Ancient North is het werk van een zekere Forlorn die er ook de band Necroseer op na houdt waarmee een paar albums en een handvol singles werden uitgebracht. Als Ancient North maakte de band zijn debuut met het (initieel enkel digitaal verschenen) album “The gates” in het voorjaar van 2022, spoedig gevolgd door de EP “The berzerker” en het album “The nine realms“. Wie een grote voorliefde heeft voor het trilogie-tijdperk van Darkthrone of het Malicious Records-tijdperk van Gorgoroth moet Ancient North eens uitchecken, vooral het debuut dan. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

Is Ancient North een project dat lange tijd in de schaduw heeft liggen broeden ​​of was het eerder een spontane en recentere beslissing om Ancient North in het leven te roepen? Is Ancient North het resultaat van muziek die is geschreven maar niet paste bij je andere blackmetalband Necroseer?
Ancient North werd geboren daar ik een fris, mysterieus en fel project wilde waar niemand van had gehoord. Sinds mijn vorige project Necroseer werden mijn muzikale vaardigheden werden aangescherpt en er ontstond een nieuwe manier om chaos in te vervatten, dus startte ik Ancient North. En dat met een georganiseerde en preventieve aanpak: neem er je tijd voor en het komt goed.

Waar liggen voor jou de belangrijkste verschillen tussen Ancient North en Necroseer?
Beide zijn zowel donker als fel. Ik geef de voorkeur aan het geluid waar Ancient North mee bezig is. Het is beter, grimmiger en kouder, meer snelheid, meer haat!

Aanvankelijk verscheen je debuut “The gates” enkele maanden geleden enkel digitaal op Bandcamp, maar gelukkig voor jou heeft Iron Bonehead Productions besloten om het ook op CD en vinyl uit te brengen. De releases zouden nu uit moeten zijn, wat haast een wonder lijkt met de gekke levertijden van vandaag voor vinyl. Ik vind het ook best opmerkelijk dat een label als Iron Bonehead, dat waarschijnlijk tientallen demo’s en releaseverzoeken per week krijgt, nog steeds in de uitgestrekte wildernis van Bandcamp op zoek gaat naar muziek die ze digitaal kunnen uitbrengen. Hoe moeilijk is het tegenwoordig om op te vallen in de eindeloze stroom van releases en ben je verbaasd over hoe snel het allemaal ging voor Ancient North?
Ik wacht al heel lang op een fysieke release als deze, ik was erg volhardend met e-mails naar meerdere labels om een ​​deal te krijgen. Eén e-mail naar één label is niet genoeg voor een gegarandeerde release, ik moest contact opnemen met een hele hoop labels die ik leuk vond en slechts 3 reageerden, maar ik koos voor Iron Bonehead omdat dit een echt toegewijd label is met een epische selectie aan échte black metal!

Het is niet eenvoudig om een ​​label te vinden om je spullen uit te brengen, het kost tijd, passie en professionaliteit. IBP nam al na twee dagen contact met me op en ze spraken op een serieuze manier over het uitbrengen van mijn muziek. Het is inderdaad niet gemakkelijk om herkend te worden in de stroom van releases, maar het is een waardige berg om te beklimmen en dit was perfect voor mij gezien deze release vrij snel ging, een epische mijlpaal voor Ancient North, dit toont de kracht en snelheid van de muziek . Vasthoudendheid.

Het simpele coverartwork van “The gates” doet behoorlijk denken aan Gorgoroth’s iconische “Antichrist“-cover. Beschouw je het album, of Ancient North in het algemeen, als een soort eerbetoon aan deze Noorse band? De bandnaam suggereert ook je fascinatie en aanbidding voor de Scandinavische scene, niet?
Ja, die vergelijking hoorde ik al ontelbare keren en terecht. Het was onbedoeld, maar ik zeg wel dat ik echt geïnspireerd was door hun albumhoezen van “Pentagram” en “Antichrist“: simpel en effectief, mysterieus, oud… Dus ik zou zeggen dat dit album een ​​ode is aan Gorgoroth’s albums “Pentagram” en “Antichrist“. Het witte boordontwerp is belangrijk, het ziet er oud uit, zoals de gravures van een Noords langhuis, of pilaren van een oude heidense aanbidding, of een soort stamknopen. En binnen deze boord ligt een veld van duisternis, met het bandlogo en de titel. Het is effectief, echt, het is authentiek. Ik wil deze techniek ook behouden voor het ontwerpen van nieuwe albumhoezen.

