Goede dingen laten vaak op zich wachten, maar de beste dingen worden, zoals in duivelse verschijningen, met een zwavelachtige stank aangekondigd. De Nidrosian blackmetalband Beyond Man was al meer dan tien jaar een slapend monster en is ontwaakt als een eeuwenoude vloek uit een oude, zanderige begraafplaats. Beyond Man’s fantastische “Self-titled” album dat op 21 juni door The Sinister Flame werd uitgebracht, ruikt naar oude versterkers gedrenkt in rot bloed, as en whisky. Ik was meer dan opgewonden dat zanger/bassist/frontman extraordinaire W. ermee instemde enkele inzichten te delen in de fanatieke visioenen en nachtmerries van de band. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

(c) Tine Blomsøy

Beyond Man heeft een a-typische levenscyclus, of moet ik zeggen doodcyclus, aangezien de band meer dan tien jaar in de ijskast zat. Wat waren de redenen voor deze vrij lange onderbreking?
Nou, het was nooit gepland. Je zou kunnen zeggen dat het leven en andere verplichtingen de reden waren. We vochten in 2008-2009 soms ook wel als hondsdolle honden met elkaar, dus ik denk dat deze jaren ons goed hebben gedaan. Nu zeuren we alleen maar als oude mannen.

Hebben jullie Beyond Man in 2010 bewust te ruste gelegd of wist je dat op een dag de band op de een of andere manier weer tot leven zou komen als de tijd rijp was? Was het door de stopzetting van One Tail One Head in 2018, waar zowel jij als drummer S. deel van uitmaakten, dat er plots meer tijd was om aan Beyond Man te wijden?
Zoals gezegd was de tijd gewoon niet rijp en andere verplichtingen namen het over. S. en ik hadden het er altijd over dat we in ieder geval moesten proberen de drie nummers die we hadden opgenomen uit te brengen voordat we stopten, maar we wisten eigenlijk niet waar de opname was haha. Er was niets gepland, maar vorig jaar besloten we af te spreken en gewoon het oude materiaal te proberen. Na de eerste noten voelde het alsof we de oude oefenruimte nooit verlaten hadden. Zo’n energie moet gerespecteerd worden, dus daar en toen besloten we door te gaan. Natuurlijk maakte de stopzetting van OTOH veel tijd vrij. Het einde van die band liet ook persoonlijk een leegte in mij achter, omdat het een unieke, wilde, donkere en dodelijke energie was die ik miste om te delen met broer S., dus ik denk dat zelfs deze opstanding niet gepland was (althans niet door ons). Het zou kunnen zijn dat ons onderbewustzijn ernaar toe werkte.

Maar Beyond Man is zeker niet ONZE nieuwe/oude band. De twee andere leden zijn net zo belangrijk als S. en ik. Zonder hoofdcomponist E., die een hele tombe aan nieuwe en oude ideeën heeft, en A., die zich de oude nummers daadwerkelijk herinnerde, zou Beyond Man niet mogelijk zijn.

In 2008 brachten jullie zelfstandig de “Neter-khertet” demo uit. “Neter-khertet”, ook wel “duat” of “amenti” genoemd, is het rijk van de doden in de oude Egyptische mythologie en de cover toont Anubis, de oude Egyptische god van de doden. Wat is de correlatie tussen Egyptische mythologie en de songs “Ave Usera!” en “Art beyond man” die op de demo staan? Ik heb wat onderzoek gedaan naar de betekenis van “Usera”, maar ik tast nog steeds in het duister, dus verlicht me!
Dit is zelfs voor mij een beetje duister. De oude teksten werden in 2007-2008 door S. geschreven toen hij zich in volop Egyptische mythologie verdiepte, al dansend met Anubis, en lucide dromen had. Dit riep nogal wat vragen op toen we de teksten nog eens doornamen. Maar om de sfeer trouw te blijven, heb ik ervoor gekozen om geen woord te veranderen. Ze betekenen immers veel voor mij persoonlijk, omdat ik me de gevoelens herinner die ze naar boven brachten toen we het materiaal vroeger speelden. Van wat ik kan achterhalen, is “Usera” een versie van “User”, een oude Egyptische nomarch.

De “Ave Usera!” slotzin luidt “For we shall join blood as we rip the bricks out of Temenos”. In het Grieks is een “temenos” een stuk land dat is afgesneden en als officieel domein wordt toegewezen, vooral aan koningen en leiders, of een stuk land dat is afgebakend voor algemeen gebruik en is opgedragen aan een god, een heiligdom, een heilig bos of een heilig gebied. Voorbeelden zijn de Pythische renbaan, de heilige vallei van de Nijl, de Akropolis van Athene, de Ka’aba en de Grote Moskee van Mekka. Verwijzen de teksten naar een specifieke temenos?
Zoals gezegd, is dit het werk van een jongere S. die zwaar met zijn neus in obscure boeken zat, al reizend door het onderbewustzijn. Maar ik zou zeggen dat het alles is wat je je kunt voorstellen. Het is gewoon een andere manier om te zeggen: we verbranden je gebedshuizen, rammelen met je veiligheidskooi en breken het fundament van je wereld af.

