Even dachten we op basis van de bandnaam en hoes met nieuw werk van Ancient Records te maken te hebben, maar we komen bedrogen uit. Land van afkomst van Gryftigaen is gek genoeg Chili (dat hadden we helemaal niet zien aankomen). Het illustere heerschap Melek Rsh Nvth (zang, gitaar en muziek), bijgestaan door collega 13th Temple drummer Lord Mbl Dmn III, vond blijkbaar inspiratie op Google Translate en besloot zijn blackmetalmuziek onder de noemer Gryftigaen uit te brengen, een bandnaam die is samengesteld uit twee oude proto-Scandinavische woorden die in oude Germaanse teksten voorkomen en zoiets als rust- of begraafplaats zouden betekenen. “Graven til måneåpenbaringer” blijkt dan weer Deens te zijn voor “het graf van de maanopenbaringen”. De heren claimen pure rauwe underground black te spelen, opgedragen aan de Valdivian Black Circle, een groepje gelijkgestemde blackmetalbands uit Valdivia in Zuid-Chili. Mooi mooi mooi. Wanneer we op de playtoets drukken, verwachten we dat Melek Rsh Nvth ons meteen met zijn uit de kluiten gewassen zwaard in mootjes gaat hakken, maar niets is minder waar want “Crossing the venomous ritual” komt heel traag en stil met minimalistische ambient op gang. Na anderhalve minuut vraag je je af of er daadwerkelijk nog iets te gebeuren staat, maar dertig seconden later is dat grauwe zwartmetaal er dan eindelijk. En daarbij valt meteen de wel heel ijle en winderige sound op, alsof Gryftigaen beneden in een vallei staat te spelen en wij hun klanken pas op de omringende bergtoppen opvangen. Nu, écht storend is het niet en dit draagt onherroepelijk bij tot de magische atmosfeer die het duo poogt neer te zetten, maar “Graven til måneåpenbaringer” mist hierdoor wel wat power en in de auto komt deze muziek bijvoorbeeld helemaal niet tot zijn recht daar omgevingsgeluid zo wat alles overstemt. Deze plaat is dan ook eerder voor de eenzame nachtelijke uurtjes bestemd. Voor de rest kan ik de vijf nummers met een gemiddelde speelduur van acht minuten best smaken: goed verstopt repetitief drumwerk, winderige screams, grimmige soms ietwat atonale gitaarrifs en subtiel hypnotiserende gitaarloops (of zijn het toch keyboards?) worden ingezet om een begeesterende pot magische black metal neer te zetten die de jaren negentig voluit eert. Voor dat magische en hallucinogene rituele randje zorgen vooral de Gregoriaanse gezangen in het afsluitende “Nightside of the eye of Seth“, een nummer met een meer ambientachtige feel dat even langzaam uitsterft als dat de plaat begon. Ancient Records trekjes zijn onmiskenbaar aanwezig op Gryftigaens debuut, maar het niveau van die bands wordt vooralsnog niet behaald.

JOKKE: 78/100

Gryftigaen – Graven til måneåpenbaringer (Mahamvantara Arts Records/Inferna Profundus Records 2020)
1. Crossing the venomous ritual
2. Sarcophagical black sorcery
3. Fatidic manifestation of Azael`s blood
4. Circle of twofold attraction
5. Nightside of the eye of Seth