Een andere voor de hand liggende referentie is Darkthrone wiens “Graven tåkeheimens saler” je covert, een minder voor de hand liggende keuze uit het legendarische “Transilvanian hunger“. Is het opnemen van covers iets dat je nog meer van plan bent te doen in de toekomst?
Ik doe graag covers, ik zou eerlijk gezegd wat Gorgoroth-covers doen als ze teksten voor hun oudere albums hadden, maar ze verbergen die. Ik zal nog zien maar ik denk wel dat ik in de toekomst nog wat covers zal maken, ze zijn verfrissend op een album omdat ze de luisteraars meestal bekend voorkomen.

Met verwijzingen naar Gorgoroth en Darkthrone lijkt het duidelijk dat Ancient North geobsedeerd is door black metal uit de jaren ’90. De meerderheid van de blackmetalbands beweert dat dit de gouden jaren voor het genre waren en dat ze zich niet kunnen relateren aan black metal anno 2022. Dit lijkt mij in een soort tegenstrijdigheid te resulteren met alle bands die dit specifieke geluid proberen te reproduceren, maar toch lijkt iedereen vooral naar de klassiekers te luisteren. Wat is jouw kijk hierop? Zijn er nieuwere bands die je leuk vindt?
Oh ja, dat hoor ik veel en het is heel begrijpelijk, ik luister ook veel naar de klassiekers en black metal uit de jaren ’90. Ik heb geprobeerd mijn muzikale invloed te verbreden door te luisteren naar bands waar ik nog nooit van heb gehoord, maar ze zijn altijd uit de jaren ’90. Ik blijf echter ook nog steeds luisteren naar enkele moderne blackmetalbands, of bands uit het 2000-tijdperk. Er is echter zo veel en ik ben kieskeurig want naar nieuwere bands luister ik goed. Ik hou van bands die rond de 200 beats per minuut spelen en het geluid van studiokwaliteit, niet van écht rauwe dingen tenzij het goed genoeg is uitgevoerd. Neem bijvoorbeeld Darkthrone’s “Transilvanian hunger“, het is echt moeilijk om dat geluid te repliceren en het is rauw, maar het klinkt echt goed, maar dat komt omdat ze lofi-apparatuur gebruiken (niet om het lo-fi te laten klinken in studiobewerking of mastering). Maak het interessant, maak het satanisch, maak het fel en het is black metal.

Ik denk dat nieuwere black metalbands het prima doen om hun muziek te laten klinken zoals het zou moeten, maar zoals ik al zei: hoog tempo, duisternis, maak het interessant.

Waarom koos je black metal als muziekgenre om je mee uit te drukken? Wat definieert black metal voor jou?
Ik zou waarschijnlijk een heel essay kunnen schrijven om deze vraag te beantwoorden, maar ik zal proberen het kort te houden.

Er zijn veel factoren die maken dat ik voor deze muziekstijl heb gekozen. Ik denk dat ik altijd al naar metalmuziek luisterde, al sinds ik een baby was, maar ik luisterde naar verschillende muziekstijlen tijdens mijn kindertijd. Ik begon echt weer een metalhead te worden nadat ik een Slayer-CD in de bibliotheek pakte toen ik waarschijnlijk 13 of zoiets was. Ik kende ze, maar ik had nog nooit mijn eigen CD gehad, dus het was echt gaaf om dit pure kwade krachtgevoel in mijn handen te hebben. Ik stopte het album in de CD-speler en ik was gewoon verrast hoe geweldig het door de luidsprekers klonk, het was zo radicaal en anders vergeleken met alles wat ik ervoor hoorde. Daarna is mijn muziekkeuze altijd rock en heavy metal geweest. Ik pakte de gitaar reeds op als klein kind; ik speelde al heavy metal toen ik nog maar zes jaar oud was.

Ik kwam bij black metal terecht omdat ik vond dat het zwaarder en donkerder moest zijn, dus uiteindelijk kwam ik bij muziek als Burzum en Mayhem terecht, en ik had nog nooit zoiets gehoord. Ik was erg onder de indruk van de atmosfeer.