Ook muzikaal hoor ik subtiele muzikale verwijzingen naar de Egyptische mythologie, vooral in het intro en het laatste deel van afsluiter “The world encircler”. Hoe kwam een ​​Noorse blackmetalband terecht bij thema’s uit de Egyptische mythologie, aangezien je thuisland Noorwegen zelf een zeer rijke geschiedenis heeft in mythologie en symboliek?
Voor dit album hebben we besloten om het thema daar omheen te laten draaien vanwege de oude nummers. Maar om de een of andere reden is er ook altijd een woestijngevoel met ons meegereisd, waarom weet ik niet.

Alvorens de naamsverandering naar Beyond Man, was de band al een paar jaar actief als Vordrinn. Waarom heb je voor de naam Beyond Man gekozen en welk idee/concept schuilt hierachter?
We ondergingen een bezettingswisseling en daarmee sloeg de muziek een andere richting in, zou ik zeggen. En dan klopte de oude naam gewoon niet. De muziek maakte de bandnaam. Wat we doen komt niet uit de wereld van de mens, dus het kwam vanzelf toen het nummer “Art beyond man” tot stand kwam.

De line-up van Beyond Man bevat leden die betrokken zijn of waren bij bands als onder meer One Tail, One Head, Mare en Saligia. Is de herrezen line-up dezelfde als voordat de band in de diepvries ging?
Ja.

Ik veronderstel dat “art beyond man” ook “music beyond man” kan betekenen, nietwaar? In dit geval kan het van onbeduidend belang zijn wie deel uitmaakt van de line-up van de band, aangezien we naar het grotere geheel moeten kijken. Ben je het daarmee eens?
De laatste keer dat ik het controleerde, omvatte kunst ook muziek, niet? Nou, ik begrijp wel wat je zegt en ik ben het er in zekere zin mee eens. WIJ zijn niet belangrijk, maar WAT we doen is dat wel. Natuurlijk is het voor ons persoonlijk erg belangrijk met wie we ons willen omringen, maar in zekere zin zijn we slechts hulpmiddelen voor wat er door ons heen stroomt.

Je titelloze debuutplaat bevat twee hernemingen van oudere songs: het eerder genoemde “Ave Usera!” en “Art beyond man“. Dateren de drie andere composities ook van vroeger of zijn het recenter gecomponeerde nummers?
Helel Ben Sahar” behoort ook tot de “oude” familie. De andere twee tracks zijn nieuw, maar bestaan ​​nog steeds uit een aantal oude ideeën.

De titel van het openingsnummer “Helel Ben Sahar” kan worden vertaald als “Lucifer in de Vulgaat” en verwijst naar de opkomst en verdwijning van de morgenster Venus in de zin “O lichtbrenger, zoon van de dageraad.” in Jesaja 14: 12-15, wat de oorsprong is geweest van het geloof dat Satan een gevallen engel was, die ook Lucifer zou kunnen worden genoemd. Wat symboliseert Satan voor jou en kunnen jouw opvattingen het best worden omschreven als Luciferianisme?
Satan is voor mij de zwarte vlag, de gekruiste knekels, de morgenster, de tegenstander, passie, waanzin, bloedwoede, de grappenmaker, de draak, het wilde beest, de heer, de engel, de steller van verboden vragen, jouw beste vriend of je ergste vijand. Een Satan WORDEN is misschien wel de beste manier om mijn mening te beschrijven. Ik denk niet dat je een “isme” aan mij kunt koppelen, dat zou betekenen dat je denkt dat je me doorhebt. Dan zou je de eerste zijn.

Veel nummers bevatten erg opzwepende zangpartijen of koren die lijken te worden gezongen ter ere van iets of iemand. Aan wie zijn de teksten gericht?
Dat is voor mij om te weten en voor jou om over te speculeren.

(c) Tine Blomsøy

Voor veel blackmetalbands is de tekstuele inhoud net zo belangrijk als de muziek zelf. Met leden die actief zijn in verschillende projecten, wil je misschien de verschillende bands onderscheiden qua muziek, maar waarschijnlijk ook qua concept. Is het gemakkelijk om interessante tekstuele inhoud te bedenken voor elke band waarbij je betrokken bent?
Teksten zijn erg moeilijk. Het kan me jaren kosten om er een te schrijven. Daarom ben ik niet de enige die teksten schrijft in de bands waar ik bij betrokken ben. Maar dit is omdat ik wil dat ze iets betekenen. Voor mij. Ik heb ze nodig om verbinding te maken met een bepaald deel van mijzelf om ze goed af te leveren. Nu heb ik het geluk dat mensen met wie ik speel goede teksten schrijven waar ik me in kan vinden. En als ik zie dat ik iets kan veranderen om het persoonlijker te maken, mag ik dat doen.

