De bromance tussen Azeruel Woldaeg (ofte Alex Poole) en Collier d’Ombre (Rory van Vrasubatlat) heeft al voor heel wat ferm muzikaal nageslacht gezorgd. Zoek het maar eens op, we blijven de namen niet tot in het oneindige herhalen. Eén van hun tig beloftevolle projecten luistert naar de naam Kveldstimer, en zoals die naam reeds doet vermoeden, resulteerde dat op de eerste demo “Scripture of the woods” in onomwonden Sort Vokter worship, met een vleugje oude Gorgoroth. Op de eerste volwaardige full-length “The cursed oak” wordt echter een ander blackmetalpad bewandeld.

Het duo wordt voor deze langspeler bijgestaan door drummer Seguigo ofte L.C. die ook reeds bij Azelisassath, Häxanu en Ghemhamforash op de drumtroon zat. Als trio koos Kveldstimer er deze keer voor om meer epische territoria te verkennen. De primitieve aanpak van de demo wordt dus achterwege gelaten en in ruil daarvoor krijgen we majestueuze black metal met heel wat atmosferische synthpartijen voorgeschoteld. De naam van het almachtige Emperor valt dan natuurlijk al snel en in mindere mate bijvoorbeeld ook Odium. Kveldstimer valt met deze aanpak ook wat in het verlengde van veel Ancient Records-spul en het magistrale geluidsveld van Collier d’Ombre is ook niet zo gek veraf.

Vergeleken met veel genregenoten zijn de negen composities met een gemiddelde speelduur van zo’n vier minuten wel niet bovengemiddeld lang uitgevallen, en dat is in dit geval eigenlijk best een goede zaak. En het mag gezegd worden dat ook de basgitaar een behoorlijke duit in het zakje doet, een gegeven dat toch niet zo standaard is als het op symfonisch getinte black metal aankomt. ’t Is daarbij niet louter in de door clean gitaargetokkel ingeleide introductie van “Their eyes in the shadow of the moon” dat de dikke snaren opvallen, ook tussen de snerpende leads en cleane gitaarlijntjes van “Last stand of the cursed oak” creëert de basgitaar de nodige diepte.

De machtige heldere stem van Collier d’Ombre tilt songs als “Broken limbs in the frost” en “Their eyes in the shadow of the moon” naar een nog hoger niveau richting de adembenemende pracht en praal van de sterrenhemel. Van een kraker als “Shadowdance” vraag je je af of het überhaupt nog mogelijk is verbeteringen aan te brengen. Over dynamiek wordt eveneens gewaakt, zo zijn “Tranquil attunement” en “Solitude’s garden” twee opeenvolgende rustgevende pianosoundscapes die de natuurmystieke benadering van Kveldstimer nog extra onderlijnen. Outro “Emit the cull of life” is dan weer een ideale relaxerende soundtrack om bij op de grond te gaan liggen, de open blik naar boven gericht.

Sort Vokter-adempten zullen misschien teleurgesteld zijn in “The cursed oak” daar dit volwaardige debuut de meer rudimentaire aanpak laat voor wat het is, in ruil voor natuurepiek en atmosferische bombast. Wij wrijven echter al kwijlend in onze handen van plezier. Magnifiek epos!

JOKKE: 90/100

Kveldstimer – The cursed oak (Bloodthorn/Bestial Rape Records 2025)
1. Withering storm
2. Broken limbs in the frost
3. Tranquil attunement
4. Solitude’s garden
5. Sacrifices
6. Their eyes in the shadow of the moon
7. Last stand of the cursed oak
8. Shadowdance
9. Emit the cull of life