De laatste tijd hoorden we verschillende interessante releases van bands uit Europese landen waarbij onze kennis over hun blackmetalscene vrij beperkt tot onbestaande is. Zo waren er het Kroatische Ninhursag en het Hongaarse Mistcavern en hoewel Belgun, visionair en alleenheerser achter Hajduk al enkele jaren in Duitsland woont, is zijn éénmansproject doordrongen met Bulgaars erfgoed. Toen we ons in zijn geweldige muziek onderdompelden, rezen er tal van vragen op waardoor een vraaggesprek zich opdrong. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

Hajduk is niet de enige band waarmee je actief bent. Je bracht ook muziek uit met ambient blackmetalband Festung en darkambientproject Mythenmetz. Welke drang of creatieve visie leidde specifiek tot het ontstaan van Hajduk? Was Hajduk iets dat al heel lang in je hoofd aan het brouwen was of gebeurde het allemaal vrij snel en spontaan?
Het eerste idee voor Hajduk dateert uit 2015, toen ik lange wandelingen maakte in het Rilagebergte in Bulgarije, maar werd pas werkelijkheid na het uitbrengen van de demo van Festung. In die tijd verliet Urangst ons, kampte Etzel steeds meer met zijn misbruik van verdovende middelen en stond de hele band op het punt uit mekaar te gaan. Ik besloot Hajduk te manifesteren als een manier om mijn capaciteiten te versterken, zodat ik Festung alleen kon dragen indien nodig, en als een connectie met mijn geboorteplaats. Het is in zekere zin een lange bezinning op Bulgarije. Dus hoewel de EP’s allemaal vrij snel uitkwamen, was het idee voor het hele ding al een tijdje aan het ontluiken.

Waar verwijst je alias Belgun naar?
‘Belgun’ is de bijnaam van tsaar Ivan Asen I., die in de middeleeuwen het Tweede Bulgaarse Rijk stichtte door een opstand tegen Byzantium. In de proto-Bulgaarse taal betekent het ‘wijs’ of ‘wetend’. Zonder twijfel ben ik er nog lang niet, maar het is een ideaal waarnaar ik streef.

Een ‘hajduk’ is een soort onregelmatige boereninfanterie die van het begin van de 17e tot de 19e eeuw in de Balkan actief was, vaak geromantiseerd als vrijheidsstrijders in de folkloristische traditie van de Balkan. Voor de meeste Europeanen is vechten voor je land inderdaad een geromantiseerd idee geworden, maar voor de mensen in de Oekraïne is dit helaas een harde realiteit geworden. Zou je zonder twijfel je wapens opnemen om te vechten en je thuisland te verdedigen als het werd binnengevallen?
Dat is een ingewikkelde zaak. Er zijn ongetwijfeld dingen die het waard zijn om voor te sterven, zoals het leven van je dierbaren of bepaalde hogere idealen. Ik beschouw de moderne nationale staat niet als één van die dingen. Oorlog tussen staten wordt altijd gevoerd op de rug van degenen die de minste schuld hebben en die er het meest onder lijden. In het geval van Oekraïne en Rusland, die in veel opzichten broeders zijn, is het bijzonder tragisch. Mogen de moeders aan beide kanten hun zonen weer zien.

De Bulgaarse regering is een corrupte beerput die haar burgers uitbuit en haar land vernietigt en heeft weinig gemeen met de ideeën van de revolutionairen die het leven lieten bij het vestigen van de onafhankelijkheid van het land. Waarom zou iemand sterven voor een staat die niets geeft om het welzijn van zijn volk?

Staat oorlog voor jou enkel synoniem voor horror en dood of kun je ook de ‘schoonheid’ of ‘romantiek’ zien die verborgen zou kunnen liggen in oorlogsverhalen, zoals een verboden liefdesverhaal of heroïsche acties die plaatsvinden in oorlogstijd?
Oorlog is ongetwijfeld verschrikkelijk. Het lijden dat het veroorzaakt, kan zelden worden gecompenseerd. Maar ik ben verscheurd, want ik heb romantische trekjes, en oorlog zit vol romantische motieven. Er is iets poëtisch aan de dood voor een gekozen doel, groter dan jezelf. Desalniettemin zijn verhalen verhalen die de realiteit erachter transfiguratie geven.

