The Ocean op tour met Mono. Dat moet gevierd worden. Dat moet gevierd worden met en hoera en met een split release! Heer Staps, Neptunus van dienst, staat tevens aan het roer van Pelagic Records en is aldus ook broodheer van de verre familie van Stereo. Een link tussen sushi en braadworst kan misschien wat gefronste wenkbrauwen toegeworpen krijgen, maar de gelijkenissen zijn treffend, aldus Staps. Beide bands bestaan al langer dan 15 jaren en planten hun muzikaal zaad in alle vochtige contreien op onze zandbol. Beide bands zijn verliefd op dubbelaars en hebben beiden een cineastische aanpak in het uiten van hun creaties. De twee tracks voorgeschoteld op “Transcendental” zijn exclusief uitgebracht om hun Europese tour te spijzen. The Ocean wist mij enkel te bekoren met “Aeolian” en “Precambrian“. Daarna deed de prog klinkende zang de band de das om. Voor mij toch. The Ocean kon me sindsdien niet meer boeien. Zo, het is eruit. “The quiet observer” weet me echter wel te overtuigen door zijn introvert karakter. De band postte een stukje van hun repetitie online en het nummer week erg af van het meer bekende (beuk-)werk. “The quiet observer” is dan ook een volledig rustig nummer met cleane zang die eerder chill dan proggy klinkt. Kortom, The Ocean weet zeker te overtuigen met deze track. De Japanse goden van Mono stellen nooit teleur. Ze zijn de keizers van de post-rock en ook live knalt deze band erop los. Wat een energie! Toch is ook “Death in reverse” een eerder rustig nummer dan niet zo afwijkend is van het gekende Mono oeuvre. U weet wel, sfeervol en intiem inzetten en opbouw na opbouw na opbouw werken naar een climax. Mono doet het voortreffelijk en “Death in reverse” kan naadloos aansluiten bij “The last dawn/Rays of darkness“. Extra punten voor de sfeervolle outro. “Transcendental” is een leuk EP’tje van twee bands die keihard werken en altijd kwaliteit op de plank brengen, of je nu fan bent of niet.

Flp: 82/100

Mono/The Ocean – Transcendental EP (Pelagic Records 2015)
1. Mono – Death in reverse
2. The Ocean – The quiet observer