Een mens heeft ongeveer 5 miljoen haren verspreid over zijn hele lichaam. De 100.000 à 150.000 haren op het hoofd zijn in mijn geval dan misschien wel al wat geslonken, alle andere haartjes krijgen geen tijd om even te gaan liggen wanneer ik Collier d’Ombre uit mijn boxen laat knallen. We zijn uitermate verknocht aan alle releases die deze Amerikaanse band sinds de self-titled demo uit 2023 heeft uitgebracht. Zo imponeerde het trio Root of Ichor (gitaar), Necklace of Shadow (zang, gitaar en bas) en Incubare (drums) nog met de “Thunder of war forlorn” split met Venymysgourvleydh, de “…the piercing winds of mortal dawn” demo en de fenomenale “Seasons in haxan dark” split met Häxanu, waarmee we Collier d’Ombre leerden kennen. Het werktempo ligt hoog want in de vorm van “Distant grandiosity of horizons past” volgt alweer een volgende demo die door Final Agony Records op een tot op honderd exemplaren gelimiteerde tape wordt uitgebracht. Hopelijk laat een vinylrelease niet al te lang op zich wachten want deze derde demo staat wederom een dik half uur lang garant voor kiekeboebelen.

Zelfs tijdens de korte akoestische intermezzi “Beasts enthroned: The riddance of blood” , “The fallen tower” en outro “…Among the battle ruins” blijft de kippenvelmodus aangeswitched. Akkoord, ze halen de vaart misschien een beetje uit het geheel, maar Collier d’Ombre weet ook akoestisch een geweldige atmosfeer neer te zetten. In de drie epische composities “Fields ablaze in dire prophesy“, “Curving blade tot the holy throat: Rite of Dzkonik Thum” en “A distant grandiosity: Reliquary’s descent” lijken monsterlijke vocalen, cathartische gitaarlijnen, woeste drumpatronen en mystieke keyboards om duimen en vingers bij af te likken elk uit een andere windrichting te komen aangestormd om vervolgens tot een grandioos cataclysmisch geheel te komen waaruit meermaals zinderende leadpartijen ontkiemen. Er lijkt slechts één weg te zijn voor de duelerende leadgitaren en dat is er één die recht omhoog schiet naar een bijna krankzinnige niveau van schrilheid. Het specifieke, intense en op volle snelheid scheurende gitaargeluid domineert de muziek volledig, terwijl ook de percussie op de achtergrond overuren maakt. De muziek brengt een sfeer van wanhoop, hopeloosheid en verdriet, en de dreunende geluiden van de gitaren en keyboards oefenen een zeer deprimerende invloed uit, hoewel triomfantelijke majestueuze toetsen soms wel eens door het grijze en verstikkende wolkendek komen piepen. We zien regelmatig bands als GBK en de oude Helleense scene als referentiekader voorbijkomen, maar daar zijn we het persoonlijk niet helemaal mee eens, vooral als we naar het verschroeiende tempo van Collier d’Ombre kijken.

Wat ons betreft is Collier d’Ombre onze favoriete nog actieve USBM-act. Als we goed geïnformeerd zijn zou een eerste full-length er dit jaar moeten aankomen via Medieval Prophecy Records. Laat maar komen!

JOKKE: 91/100

Collier d’Ombre – Distant grandiosity of horizons past (Final Agony Records 2025)
1. The fallen ones…
2. Fields ablaze in dire prophesy
3. Beasts enthroned: The riddance of blood
4. Curving blade to the holy throat: Rite of Dzkonik Thum
5. The fallen tower
6. A distant grandiosity: Reliquary’s descent
7. …Among the battle ruins