Spectral Damnation is een anti-religieuze blackmetalband van eigen bodem die fans van helse blastbeats, krachtige riffs, bevlogen vocalen en sporadische orchestrale synths ongetwijfeld zal kunnen bekoren. In de vorm van “Extra æcclesiam” presenteert de band samen met Necktwister haar eerste full-length. Danig onder de indruk van deze plaat zochten we zanger GÆTN en snarenplukker Arachnid Saar op voor verdere tekst en uitleg. (JOKKE)
The English version of this interview can be found here.
Arachnid Saar, wat betekent jouw alias? Heeft het iets met spinnen te maken en waarom leek deze naam passend bij jouw blackmetalalterego?
Arachnid Saar: De spin heeft van nature een imago dat niet erg aantrekkelijk en weerzinwekkend is. Het leek ook passend in de uitspraak ‘Arachnid Saar’ wat je zou kunnen vertalen als ‘Prins der Arachniden’.
Op het eerste zicht lijkt Spectral Damnation een vrij nieuwe speler in de Belgische blackmetalscene, hoewel dit niet echt het geval is aangezien de band al in 2015 werd opgericht uit de assen van Mystica. Laten we eerst teruggaan naar Mystica, een band die actief was tussen 1999 en 2015. Hoe kijk je terug op de erfenis van Mystica en wat was de reden om een einde te maken aan de band en Spectral Damnation nieuw leven in te blazen?
Arachnid Saar: Ik had twee periodes bij Mystica. De eerste was heel kort in 1999 waarna ik vertrok. Ik kwam na de reünie in 2014-15 weer bij de band en raakte veel meer betrokken. Het hervormde Mystica had een veel modernere aanpak en muzikaal zijn de twee bands niet vergelijkbaar. Ik was niet langer tevreden met wat de groep te bieden had en dus vertrok ik om Spectral Damnation te creëren nadat Mystica weer uit elkaar ging vanwege interne meningsverschillen. Ik wilde terugkeren naar een project dat veel meer gericht was op black metal en sneller speelde. Ik wilde ook weer werken met bepaalde mensen uit Mystica met wie ik altijd een heel goede band had gehad. In die tijd werd Spectral Damnation geboren.
In 2018 werd de EP “Out of control” uitgebracht en de band speelde enkele shows, maar een tragische gebeurtenis later dat jaar zette de activiteiten van de band stop en deed verschillende leden vertrekken. Wat gebeurde er?
Arachnid Saar: Als ik er weer aan terugdenk word ik verdrietig om de eenvoudige reden dat onze drummer een zeer ernstig ongeluk had waarbij hij zijn arm verloor. Het heeft ons allemaal hard geraakt. Vanaf de ochtend wist ik dat er iets heel ernstigs was gebeurd. We hebben het project on hold gezet en geprobeerd oplossingen te vinden, maar een drummer als Yohan Thibaut vervang je niet zomaar. Dus besloot ik de band te beëindigen.
Dacht je aanvankelijk dat dit het einde van de band zou betekenen of wist je altijd al dat Spectral Damnation op een dag sterker dan ooit zou terugslaan?
Arachnid Saar: Eerlijk gezegd had ik na die gebeurtenis niet gedacht dat Spectral Damnation ooit nog terug zou komen. Pas in 2018-19 begon het idee om de band opnieuw te creëren in mijn gedachten te spelen na wat discussies met en uitdagingen van vrienden die actief waren in de lokale muziekscene.
De zoektocht naar nieuwe bandleden startte in 2019 en verliep vrij vlot op de zoektocht naar een drummer die de supersnelle blastbeats aankon na. Is er een gebrek aan toegewijde en professionele extreme metaldrummers in België?
Arachnid Saar: Ahephaïm, de drummer, is het nieuwste lid van de band. Maar ik ken hem al heel lang en hij is erg actief in veel verschillende bands. Zijn schema was niet altijd gemakkelijk, maar hij is de beste drummer die ik ken. Er zijn uitstekende drummers, maar die zijn vaak in te veel bands actief en het is moeilijk om aan meerdere projecten tegelijk te werken, vooral met familie- en werkverplichtingen. Een nieuw project vanaf nul beginnen is ook een probleem dat ik ben tegengekomen.