Waar haal je zoal inspiratie uit?
Inspiratie kan uit zoveel plaatsen komen, vaak kan het leven zelf je veel opleveren. Je hoeft alleen maar diep in jezelf te durven kijken. Het is ver daar beneden waar de demonen wonen.

De intro heeft de titel “Descending“. Dalen we af in het rijk van de doden waar we het aan het begin van dit interview al over hadden?
We descend into a realm beyond man.

Welke betekenis schuilt er achter het cover artwork waarop we twee slangen zien die uit een vuur komen?
Het is geïnspireerd op de teksten. Als je ernaar kijkt, kan het betrekking hebben op de Zoon van de Ochtend, de zich ontrollende slang, de zon, de kunst voorbij de mens, de oerchaos, enz.

De promotionele tekst van het label bevat een zeer nauwkeurige beschrijving van het geluid van Beyond Man: “Noem het black metal als je wilt, of stel je voor dat Morbid Angel samen met Black Sabbath naar Noorse black metal zit te luisteren terwijl ze een fles rode wijn delen, gevolgd door straight shots zwaar gerookte whisky.” De Black Sabbath-invloeden komen het meest tot uiting in “Art beyond man“. Is Black Sabbath één van de bands waarmee het allemaal begon voor jou als we spreken over je interesse in de muziek van de duivel? Ik merkte ook op dat drummer S. zijn bijnaam op Instagram “Witchieblackmoor” is, dus ik denk dat hij een grote Deep Purple en Rainbow-enthousiasteling is? Welke andere bands dienen naast deze oude goden als inspiratie voor Beyond Man?
Rock ’n Roll is de muziek van de duivel. Wat me persoonlijk op het left hand path stuurde, was “The number of the Beast” van Iron Maiden. Daarna was er geen terugkeer meer mogelijk. Alle bands die je noemt zijn natuurlijk erg belangrijk voor ons, en de lijst met bands die als inspiratie dienen kan waarschijnlijk twee pagina’s lang doorgaan aangezien we vier mensen zijn die naar een breed scala aan muziek luisteren.

Jullie debuut werd uitgebracht op 21 juni, de helderste dag van het jaar, ook wel bekend als zomerzonnewende. Was het van belang om de plaat precies op deze datum uit te brengen? De betekenis van midzomer lijkt belangrijker te zijn voor noordelijke landen dan voor onze regio. Wat houdt midzomernacht voor jou in?
Zoals met veel andere dingen in deze band, gebeurde het gewoon. Het label stelde deze datum voor en het moest natuurlijk die dag zijn. Niet ons idee, maar het was logisch. Nou, Zomerzonnewende is voor mij in Zweden op een hembygdsgård (een klein plaatselijk openluchtmuseum, letterlijk een thuisdorpsboerderij; ADDERGEBROED) kijken naar mensen die dansen rond een midsommarstång of meiboom. Er is iets heel heidens en kalms aan de hele zaak.

Beyond Man is gevestigd in Trondheim, een Noorse stad die het afgelopen decennium een ​​van de meest vruchtbare gronden voor Noorse black metal lijkt te zijn. Veel bands uit Trondheim worden vaak gegroepeerd onder de naam “Nidrosian black metal”, verwijzend naar Nidaros, de middeleeuwse naam voor de stad. Zijn er, naast het geografische gegeven, ook bepaalde muzikale elementen die Nidrosian black metal kunnen definiëren zoals dat bijvoorbeeld het geval is bij Cascadian black metal, Florida death metal of Stockholm death metal? Sommigen zeggen dat het het ritualisme en de mysterieuze sfeer zijn die Nidrosian black metal onderscheidt van Noorse black metal.
Voor iemand die diep in die hele beweging zit, is het moeilijk aan te geven wat het definieert. Toewijding, sterke wil, opperste kwaliteit, duisternis, vibrerende en krachtige energie en een bloedserieuze benadering met een “no bullshit” houding zouden het het beste kunnen beschrijven.

