Je hebt splits die niet veel meer zijn dan twee of meer bands die lukraak enkele nummers samengooien en waarbij het soms ver zoeken is naar cohesie, maar er bestaan ook releases zoals “Verloren vertellingen” waarop de bands Schavot, Asgrauw, Hellevaerder en Duindwaler samen aan de slag gingen om een release met overkoepelend thema te realiseren en waarbij elke deelnemer de andere als het ware motiveert om de lat hoger te leggen, waardoor er quasi geen sprake is van onderling kwaliteitsverschil. Zwaar onder de indruk van “Verloren vertellingen“, een release op het Zwaertgevegt label, schotelden we de vier bands enkele vragen voor. Het feit dat ze aan een simpele vraag soms voldoende hebben om deze uitgebreid toe te lichten, leverde een uitgebreid relaas op over de achtergrond van “Verloren vertellingen“. Vandaar dat we dit interview in twee delen publiceren. In het eerste deel zochten we o.a. naar de parallellen en verschillen tussen inwoners uit het Oosten en het Westen van Nederland en doken we dieper in de lokale verloren vertellingen. In dit tweede deel spraken we ondermeer over de relevantie van splits en het hectische totstandkomingsproces. (JOKKE)

Ik weet niet hoe het zit met verkoopcijfers van splitreleases, maar ik kan me inbeelden dat veel muziekliefhebbers de dag van vandaag, rekening houdende met de stortvloed aan releases en het leven dat heel wat duurder wordt, eerder voor full-lengths van één artiest gaan i.p.v. kleinere releases of splits aan te kopen. Hoe zien jullie dat?
Hellevaerder: Dat is een hele sterke vraag, en het simpele antwoord is: dat weten wij niet. Het wat uitgebreidere antwoord is dat naar ons idee mensen graag de lokale scene supporten. Juist door een album uit te brengen – ingespeeld door vier bands – met een gezamenlijk idee, hopen wij het publiek wat warm te draaien. We maken immers niet een simpele split, we maken een samen een album.

Asgrauw: Splits zouden het inderdaad doorgaans wat minder doen in de verkoopcijfers. Vaak zie je dan ook onsamenhangende samenraapsels van meerdere EP’s die als één release worden uitgegeven. In dit geval gaat het over een album, waar toevallig 4 bands aan hebben gewerkt ipv één.

Schavot: Zelf ben ik liefhebber van splits: vooral obscure 7 inch plaatjes. Splits zijn voor mij nostalgie. Vroeger ontdekten we nieuwe bands middels splits en compilaties. Door Internet is dit misschien overbodig geworden, maar een split heeft natuurlijk ook voordelen. Met meer bands spreek je een groter publiek aan. Zeker als de bands actief zijn met promoten.

Bij een splitrelease ga je ook al snel de deelnemende bands met mekaar vergelijken, hoewel muziek maken natuurlijk geen wedstrijd is. Voelen jullie onderlinge competitie in Nederland? Het aantal kwaliteitsvolle releases van Nederlandse blackmetalbands is immers nog amper bij te houden. Vooral op gebied van live spelen denk ik dat er bij jullie veel meer concurrentie is dan bv. in België daar een groot deel van onze bands weigert live te spelen?
Asgrauw: Nederland heeft inderdaad veel actieve bands, toch voelt het niet als een concurrentiestrijd. Wel voelt het als veel eilandjes. Iedere regio heeft zijn eigen scene.

Schavot: Uiteraard was er op de LP enige competitie tussen de East Side en West Side. Wij wilden die Randstedelingen eens laten zien hoe het moet! Haha, nee onzin natuurlijk. Ik houd me afzijdig van competitie en heb sowieso respect voor iedereen die actief bezig is met muziek. Muziek is kunst en geen wedstrijd. We willen juist met gelijkgestemde bands een mooie scene maken. Elkaar verder helpen. Bands die ik gaaf vind zal ik dan ook altijd supporten. De projecten van Daan vind ik fantastisch en er komen mooie nieuwe dingen aan van deze alleskunner. Ook daarbuiten zijn er zoveel gave Nederlandse releases op het moment, zoals de nieuwe Sammath en Salacious Gods bijvoorbeeld.

