Het in 2019 in Hongarije opgerichte Mistcavern neemt de fakkel over van de tweede golf Scandinavische bands die in de eerste helft van de jaren ’90 hoge ogen gooiden met hun muziek die bol stond van pure en buitenaardse atmosfeer. In veel opzichten is hun nieuwe EP “Into twilight” een 26 minuten durende reis terug in de tijd, maar dan op een net iets andere manier. “Into twilight” onthult immers zijn eigen oude verbeelding en is verre van een “retro”-replicatie of een onoprechte genreoefening. Dit viertal begrijpt de diepe en rijkelijke mystieke vibraties van de klassiekers van weleer, voortbouwend op de dualiteit van zowel verborgen als grenzeloze beelden, met scènes die begraven liggen in een dichte mist, ver van de oorden van de mens en diep in de omhelzing van de natuur, terwijl ook de oneindige leegte wordt verheerlijkt en het verlangen naar het einde van alles. We spraken met Osseum, visionair achter de muziek van Mistcavern. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

Mistcavern is een vrij nieuwe band hoewel de leden al meer dan twintig jaar actief zijn in verschillende andere bands. Wat bracht jullie vier bij elkaar? En welke drang of verlangen was de vonk die Mistcavern deed ontbranden?
In het verleden speelde ik in bands waar de muziek voornamelijk door andere leden werd geschreven. In het jaar van onze demo bereikte ik een (creatieve) toegangspoort en begon ik songs te maken met de bedoeling deze ideeën en sferen over te brengen die nu Mistcavern vormen. Er gingen geen grote plannen of berekeningen aan vooraf. Ik had de juiste personen naast me, we zijn 20 jaar samen verbonden door de passie voor deze kunstvorm, dus de band is op een natuurlijke manier ontstaan.

De eerste output van Mistcavern is de in 2019 verschenen demo “Winds of misery” die eerst in eigen beheer werd uitgebracht in een super beperkte hoeveelheid, maar vervolgens in het begin van 2020 breed beschikbaar werd gemaakt door Iron Bonehead. Hoeveel exemplaren werden er gemaakt van de eerste versie en werd deze demo gebruikt om naar labels te sturen of eerder om te verspreiden onder vrienden en gelijkgestemde individuen? Is er enig verschil met de heruitgave van Iron Bonehead? Is een tape volgens jou nog steeds het ideale formaat om een ​​demo te verspreiden?
We hadden 30 home dubbed exemplaren en de meeste werden lokaal verspreid. De heruitgave kreeg een nieuwe hoes maar verder is het hetzelfde materiaal. Ik had destijds geen probleem met CDR-demo’s, maar tape is het meest geprefereerde formaat.

De invloeden van Mistcavern gaan ongetwijfeld terug tot de tweede golf Scandinavische acts zoals Burzum en Emperor, maar het meest opvallend zijn de eerste twee Satyricon-platen. Veel bands proberen een specifiek geluid uit de jaren 90 te kopiëren of opnieuw te creëren, maar dat is absoluut niet het geval met Mistcavern, vertelde je me. Sinistere sferen en rijk mystieke vibraties lijken primordiaal in jullie geluid waarbij “Into twilight” ook wat ambientinvloeden laat horen. Was het moeilijk om dat specifieke geluid dat je in gedachten had in de studio te creëren?
Onze invloeden zijn duidelijk, maar het was geen doel om een ​​jaren ’90 blackmetalaanbiddende band te zijn met alle gebruikelijke toeters en bellen. Er was geen planning over wat voor soort sound scape bij deze muziek zou passen. Het klinkt zoals het moet. Ons geluid serveert niet alles kant-en-klaar voor consumptie op een bord, en is duidelijk niet voor iedereen, omdat het bewustzijn en observatie vereist van de luisteraar, die moet ingrijpen om het te omarmen en de externe factoren zoveel mogelijk uit te sluiten.

Bij deze een citaat van D.G. van Misthyrming uit hun interview in 2019 met Bardo Methodology: “Maar het is grappig dat je de uitdrukking ‘atmosferische black metal’ moet gebruiken; de zeldzame keren dat ik de moeite neem om mijn mening te uiten op sociale media, is meestal wanneer ik over deze term raas. Het stoort me zo belachelijk veel – impliceert het dat black metal niet per definitie atmosferisch is? Is ‘brutal death metal’ brutaler dan death metal? What’s next, ritmische techno?” Ben je het met hem eens dat het geen zin heeft om een ​​prefix toe te voegen aan black of death metal?
Slaat nergens op. De term ‘atmosferische black metal’ is een voorbeeld van totale incompetentie.

Wat is je mening over liveshows? Ga je ooit live spelen met Mistcavern of acht je het onmogelijk om jullie etherische en buitenaardse atmosferen op het podium te recreëren?
Ik heb op dit moment niet de behoefte om het te proberen. Naar mijn mening is dit geen concertmuziek en ook besteden we onze tijd liever aan het opnemen.