GÆTN: Het was de moeilijkste positie in de line-up om te vinden. We hebben in twee jaar tijd vier verschillende drummers getest zonder ooit de kracht en snelheid te vinden die bij onze muziek passen. Een dergelijk niveau is alleen te vinden bij drummers die ervaring hebben en dat niveau behouden.
Hoe belangrijk is het delen van dezelfde visie of filosofie naast muzikale capaciteiten bij het zoeken naar bandleden?
Arachnid Saar: Mijn visie ging helemaal terug naar de black metal uit de jaren 90, ik verslond concerten in die tijd en we waren allemaal absolute fans van die stijl. De muzikale capaciteiten waren vooral gericht op de drums omdat ik iets heel snel wilde, maar ook iets dat zijn mannetje stond. Een blastbeat past op alles, laten we duidelijk zijn. Goede gitaarriffs zijn nodig om het geheel harmonie te geven, zijn ongezonde aspect, zijn gewelddadigheid. Voor de zang wilde ik iets anders, iets dat zich onderscheidde van wat er werd gedaan in onze regio Henegouwen, waar maar weinig blackmetalbands zijn. En GÆTN experimenteert veel, en dat is maar goed ook.
GÆTN: Als er geen gemeenschappelijke visie is, is er geen band. Zo simpel is het. Tsebaoth, Arkhon, Arachnid Saar en ik wisten wat we wilden en waar we heen wilden nog voordat we een drummer hadden gevonden. Filosofisch gezien is iedereen vrij om te denken en te geloven wat hij wil. Er is een verschil tussen persoonlijke gedachten en de boodschap van Spectral Damnation. Als tekstschrijver druk ik mijn lyrische visie meer af op onze muziek, maar elk besproken thema wordt als groep gevalideerd bij een goed biertje.
Wat is de betekenis, visie of filosofie achter de bandnaam?
GÆTN: Spectral Damnation is een naam waar geen echte vertaling voor is. Het roept hel, zonden en vergelding op. Het is de straf van alle spectrale en goddelijke entiteiten van deze wereld. Goden zijn menselijke concepten, uitgevonden om spirituele hiërarchieën te vestigen en de zwakkere medemens te domineren.
Spectral Damnation is een antireligieuze blackmetalband. Zijn jullie vooral tegen het christendom of ook tegen andere religies gekeerd? Beschouwen jullie religie anno 2023 nog steeds als vijand? Zijn er geen andere machten in de wereld die veel gevaarlijker zijn?
GÆTN: Spectral Damnation gelooft in geen enkele religie. We maken geen onderscheid tussen christendom en satanisme, en de andere grote religies in onze wereld interesseren ons niet veel. Onze beeldtaal en behandelde thema’s zijn zeker beïnvloed door de black metal van de jaren ’90 die bij ons resoneert. Onze filosofie richt zich op het christendom omdat het diep geworteld is in onze beschaving. Ik heb het niet alleen over religie, maar ook over erfgoed. Jij, ik, onze voorouders, ons land, onze wetten, onze tijd, we komen allemaal voort uit deze religie. De aspecten van de moderne wereld interesseren me niet in termen van de filosofie van Spectral Damnation. Religie heeft relatief weinig invloed op ons dagelijks leven als westerse mensen. Wat mij interesseert is hoe de mens religie gebruikt als machtsmiddel. En dat is altijd van toepassing.
Wat is de betekenis achter de albumtitel “Extra æcclesiam” en kan het worden beschouwd als een conceptalbum?
GÆTN: “Extra æcclesiam” betekent “Buiten de Kerk” en is ontleend aan de uitdrukking “Salus Extra Æcclesiam Non Est“, wat vertaald kan worden als “Buiten de Kerk is er geen redding.” Deze zin werd geuit door de anti-paus Novatianus die een schisma in de kerk veroorzaakte toen hij weigerde afvalligen te vergeven die wilden terugkeren onder de bescherming van de Kerk.
Is er een thematische link tussen de verschillende tracks?
GÆTN: Ja, er is duidelijk een gemeenschappelijk thema tussen de titels van het album. “Extra æcclesiam” belicht diepgewortelde tegenstellingen binnen het christendom, hetzij in de teksten of in historische feiten, en levert het bewijs van de menselijke grondslagen van deze religie en de zwakte van zij die het gebruiken als een instrument van macht en overheersing. Het album is een beschuldiging van zelfverklaarde religieuze autoriteiten die een behoefte aan superioriteit willen bevredigen.
