Black metal komt van overal tegenwoordig. Ook uit de bakermat van het Ottomaanse Rijk. Ik gooi even een fait divers tussen de lezers als ik hier schrijf dat ik een oprecht liefhebber ben van Turkse geschiedenis/cultuur en daarom stiekem altijd enthousiast word als ik over metal uit die regio hoor. Helaas wordt dat initieel enthousiasme vaak getemperd wanneer ik het allemaal effectief moet beluisteren. Dit is bij Zifir niet het geval. Deze overwegend trage black metal band weet, ondanks de weinig originele aanpak, wel indruk te maken door de bakken sfeer die verwerkt worden in elk nummer. Het Turkse trio heeft een duidelijke visie die is geëvolueerd sinds het stevigere, snellere debuut “You must come with us” uit 2007. De daaropvolgende releases klinken namelijk allemaal een pak meer als een kruising tussen Infernum en simpele versie van Forgotten Tomb. Wat pejoratiever klinkt dan het is bedoeld. Alle nummers vormen samen een geheel en het geweldige aan dit album is dat je nergens het gevoel krijgt dat ze te hard proberen. Dit is spontane old school duisternis, compleet met niet zo geweldige, maar toch intrigerende clean zang. Niet het soort release voor een roadtrip, maar zeker en vast wel voor een winteravond als de rest van de familie ligt te dromen over Corona of sexy vampieren.

Xavier: 84/100

Zifir – Demoniac ethics (Duplicate Records 2020)
1. Sûr
2. Chants for execution
3. Still reigning
4. Empire of worms
5. Gökyüzü karanlık
6. An eerie moment
7. Chaos clouds
8. Spirit of goats
9. A bleak portrait
10. Ephemeral idols
11. Insects as messengers