Met bijna 25 jaar en 8 langspelers op de teller is het Noorse Khold er met slechts één review van “Til endes“, ondertussen alweer een decennium geleden, tot hiertoe maar bekaaid vanaf gekomen op dit portaal. Laten we daar dus maar snel verandering in brengen en ons over het nagelnieuwe “Du dømmes til død” buigen die, net als voorganger “Svartsyn” uit 2022, via het Nederlandse Soulseller Records verschijnt en een verschillend hoesontwerp meekreeg voor CD en LP. Kort na die voorganger hield bassist Crowbel het voor bekeken en werd Steinar Gundersen, die ondermeer met drummer Sarke in diens gelijknamige band speelt, ingelijfd om de dikke snaren te bespelen.

Nu is de basgitaar natuurlijk een onontbeerlijk instrument in de rockende en groovende vorm van black metal, noem het gerust black ’n roll, die de heren reeds sinds debuut “Masterpiss of pain” ten berde brengen, dus is het belangrijk een basgitarist in de gelederen te hebben die meer doet dan braafjes de gitaarriffs te volgen. De downtuned openingsriff van opener “Myrdynk” is heavy as fuck en zet meteen de toon voor een dik half uur aan mid-tempo black, wat niet wil zeggen dat Sarke in “Trolldomsdømt” ook eens niet het gaspedaal mag induwen. In “Galgeberg og retterbakke” hakken de drums er dan weer genadeloos hard op los, maar voorts staat de man eerder gekend voor zijn basic, maar strakke grooves en dynamiek zonder daarbij allerhande blastpatronen in de strijd te gooien.

Khold weet hoe het goeie, tot op het bot gestripte beukende nummers moet schrijven waarbij riffs en hooks centraal staan. En goeie riffs zijn er bij de vleet te horen op dit nieuwe album. Niet alleen in de reeds vermelde albumopener, maar ook het ritmische “Vanviddfaren“, het opruiende “Skoggangsmann” en het loodzware “Misgrep” stellen de roestige headbangspieren volop op de proef. Het dynamisch uitdagende “Heks (Du dømmes til død)” wordt voorts met een fijne solo opgeleukt en ook in een song als “Lædel” schemeren duidelijk traditionele heavymetalinvloeden door. Melodie is eerder zeldzaam te noemen in de modus operandi van Khold, maar wanneer ingezet, behoorlijk effectief.

Na Abbath moet frontman Gard niet alleen zo wat de meest herkenbare corpsepainttronie uit de geschiedenis van het genre hebben, ook zijn fantastische rochelstem met rollende ‘r’ is uit de duizenden herkenbaar en vertolkt allerhande zwartgallige teksten, wederom geschreven door het onzichtbare vijfde bandlid Hildr (Gard’s wederhelft), die handelen over verschillende personen die doorheen de geschiedenis van Noorwegen het onfortuinlijke lot deelden de doodstraf te hebben gekregen.

Best een wonder dat “Du dømmes til død” reeds twee jaar na diens voorganger op de deurmat valt, aangezien tussen de vorige langspelers een beduidend langere stilte zat. Khold zat blijkbaar boordevol inspiratie maar verwacht geen muzikale compromissen want die zijn ook op deze achtste langspeler niet te horen, niemand die dat ook maar enigszins verwacht had natuurlijk. In krap 33 minuten brengt het kwartet negen korte en gebalde nummers in de stijl waar ze al meer dan twee decennia lang voor gekend staan. En dat vinden wij prima zo!

JOKKE: 84/100

Khold – Du dømmes til død (Soulseller Records 2024)
1. Myrdynk
2. Vanviddfaren
3. Heks (Du dømmes til død)
4. Skoggangsmann
5. Misgrep
6. Trolldomsdømt
7. Lædel
8. Galgeberg og retterbakke
9. Dølgsmål