik enkele rookie mistakes gemaakt en teveel hooi op m’n vork genomen en vele fouten gemaakt waarbij afgesproken deadlines gewoon niet gehaald werden, enkele klanten verloren gingen, maar gelukkig ook veel gewonnen en enkele brokken kunnen lijmen. Er is dus wel degelijk heel veel vraag naar. Ik probeer dan ook op verschillende fora actief te zijn en heb vooral succes bij solomuzikanten die al enige jaren veel releases uitbrengen.

Aan welke projecten heb je zoal je medewerking verleend?
Dat is een simpele vraag met een complex antwoord. Ik werk op twee manieren: soms kan ik kiezen, soms niet. Als ik via royalties werk, moet ik gecrediteerd worden en is dit in principe een bron van inkomsten. Vaker doe ik het gewoon voor een vaste prijs, dan kiest de band zelf of ze mij crediteren of niet.
Veel valt ook onder het beroepsgeheim omdat ik soms (met onwetendheid van de eigenlijke zanger) even zijn plaats inneem of dat voor bepaalde partijen doe. Zelf voel ik me daar niet goed bij want zo’n zaken kunnen pijnlijk zijn en ik hou van eerlijke communicatie. Bijgevolg hou ik dan ook m’n mond wat dit betreft…Buiten de bands die ervoor kiezen m’n naam in de credits te zetten (September Syn, Fabulae Dramatis, etc.) hou ik het professioneel en hou ik me ook aan discretie tenzij de band anders vraagt… maar wees gerust, ik ben op dit moment ook weer met drie andere projecten bezig.
Ik moet er helaas heel veel afslaan en heb ongeveer 2/3 van de wachtlijst on hold gezet omdat het simpelweg niet mogelijk is die gigantische hoeveelheid te combineren met m’n privé-/gezinsleven, m’n band, job en andere hobby’s zoals karate die ik religieus met stiptheid en discipline behandel.

Als sessiemuzikant breng je de muziek die iemand anders geschreven heeft, maar als zanger moet je je toch ook kunnen vereenzelvigen met de boodschap, thematiek of teksten van een band die je inhuurt. Heb je om deze reden al projecten afgeslagen?
Op zich dien ik me professioneel te houden. Het gaat er mij meer om of m’n stem past bij wat zij proberen te verwezenlijken en hoe correct ze zijn in het zakendoen. Vele van m’n taken doe ik uit liefde voor muziek. En ik doe het vooral om m’n eigen solo-project (nu een band) te bekostigen. Zoals eerder gezegd staat mijn naam niet altijd op de opnames dus wat mij betreft is het soms ook pure business.

Naast muziek kan men je ook inhuren voor voice acting in films en documentaires. Wat is het laatste project waaraan je hebt meegewerkt
Een documentaire waarbij ik voice acting dien te voorzien. Een volgend project zou het dubben van verschillende acteurs zijn.

Naast het runnen van een studio ben je tenslotte ook actief als stage coach waarbij je tips en advies geeft over stage presence en contact maken met je publiek. Voor mij persoonlijk is Wraath/Luctus van One Tail One Head en Darvaza de beste frontman die er momenteel rondloopt in het black metal-wereldje. Wie zijn jouw voorbeelden op gebied van stage presence en interactie met het publiek?
Dat is een moeilijke. Ik luister altijd meer naar de muziek en de strakheid van de live performance dan dat ik ernaar kijk, maar als ik er toch enkele moet noemen dan vind ik Hoest (Taake), Ihsahn (Emperor), Nergal (Behemoth), King Diamond (ab-so-fucking-lutely!!! Alles van performance over live vocals, zijn “acting”,… zijn een voorbeeld voor velen! ) en last but not least: ons eigenste Belgisch/Limburgse Insanity Reigns Surpreme. Die mensen hebben wat mij betreft sfeer, performance en show-elementen/attributen perfect weten te gebruiken en naar voor te brengen.