Na de twee veelbelovende demo’s “Serpent dweller” (2021) en “Demo II” (2022) achtte het uit Corona, Californië afkomstige Serpent Dweller de tijd rijp voor het échte werk dat middels “Arid realm beyond death” gepresenteerd wordt, voorlopig nog in eigen beheer, maar er zijn gesprekken met labels aan de gang. Voor de gelegenheid kreeg het bandlogo alvast een erg geslaagde upgrade.

Multi-instrumentalist C.F en zanger N.P (The Perpetual Wound, ex-October Flame) dompelen zich op dit volwaardige debuut onder in meditatie en het aanbidden van de dood. We volgen acht nummers en vierenveertig minuten lang de ervaring van iemand die onwetend het hiernamaals betreedt; verbijsterende beelden van wat er achter de sluier ligt, de ontbinding van het ego en de onontkoombare overgave aan het einde van de sterfelijkheid is wat er te wachten staat. Thema’s als pijn, verlies en de reis van de ziel door onbekende gebieden van het bestaan, worden verkend en de alomtegenwoordige schaduw van de dood wordt in elke compositie vereerd. Zij is de tijdloze waarheid, voor iedereen die leeft en sterft.

Wat meteen opvalt zodra de melancholische cleane gitaar van de introductie wegvalt, is dat de gitaarsound nu heel wat ijler klinkt. Dit doet de atmosfeer nóg meer richting black metal opschuiven wat een beetje ten koste gaat van de doom- en deathmetalinvloeden die zich op beide demo’s lieten gelden middels de regelmatig terugkerende logge tempo’s en vocalen die dieper klonken dan wat doorgaans bij black metal het geval is. Het (v)luchtige geluid van de gitaren voorziet de muziek van Serpent Dweller bovendien van een spookachtig aura.

En hoewel de emotionele beladenheid die vervat zit in de riffs en sommige leads (die al eens op het valse af klinken) zonder blozen doorheen de zwartgeblakerde sound doorsijpelt, worden de gitaarlijnen spijtig genoeg soms ook wat naar de achtergrond gedrukt doordat de vocalen en het drumspel vrij vooraan in de mix geplaatst werden. Gelukkig beschikt N.P. over een overtuigende en doorleefde strot en heeft C.F. heel wat afwisseling in de organisch klinkende drumpartijen gestoken wat zich ondermeer uit in blastbeats, heel wat huppelende ritmes, standvastige rocktempo’s en beukende doomy aanslagen. “The eye of the lunar hellscape” en de start van afsluiter “Unto fleshless hands” leunen met hun tragere aanpak en melancholische klanken het dichtst tegen het demowerk aan, daar waar up-tempo nummers als “The fool, a weary traveler” en het meer experimentele “The tower of light crumbles” toch wel een enigszins nieuw geluid laten horen.

Bands met ‘serpent’ in hun naam hebben een streepje voor op onze redactie, maar zelfs met een nuchtere bril op, weet de black metal van Serpent Dweller op “Arid realm beyond death“, waarin de gevoelens meermaals open en bloot op tafel gelegd worden, de verwachtingen in te lossen. En nu snel een fysieke release!

JOKKE: 81/100

Serpent Dweller – Arid realm beyond death (Eigen beheer 2025)
1. Intro
2. The fool, a weary traveler
3. Towards the infinite moonlight
4. Wandering the vast darkness
5. The eye of the lunar hellscape
6. Interlude
7. The tower of light crumbles
8. Unto fleshless hands