De komende maanden worden tal van platen van heden ten dage non-actieve Belgische en Nederlandse blackmetalbands heruitgebracht op vinyl. Het leek ons wel een interessant gegeven om met enkele van hen eens terug in het verleden te duiken. De aftrap wordt gegeven door Drang en Hammerman van het omstreden Huldrefolk die in de periode 2003-2013 menig podia onveilig maakten en wiens debuut langspeler “Eeuwenhout” recent een welverdiende vinylheruitgave kreeg dankzij Heidens Hart. (JOKKE)
Heren, hoe kwam Huldrefolk destijds tot stand en hoe zijn jullie bij de omschrijving “Medieval Trollish Pestkult” terecht gekomen?
Drang: Leshyj en ik zaten op dezelfde school in Ieper. We deelden dezelfde muzikale smaak (al was dat geen black metal in het begin). In die tijd nam Leshyj de gitaar ter hand, en begon ik te drummen. Met z’n tweeën jamden we wat in het huis van mijn ouders. Dat was vlak voor de folk-/vikingmetalboom, en zo klonk onze muziek toen ook. Gaandeweg zijn we meer naar het blackmetalgenre gegroeid, al volstonden mijn drumskills niet langer. Hammerman kende ik ook van JC Den Ast in Heule. Toen zijn band splitte, vroegen we hem of hij met ons wilde spelen (op een Ancient Rites optreden in Kuurne). We wisten ook dat een vriend van ons uit Ieper, Waldschrat, goed gitaar kon spelen, dus vroegen we hem erbij. Ik ging me volledig toeleggen op de vocalen. Een bassist ontbrak toen, maar niemand vond dat een probleem.
Eens we enkele nummers hadden, namen we wat op met een cassetterecorder. Abominabele kwaliteit, maar in underground blackmetalmiddens werd dit wel gesmaakt. Het werd onze eerste demo “Pest alchemie”. Toen was MySpace op z’n hoogtepunt, en de nummers stonden op ons profiel. Dit platform was cruciaal voor ons, heel snel werden we internationaal opgemerkt en kwam Slava Satan bij ons aankloppen om een full album te releasen. Dit was voor ons een grote verrassing, want we kenden die persoon totaal niet.
De omschrijving was in drie woorden letterlijk waar ons concept om draaide. Het was toen ook vrij populair als blackmetalband om jezelf een dergelijke omschrijving te geven. Ikzelf was erg gefascineerd door de vroege middeleeuwen, wat een erg onzekere en gevaarlijke periode was uit onze geschiedenis. Vlaanderen was grotendeels moerassig. Zowat ieders lot werd bepaald door het klimaat, de (mis)oogst, ziektes of het machtsmisbruik van lokale heersers. Rond deze thema’s zijn er heel wat teksten te schrijven. Het trollengedeelte was een rechtstreekse invloed door Arckanum, hoewel er meerdere bands met dat concept speelden. We wilden ook eens wat anders dan de toch wel ongeïnspireerde zwart-witte corpsepaint en spikes zoals de meeste blackmetalbands.
Hebben jullie de afgelopen jaren veel vraag gehad voor een heruitgave op vinyl van jullie discografie? Wat was de katalysator voor de re-release van “Eeuwenhout” en zijn alle ex-bandleden betrokken geweest bij deze heruitgave? Hoe zijn jullie bij Heidens Hart terecht gekomen?
Hammerman: Ja, links en rechts kwam er wel eens de vraag van een fan om onze releases op vinyl uit te brengen. Maar aangezien de band niet meer bestond… We zijn Heidens Hart heel dankbaar hiervoor! Uiteraard zijn alle bandleden op de hoogte gebracht van deze re-release.
Drang: Heidens Hart is een distro die van groot belang was voor Huldrefolk. Arjan organiseerde een van onze eerste belangrijke concerten in Hekelgem samen met Nachtfalke en Inferno. Het was een hard optreden en menige aanwezigen waren onder de indruk. Dat was voor ons de klap op de vuurpijl, en zonder Heidens Hart is Huldrefolk nooit de band geworden die het was. Dat hij na zovele jaren geld en energie steekt in het releasen van de “Eeuwenhout” LP, is werkelijk een mooi compliment voor ons. Hij heeft zich ook al lange tijd hard ingezet en bijgedragen tot de underground blackmetalscene, dat vereist veel respect.