Advocaat van de duivel spelende, moet ik zeggen dat ik ook enkele negatieve opmerkingen hoor over de Nidrosian blackmetalscene die een hype is en niets nieuws brengt, aangezien de meeste bands voortbouwen op het glorieuze verleden van Noorse black metal. Sommigen zeggen zelfs dat als Celestial Bloodshed frontman Steiningrim Torson in 2009 niet bij een schietincident het leven had gelaten, niemand zoveel belangstelling zou hebben voor deze scène, iets wat ik oprecht betwijfel. Hoe ga je om met deze kritiek dat je wordt bestempeld als een hype of een trend, wetende dat je hoogstwaarschijnlijk zelf een hekel hebt aan trends en hypes?
Echt? Nou, iedereen heeft het recht om een ​​mening te hebben, denk ik. Dan zou ik iedereen die dit zegt ten zeerste aanraden om een ​​pistool tegen het hoofd te zetten en de trekker over te halen, zodat je vrienden enig succes en misschien zelfs een hype ervaren. Ga je gang, jij doet het harde werk zodat zij dat niet hoeven te doen.

Hoe herinner je je Steiningrim Torson, toch wel één van de centrale figuren aan het begin van de Nidaros-scéne? Heeft zijn ongelukkige dood op jonge leeftijd ervoor gezorgd dat je anders omgaat met leven en dood?
Ik herinner me hem met een glimlach op mijn lippen en tranen in mijn ogen. Het zette me zeker aan het denken: no return, laat klootzakken niet proberen hier een hype van te maken. Work harder. Honour him.

(c) Tine Blomsøy

Een label dat erg belangrijk is geweest in de geschiedenis van Nidrosian black metal is Terratur Possessions. Het label heeft verschillende platen uitgebracht van onder meer OTOH, Castrum Doloris, Celestial Bloodshed, Manii, Sarath, Whoredom Rife, Mare, Ennevelde en Misotheist. Met Beyond Man besloot je echter samen te werken met The Sinister Flame, een onafhankelijk Fins platenlabel dat gespecialiseerd is in esoterische en occulte black en death metal. Waarom besloten jullie met hen samen te werken?
We lieten gewoon weten dat we geen label hadden en hij stak zijn hand uit. En ik ken zijn werk in de underground al jaren, dus na een kort gesprek kwamen we overeen om de krachten te bundelen.

Door de jaren heen werd de beruchte Magasin 4-locatie in Brussel een tweede thuis voor de Nidrosian Black Masses. Hoe is dat zo gekomen ​​en heb je goede herinneringen aan België en Magasin 4?
Omdat ik de beruchte Leslie van A Thousand Lost Civilisations leerde kennen op een bepaald punt in deze wilde rit die het leven heet. Ik ontmoette hem voor het eerst tijdens de Celestial Bloodshed-tour en daarna hielden we contact. En later boekte hij daar OTOH en begon hij met Terratur te werken. Ik heb daar zoveel goede herinneringen en vrienden. Ik kan niet wachten om terug te komen.

Wraath, voor mij ben je een van de beste, zo niet dé beste, frontman ooit in black metal. En ik weet dat dat ook geldt voor veel van mijn vrienden en zelfs voor andere bands die ik sprak. De energie en chaos die je ontketent op het podium zijn niet van deze wereld. Zijn er specifieke rituelen die je uitvoert om in een bepaalde gemoedstoestand te komen voordat je het podium betreedt?
Er is zelden veel tijd of rust om zoiets achter een podium uit te voeren. Ik laat gewoon alles achter, zeg tegen mezelf dat er na die tijd op het podium niets meer is. Offer alles op, verwacht er niets voor terug en respecteer het beest dat je ontketent.

Heb je zelf een soort ‘rolmodellen’ die je hebben gevormd tot de frontman die je nu bent?
Niet echt, maar natuurlijk ben ik waarschijnlijk gevormd door mijn vroege invloeden en nu ook door mensen die ik respecteer. Maar ik heb nooit gekeken en gezegd: “Ik word zoals hem”. Verdorie, het was zelfs niet de bedoeling dat ik zou zingen! Dat was eigenlijk S. die me achter de microfoon duwde.

Aan de ene kant is er de chaos, het bloed, het vuur en de dood als je op het podium staat, terwijl er ook de rust is van tijd doorbrengen in de natuur of motorrijden in het overweldigende Noorse landschap. Heb je deze twee contrasterende gemoedstoestanden nodig om je balans te vinden?
Balans is alles. Niets fijner dan van de gekte van de weg af naar het stille bos te gaan of gewoon met je motorfiets in de garage of op de weg rond te hangen.

Ik merkte op dat jij en de andere Beyond Man-leden geen corpsepaint dragen op de bandfoto’s. Dat gold ook voor de One Tail One Head-bandfoto’s, hoewel corspepaint wél werd gebruikt bij liveoptredens. Is het dragen van corpsepaint iets dat je nog steeds absoluut noodzakelijk vindt om in de performing mode te komen, maar niet van vitaal belang is buiten het optreden?
Ja, het hoort bij het proces om de menselijke kant achter je te laten als je het podium betreedt en de afgrond ingaat. We hebben trouwens plannen om dit beest naar het podium te brengen, dus get in the ring!