Kun je wat licht werpen op enkele van de thema’s die in de teksten aan bod komen?
GÆTN: Al onze teksten zijn geïnspireerd op Bijbelse teksten of gebeurtenissen (oudheid/middeleeuwen) die verband houden met de Kerk.
“Sulfur dawn” en “The grand annunciator” roepen beide christelijke eschatologie op, de anticipatie op het vernietigende laatste oordeel en de dag van toorn (Dies Irae).
“Heylel Ben Shahar” betekent ‘De Morgenster’ (Venus) in het Hebreeuws en onderzoekt de correlaties tussen Lucifer, Jezus Christus en de mens. Allemaal gevallen engelen uit de hemel, verworpen op aarde door hun scheppende vader.
“Serpent on a cross” verwijst naar een passage uit het Oude Testament. Tijdens de vlucht van de Hebreeën door de woestijn begonnen de mensen te twijfelen aan het bestaan van de god die hun was beloofd. God stuurde zijn serafijnen (de hoogste instantie van engelen) in de vorm van een regen van vurige slangen om hen te straffen. God beval de bouw van een bronzen slangenbeeld aan een kruis en bood alleen genezing aan mannen die het aanbaden.
“Opaque funeral” roept de aanbidding op van onvergankelijke lichamen die door de Kerk tot de rang van heiligen zijn verheven. Lichamen bevroren in de tijd voor de eeuwigheid, niet onderhevig aan verval. Hun bloed heeft de dood overwonnen.
“Relics ostension ritual” richt zich op de handel in heilige relikwieën die zich na de kruistochten in Europa ontwikkelde. Een periode waarin de Kerk honderden relikwieën als heilig erkende en de bouw van vele kathedralen toestond om deze artefacten te presenteren en gelovigen aan te trekken.
“Synodus horrenda” kan worden vertaald als “kadaverraad”. Het is een vergadering van prelaten die in 897 onder dwang naar Rome werden geroepen om – postuum – paus Formosus te veroordelen. Zijn lichaam werd opgegraven, beoordeeld, uiteengereten en verspreid in de Tiber.
“Extra æcclesiam“: 249 n.Chr. De vervolging van christenen verspreidde zich over het hele Romeinse rijk en velen van hen kozen voor afvalligheid om hun leven te redden. De titel gaat over het schisma van de anti-paus Novatianus, die van zijn titel werd beroofd nadat hij verdeeldheid in de kerk had veroorzaakt door het sacrament van vergeving te weigeren aan afvalligen die het christendom de rug toekeerden.
Wie is verantwoordelijk voor het schrijven van teksten en is de boodschap even belangrijk als de muziek?
GÆTN: Ik ben verantwoordelijk voor het schrijven van de teksten voor Spectral Damnation. De enige albumtitel die een uitzondering vormt, is “Out of control“, dat tijdens het eerste tijdperk van de groep werd geschreven door de voormalige zanger Jeff Radllet.
Voor ons is de muziek het belangrijkste element. De stem, de plaatsing en de emotie zijn gemaakt als een afzonderlijk instrument. De ontwikkeling van het thema en het schrijven van songteksten voor een compositie zijn slechts de laatste onderdelen. Aan de songteksten wordt gewerkt op een manier die de vocale compositie die voor elk stuk is gemaakt het beste respecteert.
Was “Extra æcclesiam” een makkelijke plaat om te schrijven en op te nemen? Zit er één (hoofd)componist in de band of is het schrijven en componeren van muziek een teamprestatie?
Arachnid Saar: Ik heb veel op het album gecomponeerd, waardoor we verder konden gaan voordat we de drummer vonden die we zochten. Ik leg de stukken altijd aan iedereen voor en noteer hun opmerkingen en breng indien nodig wijzigingen aan. Zoals ik vaak zeg, doen we de groep samen. Tsebaoth componeerde voornamelijk “Sulphur dawn” en “Extra æcclesiam“, en ik heb er heel weinig aan bijgedragen, hooguit één of twee riffs.
GÆTN: Over het algemeen werken we verschillende keren aan de structuren die hij voorstelt, maar af en toe zijn er eerste ontwerpen die echte juweeltjes zijn, zoals “Serpent on a cross“‘.