Wat is er nieuw aan deze versie van “Eeuwenhout” vergeleken met het origineel en vind je dat de plaat de tand des tijds overleefd heeft?
Hammerman: Het artwork is wat anders dan de originele cd-versie van in der tijd. De frontcover van de vinylversie is feitelijk een oudere versie van wat eerst op de cover zou gekomen zijn. Ik heb alle artwork files die ik nog kon terugvinden naar Heidens Hart gestuurd en Arjan heeft er iets moois mee gemaakt.
De muziek op “Eeuwenhout” is hetzelfde gebleven. Al bij al ben ik nog steeds tevreden over de sound van dit album. Het klinkt nog steeds ruw, brutaal en to the point. Het is niet de superproductie maar heeft wel nog altijd z’n charme van weleer.
Hoe waren de reacties destijds op “Eeuwenhout”?
Drang: Voor ons waren de reacties ver boven onze verwachtingen. We kregen wereldwijd positieve reacties en vraag naar onze merch. De plaat werkte, maar uiteindelijk overtuigden we de meeste mensen met onze live shows. We werden regelmatig in het buitenland gevraagd en wisten telkens een sterke impressie neer te poten.
Werd de albumcover van “Eeuwenhout” lokaal geschoten?
Drang: Al ons artwork werd gemaakt door Waldschrat. Als ik me niet vergis, werd het fotomateriaal inderdaad ergens in een Ieperse greppel geschoten.
“Eeuwenhout” verscheen via het Italiaanse Slava Satan Records op CD en het mij onbekende Unholy Black Art Records verzorgde de taperelease. Voor opvolger “Morbide elite” werkten jullie met Iron Age Records. Tevreden over wat deze labels voor jullie hebben gedaan of hadden andere (wat grotere) labels jullie meer kunnen brengen?
Drang: Zowel Slava Satan als Iron Age hebben heel goeie promotie geleverd voor ons. Onze albums werden wereldwijd verspreid en het feit dat ik beide platen op andere platformen of verkooppunten blijf tegenkomen, betekent dat er hard gewerkt is om ons materiaal te distribueren. Dat is wat telt voor ons.
Na deze re-release van “Eeuwenhout” is het wat mij betreft tijd voor een heruitgave van jullie tweede langspeler “Morbide elite”, niet? Welke van de twee langspelers geniet zelf je voorkeur en waarom? Hoe zou je de twee platen tegenover mekaar afzetten?
Hammerman: Die komt later inderdaad ook opnieuw uit. Hier heb ik de mix wat aangepast. Vooral dat kut bassdrum triggergeluid is aangepast en de gitaren en vocals staan wat luider in de mix. Het geheel klinkt iets beter in balans nu.
Drang: “Morbide elite” was voor mij persoonlijk meer een conceptalbum. We hadden ook al meer studio-ervaring en een beter idee waar we naartoe wilden. Voor mij klinkt “Morbide elite” ietwat volwassener, terwijl “Eeuwenhout” nog sporen van onze paganmetalroots bevat. Wat artworks betreft, vind ik “Morbide elite” ook strakker. Het verschil tussen beide platen zit misschien meer in de verwachtingen die we hadden. Bij “Eeuwenhout” hadden we quasi geen verwachtingen, bij “Morbide elite” teveel.
Qua live concerten hebben jullie wel het een en ander meegemaakt daar jullie al eens met héél sketchy en ronduit NSBM-bands de affiche deelden. Zo herinner ik me afgelaste concerten met het Russische Temnozor in de Azijnfabriek in Roermond en ook een optreden met de neonazigroepen Kataxu en Sunwheel in Tsjechië werd gecancelled. Naar aanleiding van alle commotie kwam er zelfs een Koppen-reportage met de naam “Black metal: Onschuldig of met haken” waarin jullie verschenen. Wat kunnen/willen jullie nog kwijt over deze aanvaringen met Antifa?
Drang: We waren jong en vonden het wel stoer om “fuck politics, we treden op met wie we willen” te verkondigen, maar het heeft onze reputatie gekost. Een land als Duitsland had enorm veel potentieel voor ons, maar door onze verkeerde keuzes konden we de optredens daar wel vergeten.
Nu kan je nog zo luid roepen dat je band a-politiek is, maar maak je door met zulke omstreden bands op te treden toch ook niet ergens zelf een politiek statement? Of hoort een blackmetalband de controverse niet te schuwen?
