Na de machtige demo “Solstice of an ancient god” van Ichors Glaive te hebben ontdekt, besloten we de andere releases van het voor ons tot dan toe onbekende Amerikaanse Blud Auk label ook eens nader uit te checken. Zo kwamen we al snel uit bij Angurvadal, een in anonimiteit gehulde band van Amerikaanse bodem die met “Vetr” aan een tweede demo is toegekomen in navolging van “A flame immemorial…” die vorig jaar werd uitgebracht. De demo werd opgenomen door L.o.B.G. en de mix en mastering waren in handen van A. Woldaeg van het reeds vermelde Ichors Glaive, en is opgedragen aan Danny Costa van o.a. L’Acephale en Rohit die in april 2024 overleed.

‘Angurvadal’ is een zwaard uit de Noordse mythologie en Scandinavische literatuur. Het betekent letterlijk “zwaard van de stromen” of “zwaard van de rivieren.” In de legendes wordt het vaak beschreven als een magisch wapen met bijzondere krachten. Eén van de bekendste referenties naar Angurvadal is te vinden in de IJslandse saga van Frithiof, een legendarische held. In deze verhalen wordt Angurvadal afgebeeld als een zwaard dat runen bevat die oplichten wanneer de eigenaar in gevaar is of wanneer het zwaard uit de schede wordt getrokken. Het wordt gezien als een symbool van macht en bescherming. Op basis van de bandnaam, het coverontwerp van de Poolse schilder Stanisław Szukalski en het logo (gek dat hier dan bijlen in plaats van een zwaard in verwerkt werden) is het niet moeilijk te begrijpen dat er heel wat heidense invloeden in de black metal van Angurvadal doorschemeren.

We krijgen dan ook stoïcijnse pagan black metal voorgeschoteld geïnspireerd door oude Midden-Europese hordes zoals Moonblood en Graveland waarbij, nóg meer dan op de eerste demo, ook de geest van Quorthon en Bathory rondwaart in de muzikale hersenspinselen van Angurvadal. Vergeleken met “A flame immemorial…” is de sound op deze tweede demo iets gepolijster en de muziek ook wat meer mid-tempo van aard, wat de band er echter niet van weerhoudt ook de nodige punk in hun aanpak te steken, vergelijkbaar met wat bijvoorbeeld een Wagner Ödegård of Brånd eveneens doen. Het ene moment meanderen we mee op melodieuze epische stromen om ons even later plots te midden van het strijdgewoel te bevinden waarbij de drums als woest rondkletterende zwaarden klinken.

De band galoppeert doorheen drie songs die volgestauwd zitten met heerlijke riffs en basloopjes, heroïsche keyboardmotieven en overtuigende vocalen, waarbij zeker niet mag onvermeld blijven dat de heldere zangpassages voortreffelijk uitgevoerd worden. Het zou me trouwens niet verwonderen moest Collier d’Ombre op zijn minst niet de zang op zich nemen want zijn stemtimbre komt me toch wel heel bekend voor. Soit, dat blijft giswerk natuurlijk en de band verkiest anonimiteit, dus zullen we dat maar respecteren.

In de Noordse mythologie staat ‘vetr’ voor de personificatie van het winterseizoen. Wij laafden ons echter tijdens enkele bloedhete augustusdagen aan deze heidense godendrank waar niet alleen heroïsche trots maar ook woede en verdriet vanaf spat. “Vetr” is dan ook een pareltje op gebied van onderground pagan black metal die de emotionele huishouding danig weet te beroeren.

JOKKE: 81/100

Angurvadal – Vetr (Blud Auk 2024)
1. Icy river of grief
2. Vetr
3. Follow the blood of victory