Ondfødt – De duisternis zal ons altijd omringen

Twee jaar na de release van “Dödsrikets kalllelse” keert het Finse blackmetalduo Ondfødt terug met hun derde volledige album “Norden“, geschreven in 2019. Met “Norden” is de band erin geslaagd hun geluid te ontwikkelen en te verrijken, maar toch levert dit nog steeds een compromisloos resultaat op en is de plaat een must voor elke blackmetalfan. Zanger, drummer, bassist, songwriter en producer Owe Inborr vertelt over alle verschillende aspecten van het runnen van een blackmetalband in deze moderne tijden. (JOKKE)

The Engish version of this interview can be found here.

Er valt niet veel informatie over Ondfødt te vinden, althans niet online. Is er een specifieke reden waarom de band in de schaduw blijft?
Nou, toen we de band in 2013 begonnen, hadden we een volledige line-up en was er iets groots aan de hand, zo voelde het althans. Later in 2014 wilde een van de voormalige leden stoppen en ook de band stopzetten, terwijl onze drummer naar een psychiatrisch ziekenhuis ging. Er waren veel dingen die het ons moeilijk maakten om door te gaan en het duurde tot 2019 voordat ons volgende album uitkwam, omdat ik in de eerste plaats wilde zien of sommige van de problemen die we hadden na een tijdje beter zouden worden, maar dat gebeurde niet.

Juuso en ik besloten in 2017 om samen verder te gaan met Ondfødt, maar niet te snel ergens op in te gaan of ons te concentreren op optredens. We hebben er nooit voor gekozen om in ons eentje “in de schaduw te blijven”, het gebeurde gewoon en het was behoorlijk ontspannend voor ons om niet te veel aandacht te hebben. Nu, met het derde album, voelt het alsof de aandacht steeds meer terugkomt en mensen lijken het nieuwe geluid dat op “Norden” te horen valt leuk te vinden.

Hoe moeilijk is het tegenwoordig om in de shitload aan platen die elke week wordt uitgebracht op te vallen?
Ik denk dat we op een bepaalde manier opvallen omdat we koppige klootzakken zijn als het gaat om het behouden van de traditionele blackmetalgeest in zowel het geluid als in het schrijven van nummers. We zijn allemaal opgegroeid met het luisteren naar de Noorse blackmetalbands en namen als Dissection, Watain en de HC Punk-scene. Daarom zijn we niet geïnteresseerd om een ​​modern klinkende blackmetalband te worden, we willen de rauwheid en het gevaar dat ons geluid met zich meebrengt.

Tegenwoordig opereert Ondfødt als duo, hoewel de line-up in het verleden uitgebreider was. Wat deed je besluiten om als duo verder te gaan na de release van je tweede album?
Zoals ik al zei, het gebeurde gewoon en we voelden dat het ook nodig was om het op deze manier te blijven doen, in ieder geval tot nu toe. We zijn weer begonnen om ons voor te bereiden op het spelen van concerten en we hebben grote namen van andere bands die erg geïnteresseerd zijn om in Ondfødt te spelen voor mogelijke toekomstige liveshows. Er kunnen op dit moment geen namen worden genoemd omdat we nog volop in de planning zitten om dit te laten gebeuren. Maar ik kan je wel beloven dat als we weer live gaan spelen, we dat goed en goed voorbereid zullen doen. Aangezien we sinds 2014 niet meer live hebben gespeeld en ons geluid sindsdien enorm is verbeterd, willen we onze liveshows op zijn minst op hetzelfde kwaliteitsniveau brengen.

We zullen zien of de band hetzelfde zal blijven als het gaat om songwriting en studiowerk. Sinds 2017 schrijven Juuso en ik met veel plezier het materiaal voor Ondfødt, misschien houden we dat wel zo.

De bandnaam is Noors hoewel de band uit Finland komt. Ik merkte op dat de titel van de tweede langspeler “Dödsrikets kallelse” Zweeds is en zoiets betekent als “De roeping uit het rijk van de doden”. De teksten zijn ook in het Zweeds geschreven. Waarom deze beslissing om niet in je moedertaal te zingen?
Onze moedertaal is eigenlijk Zweeds, dit lijkt veel mensen in verwarring te brengen, maar in Finland hebben we twee officiële talen, Fins en Zweeds. “Ondfødt” is oud Zweeds en betekent dat je “slecht geboren bent”.