Drang: Dat laatste was inderdaad wat wij beweerden, maar concertorganisators wilden (terecht) het risico niet meer nemen om ons te boeken om vervolgens e-mails van antifa te ontvangen en met lokale overheidsinstanties te moeten onderhandelen. Het is gewoon niet productief. En hoewel we altijd apolitiek zijn gebleven als band, was het voldoende om enkele keren met foute bands te spelen. Een enkele keer wordt misschien door de vingers gezien, maar wij waren recidivisten haha. Misschien dachten we dat de meeste mensen naïever waren dan wijzelf.
Hammerman: Tja, die paar optredens met ‘foute’ bands hebben ons idd wel wat optredens gekost in Duitsland. Feitelijk hadden we wel veel aanbiedingen in Duitsland en hadden we zeker en vast het potentieel om daar door te breken. Nuja, veel (black)metalbands willen wel eens provoceren en Huldrefolk was daar geen uitzondering op. Persoonlijk ben ikzelf allergisch aan censuur. Noem mij eens één partij op uit de geschiedenis van de mensheid die andere mensen het zwijgen wil opleggen die (bij nader inzien) aan de goede kant van de geschiedenis stond? Ik kan er geen noemen.
Hebben jullie nadien met andere projecten nog last ondervonden door het “verleden” met Huldrefolk?
Hammerman: Nee, eigenlijk niet.
Drang nam live wel al eens een houten boomstam in de hand waar enkele dode dieren aan hingen te bengelen. Gingen jullie zelf op de diertjes jagen om ze te doden voor een live show? Naast Antifa nooit problemen gehad met Gaia?
Drang: Alle dode dieren die we on stage gebruikten werden verdoofd geslacht! Just kidding, er zijn nooit dieren gedood voor onze attributen. Ik had familie dat schapen bezat en daar sneed ik soms koppen van dode dieren. Of een placenta zoals op ons allereerste optreden. Daar zijn online nog pittige foto’s van terug te vinden! Maar met dierenrechtenorganisaties hebben we nooit problemen gehad.
Live traden jullie regelmatig zonder bassist op. Bewuste keuze of noodzakelijk kwaad?
Drang: We hebben gedurende ons bestaan slechts twee vaste bassisten gehad. Tussenin gebruikten we sessiebassisten als we die achter de hand hielden. Maar als er niemand kon, traden we gewoon zonder op. Met z’n drieën (ik speelde toen ook gitaar) was het logistiek ook eenvoudiger om optredens te spelen.
Na een levensloop van een decennium ging de stekker er in 2013 onherroepelijk uit. Wat vormde daar de aanleiding toe?
Drang: Vanuit mijn perspectief kan ik zeggen dat mijn arrogantie en onredelijkheid toen bij menig bandlid kwaad bloed heeft gezet. Quasi elk bandlid was wel ergens in een andere band actief, dus onbewust is iedereen zich op alles behalve Huldrefolk gaan toeleggen. De hele boycot rondom ons heeft ook veel voor ons verknald, hoewel we daar ook zelf verantwoordelijk voor zijn. Toen beslisten we om de band gewoon stop te zetten. Ik had het liever zo dan onze toekomst in het ongewisse laten en het gewoon te laten doodbloeden zoals bij veel bands het geval is.
Hammerman, het zal menig blackmetalfan misschien ontgaan zijn, maar jij opereert reeds vele jaren als studio-/sessiedrummer voor het magistrale Svartsyn. Hoe ben je destijds op de drumkruk bij deze Zweedse band terecht gekomen?
Hammerman: Ik ben Ornias tegengekomen op een Marduk-show in Brugge toen ik via een kameraad te horen kreeg dat Ornias op zoek was naar een nieuwe drummer voor een volgend album in te drummen. Ik had het toen ter tijd niet zo druk dus ik aanvaarde zijn aanbod.
In welke mate krijg je van bandleider Ornias eigen inbreng voor het indrummen van een Svartsyn-plaat?
Hammerman: Ornias programmeert een drumcomputer waarop hij zijn kladgitaren opneemt. Die voorgeprogrammeerde drums dienen dan als leidraad waaraan ik mijn eigen ideeën kan toevoegen. Ik neem dan eerst klad drums op om van ideeën te wisselen en pas (indien nodig) nog dingen aan. Eens er consensus bereikt is begin ik aan de echte drum opnames.
Is er nieuw plaatwerk op komst van Svartsyn?