Hoewel Hajduk draait om je geboorteland Bulgarije, woon je momenteel in Duitsland. Hoe is dat zo gekomen en breng je nog steeds tijd door in Bulgarije? Hoe zou je het wonen in beide landen met mekaar vergelijken?
Ik immigreerde met mijn ouders naar Duitsland toen ik nog een kind was. Ik ging daar naar school en woon er nog steeds om te werken aan een masteropleiding. Ik bracht echter bijna alle vakanties door (en doe dat nog steeds) met mijn overgebleven familieleden in Bulgarije, en verloor de band met het land niet zoals veel immigranten deden. Ik weet echter niet of ik gekwalificeerd ben om een ​​directe vergelijking te maken. De mentaliteiten zijn heel anders, en dat geldt ook voor de levensstandaard. De mensen uit beide landen beheersen echter wel de kunst van het zwaar drinken.

Ik ben nog nooit in Bulgarije geweest. Welke plekken kun je aanraden qua belangrijke historische plekken en mooie natuurgebieden?
Er zijn er veel. Iedereen onderschat de grote diversiteit die het land biedt, zeker gezien zijn kleine omvang. Maar om er een paar te noemen: de bergen van Rila met zijn schone bronwater en rustgevende bossen, waar ik de meeste van mijn vakanties doorbreng, de ruïnes van Pliska, de hoofdstad van het eerste Bulgaarse rijk, evenals het Shipka-monument, dat op de cover van mijn derde EP prijkt.

Tot nu toe bracht je met Hajduk drie EP’s en de “Ruins of humanity” split met Sørgelig, Akantha en Nimbifer uit. Laten we beginnen met de EP’s die allemaal een hoes hebben in één van de drie kleuren van de Bulgaarse vlag. Wat is het verbindende concept achter deze trilogie en waarom heb je ervoor gekozen om er aparte releases van te maken in plaats van alles in één release te combineren?
Al deze releases komen overeen met verschillende benaderingen die ik gebruikte tijdens het schrijven ervan en weerspiegelen de experimentele fase van Hajduk. Hierdoor, en omdat ik best ongeduldig kan zijn, heb ik ze apart uitgebracht. Ze zijn echter verenigd als verschillende perspectieven op dezelfde kwestie.

Een band die over zijn thuisland zingt wordt vaak verkeerd begrepen of in de NSBM-hoek geplaatst. Is dit het geval geweest voor Hajduk, en stoort het je dat mensen misinterpreteren waar een band over zingt (wat kan worden aangewakkerd door het feit dat je in je moedertaal zingt, wat betekent dat veel mensen geen woord begrijpen over het concept en de teksten)?
Blijkbaar was dit het geval, ja. Ik volg de discussies over Hajduk niet echt (als die er al zijn, ik weet het niet zeker), maar na het interview dat ik gaf voor Decibel, waar ik mijn politieke standpunten uitte, verloor ik de helft van mijn volgers op Bandcamp. Het stoort me niet, ik doe dit voor mezelf, en hoewel ik wat dat betreft neutraler was, ben ik op dit moment best blij dat er niet meer door deze mensen geluisterd wordt. Maar als je een kunstwerk van jezelf afsplitst, wordt het immers autonoom en staat het iedereen vrij om het als iets anders te zien.

Bulgaren hebben het relatief gemakkelijk omdat ze de songtitels waarschijnlijk herkennen als de titels van de gedichten die als tekst dienen. Voor een keer moet er een soort voordeel zijn om uit dit land te komen.

De teksten zijn afkomstig van Bulgaarse dichters als Hristo Botev en Ivan Vazov. Heb je letterlijk ongewijzigde teksten van deze auteurs gebruikt, of heb je het een en ander aangepast?
De teksten zijn grotendeels ongewijzigd, slechts af en toe werd hier en daar iets ingekort.

Wat trekt je aan in het werk van beide auteurs?
Hun authenticiteit! Hun – vaak levensbedreigende – politieke werk wordt weerspiegeld in hun poëzie en vice versa. Ook pasten hun thema’s en motieven het beste bij de muziek die ik wilde schrijven.

Wat beschouw je als hun magnum opus en hoe beïnvloedden ze de Bulgaarse literatuur, en in het geval van de revolutionaire Botev ook het politieke leven in Bulgarije?
Ik lees meestal hun gedichten, en ik ken lang niet alles wat door hen is geschreven, maar mijn favoriete werken zijn “The hanging of Vasil Levski” van Botev evenals “In the kingdom of the fairies” van Vazov. Het gevoel van wanhoop in het eerste en de buitenaardsheid van het tweede gedicht zijn niet te beschrijven. Hoewel Vazov waarschijnlijk nog steeds de grootste Bulgaarse schrijver is die ooit het licht van deze wereld heeft gezien, wordt Botev door het publiek als geen ander vereerd. Ik weet echter heel weinig over het huidige politieke leven, omdat het meestal een farce is.