Hellevaerder: Er is nooit meer dan bewondering voor elkaar geweest en de onderliggende vriendschap en het respect voor elkaar is groot. De vraag is niet wie groter of beter is, maar hoe wij allen groter en beter kunnen worden. Het woord luidt nou eenmaal: Als je echt wat bent, hoef je jezelf niet te bewijzen. En naar onze mening valt er voor Schavot en Asgrauw niets te bewijzen. Wij proberen als band onszelf continu te verbeteren. Leren van onze fouten, zowel in de studio als live. We streven naar perfectie en aldoende leren wij steeds meer wat perfectie voor ons inhoudt. Wetende dat dit niet bestaat, maar de tocht ernaar is hetgeen wat het voor ons allen waard maakt. Persoonlijk groeien en als geheel.

Daan (HV/DD): Voor mij persoonlijk was onze eerste gezamenlijke Hellevaerder en Asgrauw show er echt één voor in de boeken. De gehele samenwerking, al weken van te voren afstemmen om zoveel mogelijk van ons werk te kunnen laten horen met minimale ombouwtijd. De opgebouwde broederschap, het wederzijds respect voor elkaars kunde. Als multi-instrumentalist kunnen communiceren met een soortgelijke (Floris) was een eye-opener. We hebben urenlang gesprekken gehad uit pure interesse: ‘Hoe deed je dit?!’ Het voelde als een kloppend plaatje. Iets wat kwam wanneer het moest komen. Een ding is zeker: Jullie zullen meer van ons horen! We willen toffe muziek brengen en samen nieuwe verhalen maken. Wie weet is er over 100 jaar wel een split album uit over deze, dan verloren vertellingen?

Als broodheer van dienst werd gekozen voor Zwaertgevegt, een label dat Nederlandse black metal een erg warm hart toedraagt, maar ook al eens beschuldigingen over sketchy gedrag over zich heen kreeg. Zo werd labeleigenaar Alex nog niet zo lang geleden zelfs aan de deur van een concert geweigerd. Wat vinden jullie van de kritiek op Zwaertgevegt en die hele Antifa-toestanden en cancel culture?
Hellevaerder: Wij houden ons als band niet bezig met het politieke spectrum, dit heeft voor ons geen betekenis in de muziek. Wij zijn artiesten die graag ons werk willen verspreiden. Nu is Alex voor ons altijd al de goedheid zelf geweest en hij heeft ons dan ook vanaf letterlijk dag één ondersteund. Ieder lid van onze band heeft recht op zijn eigen keuzes en gedachten, wij hebben het dan ook nooit over onze voorkeur gehad. Dit draagt niet bij aan wat wij als mens willen doen en bereiken met onze muziek. Alles voor de kunst die wij maken. Wij zijn samengekomen om een bak grafgejank te leveren! Alex is iemand die alles doet voor goede muziek en toffe muziek support. Hij houdt zich niet bezig met het politiek gebeuren, dat draagt niks bij aan de kunst van muziek. Wij herkennen dan ook niet het zogenoemde sketchy gedrag dat benoemd wordt. Alex en Storm zijn hele warme en lieve mensen, die door het vuur gaan voor iedereen.

Asgrauw: Daar herkennen wij ons in. Wij zien Zwaertgevegt als een label dat synoniem staat voor Nederlandse black metal en dit levend houdt. Ze verdienen alle support. ‘Cancel culture’ lijkt ons nooit een goed idee, hiermee is de conversatie dood.

Schavot: Ik ben een bomenknuffelaar en heb niks met fascisme en dat soort zaken. Maar de deur dicht smijten of cancelen is geen goede manier om je mening te uiten. Het sluit de deuren voor een goed gesprek. Luister eens naar elkaar en haal soms de schouders op als je het niet eens wordt.