Voor mij voelt het in ieder geval het beste om in je moedertaal te schrijven, zodat je jezelf echt kunt uiten. Zingen in het Engels was nooit aan de orde ​​en zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren.

We komen uit een deel van Finland waar we een zeer oude en bewaard gebleven manier van Zweeds spreken en niemand anders hier in de buurt heeft dit ooit eerder gedaan. Zelfs in Zweden hebben ze moeite om onze manier van spreken te begrijpen, ook al spreken we dezelfde taal.

Google Translate is soms je beste vriend als je wilt weten waar bands over zingen, hoewel ik geen idee heb waar “Gifti från tadjin” over gaat.
We hebben altijd geschreven en gezongen in ons bewaard gebleven Zweeds. En het nieuwe album “Norden” is gebaseerd op oude verhalen en stadslegendes die al eeuwenlang worden verteld in het gebied waar we vandaan komen. “Gifti från tadjin” betekent zoiets als “Gif uit een tand“. Het nummer gaat over een donkere figuur, iets dat de slang symboliseert. Het stamt uit een oude tijd die mensen vergeten zijn, maar de slang is nog steeds in de schaduw aanwezig. Wanneer hij uit de diepte zal worden bevrijd, zal niemand klaar zijn voor wat komen gaat. Het is niet de gemakkelijkste songtekst om uit te leggen daar het een metafoor is.

De tekstuele thema’s van Ondfødt lijken te handelen over onderwerpen als occultisme, spiritualisme en satanisme, terwijl op de nieuwe plaat “Norden” inspiratie eerder uit de natuur lijkt te komen. Is dat een juiste constatering? Hoeveel invloed heeft jullie natuurlijke omgeving op het geluid van Ondfødt?
Ja, dat klopt, zoals veel mensen in de blackmetalscene die ouder en veel zelfbewuster worden, begin je de kleinere dingen in het leven te waarderen en word je meer nuchter.

Ondfødt is altijd al beïnvloed geweest door de omgeving waar we vandaan komen. Van album tot album hebben we verschillende aspecten van de natuur opgepakt en vertaald naar een geluid. We hebben ons op geen enkele manier willen categoriseren omdat we altijd veranderen. We willen niet vastzitten aan een specifiek label; we schrijven over onderwerpen die op dit moment relevant zijn in ons leven.

We hebben en zullen altijd de oude blackmetalgeest bij ons hebben, en het gevaar ervan. We zullen het vuur altijd levend houden, zowel sonisch als visueel.

En wat is jouw kijk op occultisme, esoterie en satanisme? Veel blackmetalfans hebben interesse in satanische beelden zonder er echt in te geloven of rituelen uit te voeren. Voor blackmetalmuzikanten lijkt het echter veel belangrijker om de daden bij het woord te voeren in plaats van louter met het beeld te spelen en ervan beschuldigd te worden “untrue” te zijn. Wat is jouw kijk hierop?
Ik zie graag dat sommige bands dit serieus doen. Rituelen kunnen op vele manieren en vormen plaatsvinden. Ik heb hier niet veel over te zeggen omdat die termen voor iedereen die je het vraagt ​​iets anders betekenen. Ik kan dagenlang alleen zitten, wandelen in de Finse bossen en de natuur om me heen ruiken en veel inspiratie opdoen voor Ondfødt.

Als je lang genoeg alleen bent, moet je je beste vriend worden en jezelf begrijpen en van daaruit kun je jezelf echter gaan uiten. Dus de term “untrue” betekent voor mij niet zo veel als je maar trouw bent aan je band en aan jezelf.

