Black metal uit Wit-Rusland vormt een kleine maar opvallend uitgesproken scene binnen het Oost-Europese blackmetallandschap. Hoewel het land niet dezelfde internationale zichtbaarheid heeft als Polen, Oekraïne of Rusland, heeft Wit-Rusland een aantal eigen kenmerken ontwikkeld die de scene herkenbaar maken. Wegens politieke repressie, censuur en beperkte vrijheid van meningsuiting opereert veel extreme muziek in Wit-Rusland ondergronds. Bands moeten vaak repeteren op afgelegen plekken, releases uitbrengen via buitenlandse labels en concerten organiseren in clandestiene of private locaties. Dit geeft de muziek een rauwe, oprechte en opstandige energie die je duidelijk in de sound terughoort. Veel Wit-Russische bands focussen op Slavische mythologie (maar donkerder dan de typische folk/paganstroming), pessimisme, onderdrukking, persoonlijke vrijheid, dood, oorlog, existentiële leegte en anti-autoritaire thematiek (soms verhuld vanwege politieke risico’s).

Eén van de nieuwere bands uit Wit-Rusland is Niaisny die na de twee beloftevolle demo’s “Zastyły miesiac” (2021) en “U zmroku i cieniu śmiarotnym” (2022) aan een eerste langspeler begon te werken. Die liet drie jaar op zich wachten, maar het resultaat mag er in de vorm van “U ciomnych pałotniščach nočy” dan ook absoluut wezen. De albumtitel zou iets moeten betekenen in de trant van “In donkere vlammen van de nacht” wat heel wat mystiek of spiritueel geladen beelden doet opdoemen.

Vergeleken met de demo’s heeft de – vooralsnog anonieme – band waarvan we enkel weten dat er een link is met Pamorak, namelijk een erg mooie progressie gemaakt, zowel op compositorisch als productioneel vlak. De echo’s van BBH-achtig zwartmetaal hebben plaatsgemaakt voor beter geproduceerde Slavische black metal die erg dicht tegen de Oost-Europese klassiekers uit de jaren ’90/begin jaren ’00 aanschurkt. Het onovertroffen Drudkh komt dan natuurlijk al snel vanachter de hoek piepen. Het valt op dat de muziek nu ook veel rijker aan details is. Meeslepende melodieuze leads, pakkend akoetisch gitaargetokkel, lokale folkloristische gezangen, subtiele ondersteunende synthlijnen en inheems instrumenten geven de nodige folky en heidense flair aan “U ciomnych pałotniščach nočy“, met het nummer “Treciaja” als mooiste en meest beklijvende voorbeeld.

De agressie van Slavisch black metal is in een compositie als “Čaćviortaja” mooi in evenwicht met de vele uitgesponnen passages die een hypnotiserende en betoverende atmosfeer oproepen en de gevoelige gitaarmelodie die ons plotsklaps omarmt. Ons Wit-Russisch is dezer dagen een beetje roestig, maar toch voelen we dat verdriet, boosheid, melancholie en trots slechts enkele van de vele emoties zijn die van de bevlogen en erg sterk uitgevoerde vocalen druipen. De ietwat eigenwijze klankkleur van de heldere zang past bovendien wonderwel bij de herfstige atmosfeer van deze tijd.

Geluidstechnisch kreeg deze eerste full-length een professionele, maar organische studioproductie aangemeten die de sound van Niaisny heel wat meer kracht geeft en de vele details in de muziek mooi doet openbloeien. Niaisny is wat ons betreft geen band waarover we cultgewijs zullen roepen dat we enkel de demo’s goed vonden, integendeel, want “U ciomnych pałotniščach nočy” veegt er de vloer mee aan. Een plaat die je niet onberoerd zal laten met haar meeslepende muziek. Pure klasse!

JOKKE: 89/100

Niaisny – U ciomnych pałotniščach nočy (Medieval Prophecy Records 2025)
1. Pieršaja
2. Druhaja
3. Treciaja
4. Čaćviortaja
5. Piataja
6. Šostaja