 “Verloren vertellingen” zal enkel digitaal of als vinylrelease beschikbaar gesteld worden. Liefhebbers van CD’s en tapes – twee formaten die in deze dure tijden blijkbaar opnieuw aan een opmars zouden bezig zijn – blijven hierdoor in de kou staan. Vanwaar enkel de keuze voor een fysieke release op vinyl?
Asgrauw: Zwaertgevegt is degene die met het idee kwam voor de split. Zwaertgevegt was ooit vooral een tape label maar tegenwoordig doet hij ook veel vinyl, hij besloot dat dit concept wel vinyl waardig was.

De kruisbestuiving op “Verloren vertellingen” gaat ver. Zo is Hellevaerder-zangeres Miranda ook te horen op een Schavot-nummer en drumde Floris de Duindwaler-nummers in, hoewel Daan Bleumink zich ook erg goed kan redden op een drumstel. Vanwaar die keuze voor Floris?
Daan (Duindwaler):  Sinds het bestaan van Hellevaerder beschikte ik niet over een eigen mogelijkheid tot drummen. Enkel tijdens repetities in een oefenruimte (Mcblue, Alkmaar) kon ik drummen. Gezien mijn ploegendienstrooster was regelmatig drummen daar niet te doen en drumde ik nét genoeg om de Hellevaerder-tracks te kunnen spelen. Gezien ik de vraag kreeg van Alex of ik twee Duindwaler-tracks wou leveren voor een split zat ik in dubio. Ik wou heel graag Duindwaler verder uitwerken en er echt een eigen entiteit van maken. Maar ik wou het wel goed aanpakken, dus met echte drums in plaats van een drumcomputer. Gezien Floris en ikzelf al een tijd goed contact hadden, heb ik de brutale vraag gesteld of hij Duindwaler wou indrummen. Wat binnen een paar seconden met een volmondige ‘ja’ werd beantwoord! Binnen twee weken ontving ik de drumopnames en was ik begonnen met het inspelen en – schreeuwen van de rest. Sinds juni dit jaar beschik ik voor het eerst over een eigen drumruimte, dus het nieuwere Duindwaler-werk zal volledig door mijzelf gemaakt worden. Meer daarover snel… En om het nog mooier te maken: Ward en Floris hebben ook een aandeel in de Hellevaerder track “In mijn hand werd zij as“. Zij hebben daar beide vocaallijnen geleverd, ook onze volledige band plus fotograaf (Roel de Rooij) hebben een klein aandeel in de vocalen.

Schavot: Het was voor mij een bijzondere ervaring om Duindwaler in te drummen omdat deze stijl eigenlijk ver uit mijn comfortzone ligt. Ik ben van de subtiele belletjes en accentjes. Terwijl Duindwaler non-stop blastbeats en double bass is. Compromisloos beuken! Ik heb meermaals uitgeput met schuim uit de bek naast de drumkruk gelegen om lucht te happen. Maar het resultaat mag er zijn! Voor Schavot heb ik voor het eerst met gastmuzikanten gewerkt. Dat ging heel natuurlijk. Toen ik Gerhans (The Color of Rain) de nummers liet horen, kreeg ik spontaan versies terug met gierende gitaarsolo’s. Verder ben ik erg gecharmeerd van gesproken woord zoals op de classics van Ancient en Cradle of Filth. Ik heb Miranda van Hellevaerder (geweldige strot!) gevraagd of ze hierin iets kon betekenen. Ook dit is boven verwachting geworden! Ik hoop dat het voor beide niet de laatste keer zal zijn om mee te mogen werken.