Muzikaal kan Ondfødt het beste worden omschreven als een mix van Finse, Zweedse en Noorse black metal met invloeden uit rock n’ roll en thrash. De beschrijving op de bandpagina van Immortal Frost Production’s website spreekt over rauwe black metal, maar gezien je moderne geluid ben ik het helemaal niet eens met deze beschrijving, vooral omdat er tegenwoordig een shitload aan écht rauw klinkende underground blackmetalbands is waar de atmosfeer belangrijker lijkt te zijn dan de geluidskwaliteit. Wat is jouw mening hierover, wetende dat je ook als producer werkt?
De beschrijving die je geeft is zeer correct. We kwamen met ons eerste album uit een zeer RAUWE blackmetalachtergrond, maar we zijn door de jaren heen veranderd. Naarmate je beter wordt in wat je doet en je instrumenten bespeelt, wordt het ook veel duidelijker in welke richting je wilt gaan, omdat je eindelijk je muziek kunt uitdrukken zoals je wilt, zonder enige beperking van je vaardigheidsniveau op de instrumenten. Ik denk dat we nog steeds de rock n’ roll-geest en de rauwheid hebben en altijd zullen hebben. Voor “Norden” hadden we meer leads en een ander geluid nodig om het juiste gevoel voor de tekst en het hele plaatje te krijgen. We zijn ook erg blij dat we dit geluid hebben kunnen bereiken met het niveau dat ik ook als producer heb bereikt.

Over leads gesproken, zowel “Han bor i skuggona” als “Gifti från tadjin” bevatten een door de Zweedse muzikant Jakob Björnfot ingespeelde gitaarsolo. Hoe is deze samenwerking tot stand gekomen?
Ik ken Jacob al vele jaren en ik denk dat hij de beste gitarist is die ik ooit heb ontmoet. Ik heb al zijn werk geproduceerd met Kvaen, een soloproject van hem. We hebben dus constant contact gehad door de jaren heen. Ik heb nog nooit iemand zoals hij ontmoet die de muziek zo goed hoort en begrijpt. Hij vindt altijd de juiste noten om in een solo of een lead te steken en alzo de ervaring van een nummer een boost te geven. Lang voordat het album er was spraken we er al over dat ik zijn inbreng in Ondfødt wilde hebben. Ik ben blij dat hij dit wilde doen, want als je het mij vraagt zullen die nummers herinnerd worden vanwege zijn inbreng en die epische solo’s dragen alleen maar bij aan de ervaring die we met die nummers wilden bereiken.

De nummers op de nieuwe plaat lijken wat epischer en hebben een iets langere gemiddelde speelduur. Was het een bewuste keuze om de nummers in deze “nieuwe” richting te brengen of was dit gewoon de muziek die uit je kwam tijdens het componeren?
Toen ik die nummers in 2018 schreef, had ik een heel andere mindset dan ten tijde van “Dödsrikets kallelse“. Vanwege de teksten wilde ik dat elk nummer het gevoel gaf dat het je meenam op een reis in plaats van gewoon een ander nummer te zijn. Ik dacht helemaal niet aan de lengte van de nummers toen ik ze schreef, ze moesten gewoon juist aanvoelen vooraleer ik er blij mee was.

Ik ben van mening dat als je een goed nummer of album hebt, je niet moet reageren op de tijd die je eraan besteedt. Wat je zou moeten voelen, is dat het je meeneemt op een reis en dat wat de band voelde tijdens het schrijven ervan.

Op de plaat “Dödsrikets kallelse” stond een cover van de Finse blackmetalband Hämys. Waar de meeste bands voor bekende nummers van grotere bands kiezen, besloten jullie voor een minder bekend nummer en kleinere band te gaan. Waarom precies “Kun minä kuolen” coveren?
Het was Juuso die hun album in een platenwinkel vond, en hij liet me de muziek horen en we raakten er allebei door geïnspireerd. Ze hadden wat rauwe tonen, ook al waren het heel eenvoudige dingen, maar de geest was er. We hebben het nummer “Kun minä kuolen” minstens 50 keer op een avond in de studio beluisterd en we besloten contact op te nemen met de band en hun toestemming te vragen om een ​​cover van dat nummer te maken.

Ik vind het ook een beetje saai om een ​​cover van een bekend nummer te maken en het risico om de song niet uniek of goed genoeg te maken is groot. Ik denk dat het goed was om een ​​cover te maken van een kleine undergroundband met goede muziek, en je kunt hun muziek promoten via je band.