De drie EP’s zijn geschreven en opgenomen in het bos. Kun je iets meer vertellen over hoe het opnameproces is verlopen? Heb je zo’n landelijke omgeving nodig om in de juiste stemming te komen voor het maken en opnemen van muziek voor Hajduk?
Ja, dat zou je kunnen zeggen. Het is moeilijk om songs over de natuur te schrijven als je in de stad bent en iemand buiten aan het vechten of schreeuwen is. Een groot deel van het werk gebeurde in een creatieve uitbarsting die ik had in augustus en september 2019, terwijl ik mijn vakantie in Rila doorbracht. Wandelen overdag, songwriting en rudimentaire opnames in de nacht, allemaal gedaan met zeer eenvoudige apparatuur.

Alle drie de EP’s zijn uitgebracht in de laatste paar maanden van 2019, telkens op de 20e van een maand, namelijk september, oktober en november. Zit er een specifiek idee achter deze data?
Niet echt. Ik eindigde op de een of andere manier bij de 20e en wilde gewoon de andere EP’s binnen een maand na elkaar af hebben.

Werd de muziek voor alle drie de EP’s geschreven en opgenomen in dezelfde sessies of zat er meer tijd tussen de conceptie van alle drie de releases?
Er waren meerdere sessies, maar het materiaal van eerdere sessies werd vaak gebruikt in latere sessies. Het was dus een soort mix van beide. Toen ik de eerste EP uitbracht, was de tweede nog lang niet af. Hetzelfde geldt voor de derde.

De eerste EP “Кръв” wordt afgesloten met “Свършек”, een track gebaseerd op omgevingsgeluiden die een spoken word passage bevat. Wie horen we en hoe is deze sample gerelateerd aan de EP?
Het is een sample uit de film “Freedom or death” uit 1969, met daarin de woorden uit Botevs afscheidsbrief aan zijn familie.

Welke historische figuren staan ​​afgebeeld op de cover?
Nogmaals, vooral Botev. Tot nu toe niet veel variatie in mijn thema’s.

De tweede EP “Природа” bevat meer folkinvloeden. Welke bands beschouw je als inspiratie voor dit subgenre folky black metal? Welke verschillende folksinstrumenten heb je gebruikt en heb je ze allemaal bespeeld?
Voornamelijk Ulver, evenals Drudkh en Agalloch. Folk in black metal is zo oud als het genre zelf, denk ik. Ik gebruikte een kleine gong en een cleane gitaar, evenals een Kaba Gajda (Bulgaarse doedelzak) gespeeld door Kostadin Terzijev, een professionele muzikant die ik op internet ontmoette. Je kan ook een fluit horen, begraven in de mix van het laatste nummer.

Welke samples horen we in beide nummers van de derde EP “Свобода” en welk historisch monument zien we op de hoes?
Ook hier komen de samples uit de film “Freedom or death” (1969). Die heeft een blijvende indruk op me nagelaten, misschien gebruik ik er nog fragmenten uit. Zoals reeds eerder vermeld, is het monument op de cover het vrijheidsmonument, gelegen op Shipka Peak. Het symbool van de bevrijding van Bulgarije.

Svoboda ili smart (“Freedom or death”)

Aanvankelijk werden alle drie de EP’s in eigen beheer uitgebracht op tape, daarna op vinyl door Not Kvlt Records en opnieuw op tape uitgebracht door Repose Records. Not Kvt Records heeft geen erg goede reputatie omdat veel mensen klagen over bestellingen die ze nooit hebben ontvangen. Wat is jouw ervaring met dit label? Was je ook ontevreden waardoor je besloot samen te werken met Amor Fati voor de compilatie vinylrelease van de EP’s?
Fuck Not Kvlt! Eerst ging ik akkoord met zijn aanbod omdat ik dacht een solide label te hebben gevonden met een aantal goede releases en bekende politieke standpunten, maar de man bleek een totale ripoff te zijn. Hij verontschuldigde me voor de lange vertragingen vanwege zijn psychische problemen, maar in dit geval had hij het op zijn minst openlijk en aan iedereen moeten communiceren. Hij stuurde me nooit de juiste hoeveelheid platen van de tweede of derde EP, en ook hun covers niet. En hij beantwoordt zijn mails niet. Vermijd hem ten alle koste! De samenwerking met Amor Fati daarentegen was absoluut uitstekend.