Was het een hectisch proces om deze release tot stand te brengen?
Schavot: Toen de vraag van Alex kwam, was ik eigenlijk bezig met opnames van een aantal andere projecten. Die heb ik niet op zij geschoven, maar ben met een stip in de agenda nog harder gaan werken. Niet alleen Schavot moest zelf worden opgenomen en gemixt, maar ook Asgrauw. Met de nodige discipline komt zoiets goed maar er moest veel voor wijken. Met Schavot bewust een meer symfonische weg ingeslagen om verder van het Asgrauw-geluid weg te blijven dus ik moest mezelf heruitvinden.

Daan (HV/DD): We hadden een korte deadline van enkele weken. Dit was een vrij hectische tijd voor mij aangezien ik niet alleen Duindwaler moest afleveren, maar ook alle opnames voor Hellevaerder moest regelen. Op de drums na (bij Mcblue opgenomen) ging alles bij mij thuis. Het ging vlot, want iedereen was gefocust op het doel. Het waren leuke dagen, maar vanuit oogpunt van een geluidsman ook een soort van werkdagen voor mij. Het was een zeer drukke periode, maar terugkijkend meer dan waard! Het was vooral een verademing om met mensen samen te werken die nog gedrevener waren dan ikzelf. Het heeft mij doen groeien en ik heb veel geleerd in deze tijd. Voor het thuisfront was het een maand afzien, want een kleine duizend keer een enkele track luisteren op volume in een week tijd zal geen pretje zijn geweest. En dan na te gaan dat ik vier tracks heb afgeleverd, arme buren!

Asgrauw: Wij leggen onszelf vaker deadlines op en varen wel bij enige tijdsdruk. Om een split met vier bands inclusief artwork in zo’n korte tijd voor elkaar te krijgen was dit ook nodig. Als er een idee voor thematiek is, dan volgt de inspiratie en de muziek bij ons vaak vanzelf. Het is een soort tweede natuur geworden voor ons als band met al 10 jaar een vaste line-up. Behalve mastering (door Heidens Hart gedaan) verzorgen we alle productie zelf, dus we zijn niet erg afhankelijk van anderen.  Het was mooi om te zien dat Hellevaerder en Duindwaler in de flow mee gingen en al snel vlogen de demo opnames over en weer.

Asgrauw en Schavot maken samen met bands als Meslamtaea, Teitan en Sagenland deel uit van de Zwotte Kring. Wat is de visie achter dit collectief?
Asgrauw: Zwotte Kring is een kleine en hechte groep vrienden met een bepaalde mentaliteit betreft muziek. Muziek staat bij ons op één. De hele dag staat de app roodgloeiend en het begrip kameraadschap is een sterke factor. We spelen in elkaars bands, zijn kritisch op elkaar en iedereen heeft een specialiteit. De één is fantastisch op de gitaar, de ander speelt trompet, weer één kan mixen terwijl de ander kan masteren. Weer een ander kent de weg in de mediawereld en is handig met photoshop. Het is zo een poeltje van extreem toegewijde muzikanten, creatievelingen en bands geworden.

Welke nieuwe releases staan er nog op de planning met leden van de Zwotte Kring?
Schavot: Op het moment dat ik dit typ is net het debuut van Stuporous gemasterd. Dit is black/doom met trompetten en behoorlijk schizofrene zang. Misschien wel vergelijk baar met Sear Bliss’s “The haunting” met een vleugje My Dying Bride. Dat er een album aan komt van The Color Of Rain is jullie wellicht niet ontgaan. TCOR speelt progressieve post-black en het album komt uit via Void Wanderer Productions. Verder zijn we hard aan de slag met Asgrauw om een nieuwe plaat op te nemen en dit gaat voorspoedig. Last but not least zit er een Meslamtaea/The Color of Rain-split in de pijplijn. Er broeit nog veel meer in het nest, we gaan het allemaal zien.

Bedankt voor dit interview!
Allen: Bedankt voor de diepgaande vragen en de interesse die getoond is aan hetgeen wat wij gemaakt hebben. Er zit veel meer in de pijpleiding qua nieuwe releases, dit was enkel een begin!