Jullie zijn beiden ook actief in de zwartgeblakerde crustpunk band Dispyt met wie jullie vorig jaar jullie tweede album “Under tiden jag sålde min själ till Satan” uitbrachten. Tevreden over hoe deze plaat is uitgedraaid?
We zijn meer dan tevreden met het resultaat van dat album. Zoals ik al eerder zei, zijn we ook opgegroeid met HC-punk en we wilden het sonisch naar een hoger niveau tillen met dit album en ik denk dat we daarin zijn geslaagd.
Dispyt is zeer actief sinds de start in 2016. Mathias Lillmåns (…And oceans, Finntroll, …) wilde de band vervoegen zodra deze was opgericht, en hij zat vol ideeën en was ook erg goed in het promoten van de band. We werden geboekt voor onze eerste minitour in Finland 2 dagen nadat de band was gevormd en we hadden maar 3 nummers.

We hebben een keer door Europa getourd en we hebben veel minitours in Finland gehad en de grootste punkfestivals hier gespeeld. We deden ook onze eerste minitour in Zweden vlak voordat de pandemie begon. Onze toekomst met Dispyt ziet er erg rooskleurig uit, we hebben veel materiaal en optredens op stapel staan.

Veel Finse blackmetalmuzikanten zijn actief in verschillende acts, hoewel jullie bandactiviteiten met zowel Dispyt als Ondfødt vrij beperkt zijn. Kunnen we zeggen dat jullie een soort eenzaten zijn in vergelijking met de rest van de scene van jullie land of is er gewoon geen interesse/tijd om meerdere bands aan de gang te hebben?
Zelf werk ik als studio en live-engineer en maak ik muziekvideo’s en film ik live-evenementen, dus ik ben vrijwel altijd geboekt. Ik ben meer een “achter de schermen”-man geworden in plaats van een rockster. De interesse om veel bands te hebben is er natuurlijk, maar het is moeilijk om tijd te vinden voor alles wat er gaande is. Ik steek liever alle energie in Ondfødt en Dispyt om zo goed mogelijk te worden in plaats van te veel projecten te hebben, en er niet de tijd en energie in te kunnen steken die ze nodig hebben.

Voor de derde keer op rij werken jullie samen met het Belgische label Immortal Frost Productions en ook de nieuwste plaat van Dispyt werd door hen uitgebracht. Hoe verloopt de samenwerking met IFP en merk je verschillen tussen de release van jullie debuut en “Norden” qua support en bereik?
Het is tot nu toe geweldig gelukt. IFP is in de loop der jaren zoveel beter geworden in promotie en over het algemeen merken reviewers IFP meer en meer op, dus na elke release hebben we meer recensies en de feedback is altijd overweldigend positief geweest.

Het is IFP ook gelukt om een ​​partnerschap aan te gaan met Season of Mist voor officiële distributie in Europa en in de VS en, voordat Covid toesloeg, organiseerde IFP voor hun bands ook tours onder IFP Bookings & Tour Management en boekten in heel Europa shows en festivals voor degenen die bij hun agentschap zijn ondergebracht.

En wat betreft het cover artwork van “Norden” en alle landschapsschilderijen die in het artwork gebuikt worden, stelde labeleigenaar Surtur ons Ronarg van de band Ars Veneficium voor, een zeer getalenteerde schilder. We zijn erg verbluft door het resultaat en dankbaar voor het uitstekende werk dat hij heeft gedaan.

Het boekje ziet er absoluut geweldig uit en is zeer goed ontworpen door WrathDesign. De IFP-crew heeft echt veel energie gestoken in het ontwerpen en dat heeft zeker zijn vruchten afgeworpen. En voor de vinyluitgaves wordt “Norden” uitgebracht in 3 verschillende versies, de zeldzaamste van die versies was reeds bijna uitverkocht tijdens het eerste weekend nadat het album werd uitgebracht en dat is best gaaf om te zien, moet ik toegeven. Het vinyl bevat een boekje en een A2-poster van de band, en nogmaals, het ziet er gewoon zo goed uit, en de kleuren zijn perfect gekozen.

Sinds we ons debuut met IFP uitbrachten, liet Surtur me in mijn Wolfthrone Studios een heleboel andere bands mixen en produceren die bij IFP getekend zijn. Ik heb in de loop der jaren gemerkt dat we allebei beter worden in wat we doen, en de kwaliteit van de IFP-releases neemt elk jaar toe.

Je relatie met IFP gaat inderdaad veel verder dan alleen die tussen label en band. Hoe is jullie samenwerking tot stand gekomen en waarom is IFP al lang je ideale partner in crime?
Het gebeurde gewoon denk ik, haha. Hij vond de productie van het debuut leuk en hij ontdekte dat ik net mijn studio was begonnen en hij wilde dat ik met andere van zijn labelbands zou werken. En dat ging door tot op de dag van vandaag en we zijn allebei blij om elkaar te helpen.

