Voor ons ligt “The numinous key“, de eerste demo van het uit Oostenrijk afkomstige Clavicula, een project gehuld in nevelen en mysterie. Over de maker, een zekere Aklthöstz, vernemen we nauwelijks meer dan zijn naam. Zelfs de bandnaam laat zich niet zomaar grijpen: “clavicula”, Latijn voor sleutelbeen, verwijst naar de kromming van het bot, gebogen als een oude sleutel. Maar in de esoterische taal van middeleeuwse grimoires schuilt in het woord ook een andere betekenis: “sleuteltje” – een klein geheim, een discrete hint naar verborgen kennis, zoals in de “Clavicula Salomonis“, de “Kleine sleutel van Salomo”. Misschien werpt deze dubbele betekenis ook een licht op de titel van de demo: een sleutel tot het numineuze, tot het onuitspreekbare.

En dan de muziek. Het openingsritueel “The key” ontgrendelt een wereld van rauwe black metal die balanceert tussen de gruizige charme van lo-fi en de scherpte van goed geproduceerd zwartmetaal. Voor een demotape klinkt dit verrassend helder, zonder dat de noodzakelijke ruwe randen worden gladgestreken. Vlijmscherpe tremoloriffs snijden zich door een zinderende mist van ruis en waas die onverbiddelijk als een sluier van geheimzinnigheid over deze klankwereld hangt. De krijsende vocalen lijken te verdwalen in deze dampende nevel, maar schreeuwen zich toch een weg naar voren, koppig en onverzettelijk. Ondanks de afwezigheid van klassieke songstructuren raken we nooit verdwaald. Melodieuze flarden borrelen op uit de duisternis om ons als kil regenwater te overmannen met een gevoel van verlatenheid.

“The great shadow” wordt eerder door een rock ’n rollritme voortgestuwd zonder nu per se het etiket black ’n roll op het nummer te willen kleven. Het is vergeleken met het voorgaande nummer een meer rechttoe rechtaan compositie met lekkere schuifriffjes dat op onderhuidse melancholie inzet.

“Perennial fire” zoekt opnieuw de verzengende tremolo’s van de opener op met riffs die branden en verstikken als adem in ijle lucht. Een vocale tirade en dreunende drums drijven het nummer naar zijn climax, tot de storm plotsklaps gaat liggen en spookachtige synthklanken, verwant aan de eerste tonen van deze demo, de leegte vullen. Deze kristalheldere toetsen roepen beelden op van met mist bedekte Alpentoppen waar de schim van Aklthöstz eenzaam door de duisternis dwaalt, gehuld in stilte en kou.

Clavicula’s compromisloze black metal ademt een onweerstaanbare rituele sfeer uit die tegelijk aards en profaan aanvoelt. Onder de schittering van de tremoloriffs sluimert een hart van meedogenloze somberte. Het geluid laat zich moeilijk aan een bepaalde school of scene toeschrijven, wat een pluspunt is. Dit is pure, ongefilterde old-school black metal, ruw, eerlijk en devoot. Twintig minuten lang is de ijzige toewijding en de allesverterende gloed van Clavicula voelbaar, war “The numinous key” tot een indrukwekkend debuut maakt dat naar meer smaakt. Wie nog een fysiek exemplaar van deze tape wil bemachtigen, moet zich wenden tot Death Revelations – al is het zeer de vraag of er nog exemplaren resteren.

JOKKE: 82/100

Clavicula – The numinous key (Death Revelations 2025)
1. The key
2. The great shadow
3. Perennial fire