Wanneer iemand het woord black metal hoort, weten ze misschien niet eens wat het is, of ze denken gewoon dat het extreme metal is en niets anders. Als ik het woord black metal hoor, denk ik aan alle magie die het bevat, alle hymnes van weleer, de wintersneeuw, de bevroren dennenbossen van het noordelijk halfrond, omringd door het donker van de nacht, fakkels dragend door het bos met je broeders gedrapeerd in het zwart, die allemaal hetzelfde verdriet en dezelfde hoop delen, wat betekenis geeft aan dit lichamelijke bestaan. De kerken in vuur en vlam zetten, de natuur laten regeren. Het ware gevoel is vaag en diep als een oude herinnering, een krachtige nostalgie. Dat is naar ik weet black metal, want dat is wat ik voel als ik luister en de muziek maak, je weet het weet als je het weet.

De muziek van Ancient North is vrij lineair in songwriting. Hoe lang denk je dat je deze formule kunt rekken?
Ja, het is inderdaad vrij lineaire songwriting, ik schrijf altijd over dingen die van een donkere en oude aard zijn. “The gates” gaat over een verboden bestaansniveau waar alleen de meest vervloekte ellendige wezens zullen ronddwalen waar ze voortdurend in oorlog zijn tegen de goden, en de beschavingen die daar rondzwerven gebruiken nog steeds zwaarden en magie en de oorlogen zijn behoorlijk brutaal en oud. Zoals je ziet is mijn songwritingstructuur niet bepaald conventioneel zoals moderne pop die je op de radio zou horen, waarin ze zingen over de meest alledaagse, heerlijke bubblegum-toestanden van ons bestaan, maar dat is net het punt. Mijn nummers zijn heel anders in vergelijking, mijn muziekstijl genaamd black metal heeft een harde kijk op de realiteit, we prijzen de mystieke fantasie van “The lord of the rings” van JRR Tolkien en alles wat oud en slecht is. Het verstrengelt zich af en toe met andere verhalenvertellers. We zijn barden, we zijn geen barmuzikanten die honkey tonk spelen.

Wat is je mening over sommige subgenres van black metal zoals DSBM, NSBM of post-black metal?
Ik toon hier heel weinig interesse in en dan nog enkel en alleen in de muziek, niet de ideologie erachter. Suïcidale emotie wordt niet uitgedrukt door moderne radiomuziek, en als ze erover proberen te zingen, is het echt niet zo authentiek. Dat is wat DSBM zinvol maakt, omdat ze eigenlijk een perfect gevoel van depressie en zelfmoordgedachten weergeven. NSBM heeft een politiek motief en wilt daar aanhang door krijgen, deze mensen geloven dat ze hun vijand hebben gevonden en ze gaan er tegenin, hetzelfde geldt voor RABM, ze zijn extreem en proberen hun vijand te bevechten. Maar zoals je kunt zien, staan ​​deze genres heel dicht bij de realiteit waarin we leven, en daar ga ik niet voor, ik ben meer fantasierijk.

Maar ik heb wel een probleem met sommige zaken in onze samenleving en soms voelt het alsof ik iedereen haat als ik buiten kom. Maar daarom ga ik geen DSBM of NSBM maken. Ik ben meer fantasierijk en creatiever met dit songwriting proces en doe dat op een extreme manier.

In ieder geval lijk je geen tekort aan inspiratie te hebben met 2 nieuwe releases die de afgelopen maanden publiek zijn gemaakt: de “Berzerker” EP in mei en je tweede full-length “The nine realms” in juli. Worden ze ook fysiek beschikbaar gemaakt door Iron Bonehead Productions?
Ja, die krijgen een release, maar niet via IBP. Ik werd gecontacteerd door een privélabel en hij doet dat zoals ik weet van de zogenaamde Evil Flames-platen en hij zal deze releases op vinyl en CD uitbrengen. Death Eternal maakt de laatste tijd ook wat cassettes voor mij.

Waar is de “KILL!” intro op de “Berzerker” EP aan ontleend?
Die komt uit een kort stukje uit de film “Conan the Barbarian“.

Het album “The nine realms” bevat een nummer genaamd “Motshamtok“. Waar gaat dit intrigerende nummer over?
The land of ancient time
Forsaken and forgotten
In the edge of this realm
In the corner of the ocean…
Het gaat over een vervloekte plek in de 9 rijken, een enorm land van vulkanische as en permafrost.

