Gisteren konden jullie ons uitermate positief eindoordeel of “Folklore from further out“, de meest recente Auld Ridge-langspeler lezen en nu buigen we ons over de nieuwste full-length van O.W.G.A.’s andere one-manband Albionic Hermeticism, eveneens deel uitmakende van het overkoepelende The Hermetic Order of Ythene. De eerste Albionic Hermeticism-release was de langspeler “Ancient hermetic purity” die anderhalfjaar voor het eerste teken van leven van Auld Ridge verscheen. Ook hier kende de creativiteit geen rem wat maakte dat al snel nog een demo en twee splits verschenen en de langspelers “Psalms to the father” en “Brittonic ways” beide in 2021 uitgebracht werden, een jaar waarin ook twee Auld Ridge-full-lengths verschenen.

Het grootste verschil tussen beide muzikale creaties zit ‘em enerzijds in de aangeboorde thema’s en anderzijds een stukje in de muzikale koers. Daar waar Auld Ridge zich vooral over historische en folkloristische taferelen buigt, zoekt O.W.G.A. middels Albionic Hermeticism meer occult gerelateerde onderwerpen op en vormt het een expressie voor zijn eigen spirituele pad. Zo luistert zijn nieuwste telg “Nova nativitas mundi” als een heuse, majestueuze, zwevende en duivelse blackmetalspace-opera in 3 bedrijven van om en bij de tien minuten weg. Als luisteraar volgen we de reis van de koninklijke alchemist Myrddin wiens heilige missie het is een nieuw Galactisch Rijk in naam van de koning op te richten. Die koning ziet de verre astrale lichamen als een middel om verbinding te maken met goddelijkheid en ziet het als zijn bestemming om ze te bereiken en zelf een goddelijke figuur te worden. In “Act I: The Devil in a conical flask” ontwikkelt Myrddin zijn onheilige formule om de mens naar de sterren te stuwen en de neutronenster te bereiken die de koning ziet als zijn poort naar goddelijkheid. “In Act II: Nova nativitas mundi” volgen we Myrddin en zijn bemanning naar de sterren, waar ze de neutronenster bereiken maar niet begroet worden door goddelijkheid, maar door Satan zelf, die de koning misleid had. In “Act 3: Agios! The cosmic temple of Satan reborn” bouwt de bemanning een kosmische tempel voor Satan, waar aanbidding en opoffering het leven op aarde zullen vervangen door de heerschappij van galactische satanische aanbidding en uiteindelijk de vorming van het laatste Galactische Rijk.

Muzikaal gezien vormt, net zoals bij Auld Ridge, Scandinavische – en dan vooral de op Noorse leest geschoeide variant – de aandrijving voor Albionic Hermeticism’s muziek, maar bij die laatste is heel wat meer ruimte voor avant-garde elementen en progressieve songstructuren. Zo vond O.W.G.A. voor deze plaat heel wat inspiratie in de Engelse progressieve rockscene van de jaren ’70. Luister bijvoorbeeld maar eens naar de epiloog of het einde van het titelnummer. Verder geen pure folkmelodieën dus, hoewel die invloeden nog wel in het gitaarspel te detecteren vallen, maar eerder drukke, jengelende, triomfantelijke en symfonische akkoorden- en notenprogressies die al eens naar een Obtained Enslavement durven neigen, zij het net iets minder chaotisch en all over the place. We krijgen voorts heel wat onverwachte wendingen te verwerken, waarvan de coolste die vanaf 4:15 in “Act I” is. Verderop worden we dan weer plotsklaps van een overdonderende drukte in een meer rustige, psychedelische en bezwerende passage ondergedompeld. “Act II” is de meest duistere en duivelse brok muziek op deze langspeler terwijl “Act III” kameleonsgewijs voortdurend van klankkleur verandert. Het ene moment baadt het nummer in een oriëntaalse sfeer, wat later in een jazzy aura en tenslotte ook in bedwelmende westernklanken; en vergeet de tussenliggende blackmetaltheatraliteit natuurlijk ook niet. Ook vocaal laat O.W.G.A. zich heel veelzijdig horen, van heldere, theatrale over screamende en verhalende zang, wat natuurlijk helpt om de verhaallijn te accentueren.

Stilistisch gezien liggen de patronen tussen de verschillende Albionic Hermeticism-releases wat verder uit mekaar dan het geval is bij Auld Ridge. “Psalms of the father” klonk heavier en dodelijker terwijl de sound van “Brittonic Ways” eerder als rauw en rudimentair te bestempelen valt en “Nova nativatas mundi” dus meer avant-garde, kosmisch en psychedelisch klinkt. Voor ieder wat wils! Voor wie het interesseert zou er nog een volledig geïllustreerd tekstboek van “Nova nativitas mundi” in de maak zijn.

JOKKE: 80/100

Albionic Hermeticism – Nova nativitas mundi (Amor Fati Productions/Dark Adversary Productions 2023)
1. Prologue
2. Act I: The Devil in a conical flask
3. Act II: Nova nativitas mundi
4. Act III: Agios! The cosmic temple of Satan reborn
5. Epiloque