Voor “Mörkri” werd een professioneel opgenomen video uitgebracht. Wordt dit soort promotie ook financieel ondersteund door het label?
De muziekvideo werd gesponsord door mijn eigen bedrijf Wolfthrone Studios en al het geld dat het kostte om het te maken, betaalde ik uit eigen zak. Natuurlijk zou het leuk zijn om in de toekomst iemand te hebben om dat soort video’s te financieren, maar ik dacht het een goede timing zou zijn om ook mijn bedrijf te promoten, zodat ik dit soort video’s kan opnemen.

Hoe belangrijk zijn muziekvideo’s in vergelijking met alleen de muziek als YouTube-video?
Soms moet je bijhouden hoe de rest van de wereld vooruitgaat in de muziekscene, ongeacht het genre dat je speelt. Bands zijn weer begonnen met het maken van muziekvideo’s om hun nieuwe albums te promoten en hetzelfde geldt voor Ondfødt en Dispyt. Zoveel bands brengen elke dag nieuwe muziek uit en als je wilt opvallen, moet je wat geld in goede video’s steken om wat aandacht te krijgen.

Het was leuk om het verhaal te schrijven voor de video die we maakten en ook om de draaidagen te plannen. We waren van plan om voor de release nog een video te maken met Jacob Björnfot uit Zweden, maar hij is nog niet in staat geweest om Finland vanuit Zweden binnen te komen, dus de video zal op een later tijdstip worden opgenomen. Het is balen, want het zou goed voor ons zijn geweest om die video klaar te hebben voor de release van “Norden“, maar wat kun je doen in deze tijden? We zullen de clip maken wanneer het mogelijk is.

Waarom heb je specifiek voor dit nummer gekozen om het middels een videoclip te promoten?
Ik denk dat het nummer “Mörkri” alle aspecten van het album in één nummer vertegenwoordigt, het heeft deze langzame atmosferische stukken, en het gaat over naar het traditionele Ondfødt met wat trashy riffs en brutaliteit in de tweede helft van het nummer. Je krijgt een goed idee van wat het album zal bevatten.

Het was ook makkelijker voor ons om een ​​verhaal te maken op basis van de teksten. De titel “Mörkri” betekent “duisternis” en we vertegenwoordigen de duisternis in de vorm van een donkere figuur genaamd “hem”. Het is gebaseerd op het feit dat we in Finland elk jaar 8 maanden duisternis hebben en “hij”, de duisternis, zal altijd om ons heen zijn.

Waar werden de geweldige natuurbeelden geshoot? Was de verhaallijn die wisselt tussen natuur- en bandshots jouw idee of heeft de producer dit bedacht?
Het was mijn bedrijf Wolfthrone Studios dat het verhaal ervoor bedacht en alles aan het filmen was. De planning vergde een tijdje om voor te bereiden, en we moesten wachten tot het voorjaar voordat we de beelden eindelijk konden opnemen. Al die mooie bossen die je ziet, zijn eigenlijk net buiten de deur geschoten waar we wonen. We wonen in the middle of nowhere en ik denk dat je in de video precies kunt zien waar al onze inspiratie vandaan komt. Het is leeg, zonder huizen en eindeloze bossen.

We zullen in de toekomst waarschijnlijk doorgaan met dit soort video’s voor Ondfødt omdat we niet ver hoeven te gaan om deze plaatsen te vinden om dit soort materiaal te maken als we de luisteraars willen laten zien waar onze inspiratie vandaan komt.

Nog laatste woorden die je wilt toevoegen?
Interessante vragen om te beantwoorden in dit interview. Je hebt me Ondfødt op een dieper niveau laten analyseren, en dat is iets wat ik leuk vond.

Ik wil Jacob Björnfot bedanken voor het geweldige werk met de solo’s die hij voor deze plaat bedacht en ook Peter “Peppe” Rosvik voor de inspirerende foto die hij nam op Svalbard van die bergen. Dat was de belangrijkste inspiratiebron voor dit album “Norden“.

Dank aan alle supporters door de jaren heen en aan degenen die ons met alles hebben geholpen.