Hammerman: Jazeker, Ornias werkt rustig verder aan nieuw materiaal. Maar wanneer dat klaar zal zijn, heb ik nu voorlopig nog geen zicht op.
Jij hebt je muzikale activiteiten na Huldrefolk naast Svartsyn nog verder gezet in o.a. Fractured Insanity, Theudho, Darkest Mind en Gotmoor. Andere leden gingen aan de slag bij ondermeer Waelcyrge en Saille, maar van gitarist Leshyj en ook Drang ontbrak bij mijn weten nadien elk spoor in de metalscene.
Drang: Sprekend voor mezelf, ik had na Huldrefolk een eigen band opgericht, maar dat bracht geen zoden aan de dijk. Waarna ik het stopzette en me op andere zaken dan muziek ging concentreren.
Hammerman: Met Leshyj heb ik nog goed contact en we hebben wel nog een anoniem zijproject waar we af en toe mee bezig zijn. Maar het is anoniem en kan er dus niet veel over kwijt.
Fractured Insanity is ondertussen z’n vierde plaat “Massive human failure” aan het promoten die vlak voor de scamdemic uitkwam. Met Theudho heb ik eens 2 nummers ingespeeld en een live show meegespeeld. Gotmoor ligt op wat op z’n gat op dit moment. Ik ben toch blij dat we “Zonderlingen” ten minst” hebben kunnen uitbrengen na al het werk dat we erin gestopt hadden gedurende al die jaren. Van Darkest Mind zul je waarschijnlijk wel nog meer horen in de toekomst. Alle bandleden zijn heel enthousiast en er is al materiaal geschreven voor een tweede en zelfs al voor een derde full album. Nog veel werk aan de winkel dus!
De laatste jaren zijn er met Kludde, Thronum Vrondor, Gotmoor en recent zelfs Iconoclasm heel wat bands vanonder de mottenballen gehaald. Jullie nooit de drang gehad om Huldrefolk te reanimeren?
Drang: Gezien ik nu in Polen woon, zou dat praktisch moeilijk worden. Maar je weet nooit.
Hammerman: Ja, nudat Drang in Polen woont is dat niet zo praktisch. Maar zeg nooit nooit. Marijn (de organisator van Throne Fest) vraagt me nog dikwijls wanneer er nog eens een Huldrefolk reünie komt haha.
Welke andere ‘vergeten’ Belgische blackmetalplaten zouden wat jou betreft een heruitgave verdienen?
Hammerman: De eerste bands die in mij gedachten opkomen zijn Iconoclasm, Aguynguerran, Dark Ages, Heimat en Garmenhord. Voor mij allemaal kwalitatieve goede bands die veel nostalgie oproepen en ook wel een vinylheruitgave verdienen.
Ik heb uit goede bron vernomen dat Iconoclasm ondertussen terug aan het repeteren zijn om later weer eens op de planken te kunnen staan. Ik kijk er alvast naar uit om ze nog eens aan het werk te kunnen zien!
Wat vind je van de huidige staat van de Belgische blackmetalscene vergeleken met vijftien à twintig jaar geleden? Wat is er in positieve/negatieve zin veranderd
Hammerman: Misschien is de scene wat ‘braver’ geworden. Ik ben eerlijk gezegd wat ontgoocheld in de vele ‘schapen in wolfsvacht’. Velen zijn in hun lyrics de grootste anarchisten en zingen over ultieme vrijheid terwijl veel van hen als eerste in de rij stonden om hun mRNA rotzooi in hun armen te laten spuiten om zo hun ‘voorwaardelijke’ vrijheid terug te kunnen krijgen.
Kijk, van mij mag ieder doen en laten wat hij wil. Maar kom aub niet meer af dat je voor principes staat als je in een situatie die er echt toe doet er niet trouw aan kan blijven.
Tevreden over het parcours dat jullie destijds met Huldrefolk afgelegd hebben?
Drang: Het was een intens avontuur waar we veel uit hebben geleerd en ik ben nog altijd blij en trots wat we uiteindelijk hebben gecreëerd. Zoals de meeste mensen in hun twintiger jaren, gedroegen we ons als arrogante eikels en elke mens die we in het harnas joegen, was er uiteindelijk een teveel. Maar het feit dat we een decennium na onze split nog aandacht krijgen, betekent toch wel iets.
Addergebroed 
Fantastisch!