Welk boek staat onder de dolk en het pistool afgebeeld in de lay-out van de compilatie-EP?
Het is het Evangelie. In opdracht van Vasil Levski werd de eed voor het revolutionaire comité voor deze symbolen afgelegd. Door hen belooft de eed vergelding, zowel van de aardse rechtbank, gebaseerd op de wetten van het comitéstatuut, als van de hemelse, waarbij de macht van god als borg wordt ingeroepen door middel van de Bijbel.

Op de cover van de compilatie zien we een leeuwenembleem. De leeuw is het nationale symbool van Bulgarije, afgebeeld op het wapen van het land. De valuta van Bulgarije is de lev, de naam die oorspronkelijk is afgeleid van het Bulgaarse woord “luv” dat in het Engels “leeuw” betekent. Wat zegt de Bulgaarse geschiedenis over de legendarische Bulgaarse leeuw en herken jij jezelf in dit dier?
Helaas weet ik niet veel over de grotere geschiedenis van de leeuw als Bulgaars symbool. Als heraldisch symbool is het erg populair, althans in Europa, en symboliseert het kracht, adel en moed. Het lijkt mij aanmatigend om je te identificeren met de belichaamde staatsdeugden.

De EP’s zijn uitgebracht op tape en vinyl. Beschouw je CD’s tegenwoordig als een irrelevant muziekformaat?
CD’s zijn op geen enkele manier irrelevant, mijn aarzeling om op CD uit te brengen is gewoon een persoonlijke voorkeur. Ik hou van analoge vormen van muziek, met zijn onbuigzaamheid en de noodzaak om te gaan zitten en de muziek echt te omarmen.

Wie initieerde de split “Ruins of humanity“? Had je voorafgaand aan het idee voor deze release al contact met de drie andere bands?
Dat was een initiatief van Nick van Sorgelig, die het ook grotendeels heeft georganiseerd. Er waren halfweg enkele wijzigingen in het concept, maar ik denk dat het een geweldige release is geworden. De andere bands kende ik al een beetje, maar had er geen contact mee.

Als eenmansband heb je de volgende vragen waarschijnlijk een tiental keer gehoord. Denk je dat je ooit een andere muzikant laat infiltreren in de creatieve cel van Hajduk?
Dat is erg onwaarschijnlijk, maar misschien wel als sessiemuzikanten. Mijn vaardigheid met betrekking tot veel instrumenten is beperkt.

Is er een kans dat je Hajduk naar het podium brengt?
Ik hoop dat op een dag te doen!

Werk je aan nieuw materiaal voor Hajduk? Zo ja, combineer je dan de drie enigszins verschillende stijlen die op de EP’s te horen waren? Zal het weer in EP-formaat zijn of is het volgende plan om met een volledige release te komen?
In het huidige stadium kan ik er nog niet veel over zeggen, maar ik werk aan een full-length, en het zal waarschijnlijk de logische voortzetting zijn van mijn werk tot nu toe.

Wat zijn de plannen met Festung en Mythenmetz?
Met Festung brachten we eerder dit jaar het album “Der Turm” uit, nu kijken we of het mogelijk is om live te spelen. Wat Mythenmetz betreft, is er voorlopig niets nieuws. Ik ben niet erg georganiseerd en erg druk met werk en studeren, maar soms grijpt creativiteit me, dus er kan een verrassende release zijn. De titelloze Mythenmetz maakte ik in drie dagen, dus wie weet!

Ik moet toegeven dat mijn kennis over Bulgaarse black metal vrij beperkt is. Hoe is de scene in je thuisland tegenwoordig en hoe heb je deze de afgelopen twee decennia zien evolueren? Zijn er bands die je kunt aanraden om eens te gaan uitchecken?
Helaas ken ik de status van de scene daar niet echt, behalve dat die klein is en geconcentreerd in enkele grotere steden. Maar ik heb de releases en bands in de gaten gehouden, en die lijken enorm gedomineerd te worden door Alexander van Aryan Art, Bagatur en Nenavist. Ik had een korte communicatie met hem, en hij leek me een geweldige kerel, hoewel ik me sterk verzet tegen de politieke richting waarin sommige van zijn releases gaan. Maar als waarschijnlijk de meest invloedrijke blackmetalmuzikant in Bulgarije, kan ik hem niet onvermeld laten. Andere bands die het bekijken waard zijn, zijn Ork en Zaratustra, evenals het oudere werk van Svarrogh. En er is Nikolay, ook bekend als Avva Avvadon, die de laatste tijd erg actief was.