Gravenoire is het resultaat van het bijeensteken van enkele koppen uit het Franse blackmetalmilieu. Zo treffen we Maximilien Brigliadori (BÂ’A, Diablation, ex-Hyrgal), Emmanuel Zuccaro (BÂ’A, Verfallen, ex-Hyrgal), Vicomte Vampyr Arkames (Diablation, ex-Seth, ex-Ad-Inferna) en RMS Hreidmarr (Glaciation, BÂ’A, ex-Anorexia Nervosa, ex-The CNK) in de line-up aan. Waarschijnlijk stak de melancholie tijdens één of andere kaas-en wijnavond serieus de kop op want het zwartmetaal op deze eerste release “Devant la porte des étoiles” grijpt terug naar de compromisloze gouden jaren ’90.

Thematisch gezien werd te rade gegaan in de spirituele en mystieke tradities van Franse bodem en de impact die heilige plaatsen en kosmische architectuur nog steeds uitoefenen. Dat de teksten in de taal van Molière worden verkondigd, zal dan ook geen complete verrassing zijn. Nu ben ik zelf geen al te grote fan van de klanken van deze taal, maar in een blackmetalomgeving past dat nors klinkende Frans wel. En daar zowel Vicomte Vampyr Arkames als RMS Hreidmarr de screamende en heldere zang en spoken word verzorgen, valt er op dat vlak heel wat variatie te horen.

Wat me nog het meest aanspreekt is dat Gravenoire voor een organisch klinkend geluid koos, wat niet altijd het geval is bij releases van een label als Season Of Mist. “Devant la porte des étoiles” werd dan ook live opgenomen tijdens een oefensessie waarbij triggers, een clicktrack of andere moderne hulpmiddelen achterwege bleven. Emmanuel Zuccaro drumde de composities ook zonder deze technische snufjes strak in. Zo hoort een drumstel te klinken dames en heren! Tevens fleurde de vellenmepper enkele songs nog op met een streep toetsen, zij het heel wat subtieler dan wat de intro “Pavens” doet vermoeden. Synthetische strijkers en mineur pianospel meten het uitluidende self-titled nummer een heus gevoel van weemoed aan.

Of het met 25 minuten speeltijd een EP of full-length betreft is me niet geheel duidelijk, maar wat we wel kunnen zeggen is dat “Devant la porte des étoiles” de ganse rit een portie beklijvende melodieuze black metal in petto heeft waarbij de tremoloriffs en melodielijnen van Maximilien Brigliadori meermaals de melancholische snaar weet te raken, of ze nu een triomfantelijke, catchy of eerder folky ondertoon hebben. Sterke nieuwkomer!

JOKKE: 82/100

Gravenoire – Devant la porte des étoiles (Season Of Mist Underground Committee 2024)
1. Pavens
2. France de l’ombre
3. Ordo opera cultura
4. Aux chiens
5. Granit
6. Gravenoire