Net als zingen over de Gehoornde komen de termen “abyss” (afgrond) en “void” (leegte) vaak terug in de teksten van heel wat blackmetalbands en dat om tal van artistieke en filosofische redenen. Beide termen staan in een blackmetalcontext vaak symbool voor existentiële leegte: de leegte als het ontbreken van betekenis of goddelijke orde. Veel black metal is antireligieus of zelfs antitheïstisch en benadrukt het idee dat het universum koud, onverschillig of zelfs vijandig is. De ‘afgrond’ en ‘leegte’ kunnen echter ook verwijzen naar het onbekende en ongrijpbare, naar mysterieuze krachten, oeroude duisternis of kosmisch nihilisme – dingen die de menselijke geest overstijgen. Tenslotte is er nog de symboliek voor de persoonlijke of spirituele afgrond met thema’s als innerlijke strijd, depressie, wanhoop en de confrontatie met de eigen schaduwzijde.

Afgaand op de bandnaam Abyssal Vacuum spelen de ‘afgrond’ en ‘leegte’ ook een grote rol in de bestaandsreden van deze Franse blackmetalband. Vanuit een plek waar duisternis geen afwezigheid is, maar een hallucinerende, leidende en voedende kracht, duikt het kwartet na een reeks van vier EP’s uit de dieperik op met hun self-titled debuutalbum. Abyssal Vacuum was oorspronkelijk het soloproject van Sebastien B. (Dysylumn en Ominous Shrine), maar in de loop van de jaren groeide de line-up uit tot een kwartet met lead gitarist Onbra (o.a. Serpens Luminis, Trogne, Viande) als meest recente aanwinst. Moise Mestriaux van de band Bacchus mocht net als in het verleden deze eerste langspeler dan weer inkleuren met de nodige samples.

Extatische hartstocht is het sleutelwoord bij Abyssal Vacuum. Een hele resem beklijvende en naar postrockgrandeur neigende leadpartijen oefenen tijdens deze luistertrip immers een betoverende kracht op ons uit. Het lijkt ons zelfs een quasi onmogelijke taak om onbewogen te blijven voor deze gevoelige melodielijnen, tenzij je enkel teert op de meest desoriënterende, chaotische en noisey varianten van black metal. Tal van heldere en ritueel getinte koorgezangen voegen naast de bevlogen screams, het diepere gegrom en mystieke keelzang dan weer een overuidelijke occulte toets toe.

De songtitels bestaan deze keer uit een combinatie van lengte-en breedtegraden die elk een specifieke locatie aanwijzen die een aanzienlijke occulte energie voorspelt. We komen uit op locaties in respectievelijk Georgië, Zuid-Frankrijk, de VS, Belize en Mexico en telkenmale lijkt het om plekken met een overweldigende natuurpracht te gaan. Wie de video van “37°11’18.4″N 86°06’10.3″W” onderaan deze review uitcheckt, zal een afdaling in een grottensysteem zien. De songtitel verwijst dan ook naar de Mammoth Cave, één van de grootste grottensystemen ter wereld, gelegen in de staat Kentucky. Interessante materie om ons eens wat in te verdiepen. In de logge introductie van dit nummer moeten we telkenmale aan het Franse sludgecollectief Dirge denken, maar voorts gaat de zweep er regelmatig zonder verpinken op.

Abyssal Vacuum navigeert de luisteraar op dit debuut een kleine veertig minuten lang door een labyrint waar de geërodeerde muren resoneren met de vele spookachtige en opwindende gitaarleads die in de grenzeloze afgrond pulseren. Warm aanbevolen!

JOKKE: 86/100

Abyssal Vacuum – Abyssal vacuum (Signal Rex 2025)
1. 43°23’51.0″N 40°21’35.3″E
2. 44°13’15.2″N 3°21’25.4″E
3. 37°11’18.4″N 86°06’10.3″W
4. 17°08’51.0″N 88°48’45.0″W
5. 17°07’42.1″N 88°51’02.5″W
6. 27°51’03.6″N 105°29’45.7″W