Trondheim is een waar hotbed voor Noorse black metal. Vooral de laatste jaren lijkt het er te krioelen van de activiteit en de ene na de andere klepper van formaat werd op ons losgelaten. Denk maar aan prachtplaten van Whoredom Rife, Mare, Knokkelklang, Misotheist, Vemod, en ga zo maar door. Kwatongen beweren dat de scene zwaar gehypet wordt sinds Terratur Possessions zich met diens lokale ondergrond ging bemoeien, maar laat ons niet vergeten dat er ook in de jaren ’90, lang voordat Nidrosian black metal een dingetje werd, enkele fantastische releases werden uitgebracht door bands uit Trondheim. Of wat dachten jullie van “Skygger av sorg” en “Through times of war” van Keep Of Kalessin, de Thorns demotapes en “Under ein blodraud maane” van Manes?

Na de millenniumwissel waarde er in de buurt van de legendarische Nidarosdomen een band genaamd Vordrinn rond. Er werden enkele demotapes uitgebracht en de naam werd gewijzigd naar Beyond Man. In 2008 verscheen een twee songs tellende tape getiteld “Neter-khertet” maar rond 2010 viel de band uiteen daar diens leden zich gingen richten op bands als Saligia, One Tail One Head en Mare. Na een stilte van meer dan een decennium staken zanger/bassist Wraath, gitaristen Ahzari en Enstd en drummer Sundli de koppen terug bij mekaar om oud materiaal te doen heropleven evenals nieuwe nummers te schrijven. Op 21 juni, de kortste dag van het jaar, verschijnt het self-titled debuut via The Sinister Flame. De oudjes “Art beyond man“, oorspronkelijk geschreven voor een 7 inch die het daglicht nooit heeft gezien, en “Ave usera” werden aangevuld met een intro en drie nieuwe schrijfsels.

Wie ook maar een klein beetje affiniteit heeft met bands als Celestial Bloodshed, Kaosritual of Dark Sonority zal heel hard in zijn of haar nopjes zijn met dit Beyond Man, want dit is Nidrosian black metal op zijn best. Het feit dat Wraath achter de microfoon staat, maakt dat het feestje al niet stuk kan. Wat weet die rekel zijn stembanden toch verdomd veelzijdig in te zetten! Clean of raspend, met innemende koorzang of ijle screams, Wraath maant je aan met je luie reet uit de zetel te komen en het kot in de fik te steken. Voeg aan het vocale schouwspel nog opzwepende black metal toe die echter ook een fikse scheut Morbid Angel en Black Sabbath-invloeden (die openingsriff van “Art beyond man” spreekt wat dat betreft boekdelen) bevat en het hek is helemaal van de dam. Dit is een dik half uur lang genieten geblazen! Check die helse tremolo’s van “World without end“! Kippenvel gegarandeerd. De meeslepende doomy start van “Ave usera” creëert een psychedelische innemendheid, maar dit oudje transformeert gaandeweg tot een zwartgeblakerde rampestamper hoewel er opnieuw nog wat Sabbathiaans gitaarwerk passeert en Wraath tussen al zijn vocale capriolen ook wat blaffende grunts steekt. Afsluiter “The world encircler” bevat een uitermate atmosferische aanloop waarin heel wat Egyptische invloeden rond dwalen, en eens het nummer op dreef is gekomen, noteren we ook opnieuw de reeds vermeldde Morbid Angel-invloeden terwijl de leadgitaarpartij het nummer nogmaals in een oriëntaalse gloed doet baden die nog even blijft nazinderen eens de versterkers en het drumstel zwijgen.

De productie die dit debuut meekreeg is lekker ruw maar toch transparant, zo krijgt de basgitaar heel wat ruimte en de drumsound is ouderwets organisch. Het warm water wordt niet heruitgevonden, maar Beyond Man bestaat uit vier veteranen met een ongebreidelde muzikale passie en dat hoor je. Beyond Man kwam, zag en overwon! Hopelijk komen deze Noren snel een podium in de buurt onveilig maken.

JOKKE: 90/100

Beyond Man – Beyond man (The Sinister Flame 2021)
1. Intro
2. Helel Ben Sahar
3. Art beyond man
4. World without end
5. Ave usera
6. The world encircler