Bij gesprekken over Griekse black metal vallen steevast namen als Rotting Christ, Varathron, Necromantia of Acherontas, maar vergeet ook zeker Dødsferd niet. Deze creatie en muzikale uitlaatklep van bezieler Wrath baant zich al sinds het begin van het nieuwe millennium een weg doorheen de Helleense scene en dat op een volhardende en consequent manier waarbij al een hele resem kwaliteitsvolle langspelers werden bijeengeschreven. Elf om correct te zijn met daarnaast nog een indrukwekkend aantal EP’s, splits en demo’s. Dødsferd is bovendien niet bang om al eens een artistieke omweg te nemen. Zo verscheen na het goed ontvangen “Diseased remnants of a dying world” uit 2018 in 2021 met “Suicide and the rest of your kind will follow Part II” een uit twee lange tracks opgebouwd album dat een atmosferisch DSBM-pad bewandelde en een vervolg breidde aan het eerste deel dat in 2009 verscheen. In de vorm van “Asphyxiating late night sessions: Collaboration with Sarvok” verscheen nog een akoestische samenwerking met Sarvok.

Op het allernieuwste album dat simpelweg “Wrath” gedoopt werd keert Dødsferd, bestaande uit zanger/gitarist Wrath, bassist Neptunus en sessiedrummer N.D., terug naar een meer compromisloze sound die aanknoping vindt bij de ijzige Noorse stijl van de jaren ’90, maar waarbij er eveneens elementen van de afgelopen 20 jaar in het eindresultaat verweven worden. De songs laten zich kenmerken door een soort van rauwe en gestripte puurheid terwijl het album een aanklacht is tegen de sociale en economische gevolgen van het kapitalisme, politieke corruptie, ecocide en oorlogvoering. Een gezonde injectie van de nodige melodieuze hooks zoals het melancholische riedeltje in “Decay of sanity“, zorgt ervoor dat de nummers niet snel vervelen en pittige versnellingen laten de adrenaline stromen als een wildwaterbaan.

Het is deze melodieuze inslag die van “Wrath” een effectief album maakt. Het moge geen verrassing wezen dat de meeste nummers de grens van zeven minuten overschreiden, maar toch valt hun lange speelduur nauwelijks op omdat de riffs zo goed en aanstekelijk binnenkomen. Het tempo, de energie en de stemming zijn allemaal behoorlijk dynamisch, de tracklist kent een goede flow en het songmateriaal ligt vrij goed en gemakkelijk in het gehoor door de vrij droge sound die “Wrath” aangemeten kreeg. “Raging lust of creation” is hier een mooi voorbeeld van en springt op een sierlijke manier van brug over solo naar riff zodat je nauwelijks merkt dat je na afloop tien minuten verder bent. Hierna volgen twee kortere knallers waarbij vooral “Spiritual lethargy” een aaneenschakeling van meedogenloze blasts en met hooks beladen leads is. De openingsriff is al meteen schot in de roos. “Heaven drops with human filth” is eveneens een maniakaal en bruut nummer, maar er zit iets hypnotiserend in de golvende uitvoering die je aandacht volledig vasthoudt. Afsluiter “Failure ablaze in your existence” bewijst nog maar eens dat het drumwerk heel goed zit en vlak voor het middenstuk duiken een aantal hele lekkere rockende riffpatronen op.

Als je de vinylrelease van “Wrath” aanschaft, krijg je het exclusieve bonusnummer “Back to my homeland…a beast in calm” er gratis en voor niks bij. Maar of je daar blij moet van worden is nog maar de vraag. Het is immers een 13 minuten durend nummer dat stoelt op een repetitieve meer ambientgerichte atmosfeer, aangevuld met in reverb gedrenkte vocalen en gehuil met een DSBM-randje, in het Grieks vertolkte hiphopachtige (!?) strofes en gebeden in spoken word. Dødsferd gaat hier resoluut voor het experiment en zal hier niet iedereen mee over de streep trekken. Zelf vinden we het wel iets hebben, maar het contrasteert wel enorm met de meer conventionele tracks.

Dødsferd is gedurende diens hele carrière vrij consistent geweest, of het nu gaat om meer ambient-akoestisch getinte platen of furieuze rauwere blackmetalreleases zoals “Wrath“. Je krijgt consequent die hoge standaard voorgeschoteld. Door deze twaalfde langspeler te vernoemen naar de zanger/songschrijver en belangrijkste man achter Dødsferd wordt bovendien duidelijk hoe verweven Dødsferd en “Wrath” zijn. Eén van de beste platen uit hun omvangrijke discografie.

JOKKE: 85/100

Dødsferd – Wrath (Hypnotic Dirge Records/Fucking Your Creation Records 2024)
1. Restoration of justice
2. Decay of sanity
3. Raging lust of creation
4. Spiritual lethargy
5. Heaven drops with human filth
6. Failure ablaze in your existence
7. Back to my homeland…a beast in calm (bonus)