Niet enkel Ancient North maar ook Necroseer zijn eenmansbands. Was het aanvankelijk het plan om alles zelf te doen of kwam het door omstandigheden dat het zo uitpakte?
Door omstandigheden inderdaad. Ik bedoel, ik ben net 20 geworden en heb nog geen auto. Ik verblijf een aantal maanden bij mijn vriendin in Denemarken en dan zal ik binnenkort met een familielid terug moeten naar de VS en voor mijn dromen gaan werken (zoals een auto). De mensen waarmee ik lokaal probeerde te spelen hadden ofwel niet genoeg ervaring of ambitie, of hadden het te druk om iets te doen. Ik weet dat ik uiteindelijk kan en zal lid worden van een volwaardige blackmetalband. Ik ben jong, fris en op mijn weg, steeds nieuwe dingen aan het leren.

Naar mijn mening zou het toevoegen van een drummer van vlees en bloed gunstig kunnen zijn voor het Ancient North, niet? Vooral op “The nine realms” klinkt het drumgeluid behoorlijk nep, saai en artificieel, terwijl “The gates” een meer organisch geluid had.
Ja, inderdaad en om die reden gebruikte ik Garageband voor de drums op “The gates“, hier in Denemarken gebruikte ik Cubase met Groove Agent voor “The nine realms“, en verdomme, een echte drummer zou het geweldig maken. Het staat genoteerd voor de toekomst wanneer ik een studio heb om in te spelen en een drummer om me te gaan opnemen. Ik zeg je dat drums een enorm verschil maken. Ik hoop alleen dat ze 180 tot 200 bpm kunnen spelen in 3/4. Anders zou ik trage en trve-stijl black metal kunnen opnemen.

Over het algemeen ben ik niet zo onder de indruk van het meer industriële en mechanische koude gevoel van “The nine realms” en ik geef zeker de voorkeur aan het debuut. Met 3 releases die in 2022 uitkwamen en het feit dat je alles alleen doet, denk ik dat het gevaarlijk kan zijn om in de valkuil van “kwantiteit boven kwaliteit” te trappen, wat vaak gebeurt bij eenmansbands. Heb je een extern klankbord dat naar je muzikale creaties kan luisteren of ben je je eigen meester en criticus gedurende het hele songwritingproces?
Eh precies, ik kom ook vaak in die gevarenzone, ik moet mezelf weer zeggen zoals ik al eerder zei, neem er de tijd voor, het komt goed. Ik heb zo snel geen nieuwe release nodig, maar tegelijkertijd zegt de community MEER MEER, dus het is alsof ik voel dat ik meer moet maken, maar ze moeten wachten! En ja, “The nine realms” is niet zo goed als het debuut, de gitaren zijn als een speer en er is geen bas op dit album. Ancient North zal leren van zijn fouten zoals Necroseer dat deed en deze overwinnen. Ik heb geen extern klankbord eerlijk gezegd, dat is verdomd geniaal, waar kan ik iemand vinden om dat te doen?

Beschouw je beide bands louter als studioprojecten, wat betekent dat je nooit het podium zult opkruipen om live te spelen?
Niet bepaald, ik herinner de riffs van beide albums nog erg goed voor het geval ik ooit een optreden ga geven, vooral die van “The gates“. Maar momenteel zijn het gewoon studioprojecten.

Wat zijn de plannen met Necroseer in de nabije toekomst en wordt er nog meer Ancient North-muziek onthuld?
Necroseer bevat veel van mijn experimentele dingen die ik niet wil op Ancient North. Stel bijvoorbeeld dat ik dungeon synth zou maken die ongewoon klinkt, dan upload ik die naar naar YouTube onder Necroseer, maar Necroseer is niet echt het grote geheel zoals Ancient North. Ik wil dat Ancient North mijn hoofdproject wordt, maar er zijn mensen die nog steeds van Necroseer houden en de rauwheid die ik ermee heb geproduceerd. Uiteindelijk zal Necroseer geschiedenis worden, zal Ancient North de grote albums overnemen die mensen op vinyl willen hebben. Ik ben gepassioneerd om het steeds beter te laten klinken. Ik weet dat Necroseer een epische reis is geweest. Maar het wordt nu beter met Ancient North waarmee ik nog nieuwe muziek gepland heb!