Gedurende bijna 3 decennia na de eerste blackmetalgolf heeft het genre verschillende ideologische veranderingen ondergaan. Te beginnen met satanisme als de belangrijkste essentie van deze stijl. Is Satan vandaag net zo belangrijk als in het begin? Vele jaren geleden was NSBM de leidende trend, gevolgd door steeds meer DSBM-bands. Daarna veranderde het in de dissonante stijl, de orthodox/occulte stroming, de postblackexplosie en nu lijkt rauwe black metal de smaak van de week te zijn. Is dit de evolutie van black metal? Of omgekeerd: regressie?
Deze blackmetaltrends zijn dingen die ik vermijd. In de meeste gevallen staat huidige black metal gelijk aan grote try hard bands met onoprechte en ultra oppervlakkige muziek en vocalen. In het ergste geval wordt dit alles gepresenteerd met een steriel eigentijds geluid om een ​​breder publiek te bereiken. Waarschijnlijk hebben velen dit voor mij verteld, maar de black metal van vandaag verliest zijn fundamenten, de diepte en de geest. Oppervlakkigheid regeert.

Welke platen zijn volgens jou ongeëvenaard qua atmosfeer? Is atmosfeer minder, meer of net zo belangrijk als ideologie als we het over black metal hebben?
Ik weet niet of we deze totaal verschillende dingen kunnen meten, maar er moet evenwicht zijn.

Het zou zinloos zijn om hier de klassiekers uit de jaren ’90 op te sommen, maar als we bij recente black metal blijven die qua sfeer ongeëvenaard is en ook de beste blackmetalplaat van de afgelopen tien jaar, zou ik zeggen “Harps of the ancient temples” van Nocternity.

Wat is het belangrijkste ideologische concept van Mistcavern? Niet alleen de bandnaam maar ook de nieuwe EP-songtitels maken duidelijk dat mist en nevel centrale natuurlijke thema zijn in het universum van Mistcavern. Is er een soort grotere betekenis verborgen achter de manier waarop je mist en nevel in songteksten gebruikt?
Mistcavern is een nederige verheerlijking van de uiteindelijke oogst van het universum op iedereen, en vertegenwoordigt totale minachting voor de moderne mens, zijn bestaan, doelen en overtuigingen.

Mist en schemering zijn fenomenen waar ik al van kinds af aan gefascineerd door ben. Beide verbergen en kalmeren de wereld en veroorzaken een meer spiritueel alerte gemoedstoestand. Een vleugje eeuwigheid.

Speelt de natuur een belangrijk aspect in je dagelijks leven en routines? Is de band gevestigd op het platteland of in een meer stedelijk gebied?
We wonen in de hoofdstad en diens directe omgeving. Ik ben een paar jaar geleden uit de stad verhuisd, maar ik werk er nog steeds. Het is een constante strijd om voldoende tijd te vinden om afgezonderd te zijn in de natuur.

Waarom is black metal je favoriete muziekstijl om jezelf mee uit te drukken?
Black metal kan een zender zijn met de diepgang die ik zoek. De stem van een verre en tijdloze uitgestrektheid die alles overstijgt.

Ik hou echt van jullie bandlogo, dat geen standaard blackmetallogo is. Wie heeft het ontwerp gedaan en was het het soort logo dat je vanaf het begin in gedachten had?
Het is gemaakt door Joonas Räsänen van EvM Art. Ik voelde dat de clandestiene en organische aard van zijn werk bij Mistcavern zou passen, en ik ben zeer tevreden met het resultaat. Hij schilderde ook de hoes van de demo voor ons.

In het demotapeboekje dragen de bandleden van Mistcavern geen corpsepaint, hoewel de persoon die in het donker ronddoolt op de cover van “Into twilight” wel wat schmink draagt. Gebruiken jullie corpsepaint alleen bij speciale gelegenheden? Welk idee zit erachter?
Het is geen verplicht accessoire. Corpsepaint werd volledig gedegradeerd door de niet veeleisende; elke keer een emmer corpsepaint zonder begrip of visie, gewoon om te bewijzen dat je een blackmetalband bent.

Ik moet toegeven dat ik geen diepgaande kennis heb van Hongaarse black metal behalve de meer bekende acts als het legendarische Tormentor of Sear Bliss. Wat is er aan de hand in de huidige scene in Hongarije en hoe heb je de de afgelopen 2 decennia zien ontwikkelen? Zijn er undergroundbands die ik moet checken?
Er was een decenniumlange opflakkering tussen 2000-2010, wat resulteerde in goede releases, maar sindsdien volg ik het niet meer. Wat de recente Hongaarse black metal betreft, moet ik de Inner Awakening Circle en de gerelateerde bands noemen, de veteraanband Ahriman, Vorkuta uit de regio Göcsej en de kluizenaarsblackmetal van Marblebog.

Wat is de volgende stap voor Mistcavern? Een full-length of gaan jullie eerst nog meer jullie sound verkennen op kleinere releases?
Het eerste album van Mistcavern is geschreven. We zijn bezig met het te repeteren en het materiaal met de band af te maken.

Ik wil met Mistcavern op deze weg doorgaan en ik kijk er naar uit waar deze atmosferen onze muziek naartoe zullen leiden.