Blastbeats zijn een belangrijk onderdeel van het geluid van Spectral Damnation. Zal dit altijd de basis blijven of denk je dat een volgende plaat meer langzamere stukken zal bevatten die de dynamiek ten goede kunnen komen?
Arachnid Saar: Ik weet het niet. Voor “Extra æcclesiam” kwamen de composities uit de buik en het hart. Er zullen altijd blastbeats zijn. Ik zie niet in waarom we daarmee zouden moeten stoppen; Ik hou ervan. Maar waarom geen langzamer stuk maken als de inspiratie ons op een dag treft. Ik ben niet bekrompen. We zullen zien welke inspiratie op dit moment toeslaat.
GÆTN: “Opaque funeral” is een goed voorbeeld van wat we kunnen doen als we iets langzaams proberen te creëren. Dat gezegd zijnde is het duidelijk dat blastbeats en de intensiteit van de drums deel uitmaken van de identiteit van Spectral Damnation. Het is wat ons aantrekt in black metal.
“Out of control” is een soort gerecycled nummer van jullie debuut-EP. Is dit het enige oude nummer dat volgens jullie nog steeds relevant is voor dit nieuwe tijdperk van Spectral Damnation?
Arachnid Saar: Ik wilde er maar één houden die het beste het eerste tijdperk van Spectral Damnation symboliseerde, en dat is de song die we hebben gekozen.
GÆTN: Ik zou eraan willen toevoegen dat “Out of control” goed past bij onze nieuwe stijl. Met deze song zijn we gaan samenwerken. Het kreeg kracht en snelheid en we wilden het aan ons publiek voorstellen.
De plaat werd opgenomen in Blackout Studios onder leiding van Déhà van Magnum Opus Studio. Heeft hij naast het opnemen, mixen en masteren ook als producer opgetreden en jullie zo geholpen met het verbeteren van songstructuren of arrangementen?
Arachnid Saar: Déhà is een expert in alle aspecten van studiowerk. Hij heeft een oor voor muziek, geweldige ideeën en is zeer ruimdenkend. De man is gewoon geweldig. Hij heeft duidelijk zijn steentje bijgedragen aan het project. Hij suggereerde nogal wat arrangementen die veel subtiliteit aan het album toevoegen als je de tijd neemt om er in goede omstandigheden naar te luisteren, vooral in het werk van de keyboards. We wilden een orkestraal of sacraal aspect toevoegen aan “Extra æcclesiam“, en de keyboards waren de oplossing. Maar we wilden niet te ver in de richting van Dimmu Borgir gaan. Uiteindelijk zijn de keyboards niet te prominent aanwezig en ondersteunen ze onze muziek goed.
GÆTN: We hebben drie dagen lang de zang opgenomen en Déhà was erg betrokken bij het vocale werk, deed veel arrangementen en balanceerde bepaalde plaatsingen.
Voor de release van jullie volwaardige debuut werken jullie samen met het Belgische label Necktwister. Stonden ze bovenaan jullie lijst of heeft het label contact met jullie opgenomen?
Arachnid Saar: Niemand kende ons voordat het album uitkwam. We hebben meer dan 8 maanden na het verlaten van de studio contact opgenomen met veel labels. Er was veel vraag en veel labels hadden hun schema voor 2023 al geboekt (post-COVID-effect, de zaken trekken aan). Toen we eenmaal contact hadden opgenomen met Necktwister namen we de tijd om een relatie op te bouwen en wisselden we veel uit over het project.
GÆTN: Het is duidelijk een label dat aan een opmars bezig is in de Belgische extrememetalscene. En het stelt ons in staat om lid te worden van een familie met zeer goede bands zoals Serpent Oath, Patroness, Provectus, Artefacts, … Het is een goed label voor Spectral Damnation.
“Extra æcclesiam” wordt uitgebracht als digipack-cd. Komt er ook een tape en/of vinyl versie?
Arachnid Saar: Een cassetteversie is gepland, maar het duurt even voordat ze zijn afgerond. We zijn ook van plan om het album op vinyl uit te brengen, maar er is momenteel geen releasedatum vastgesteld. Laten we zeggen dat het einde van het jaar ideaal zou zijn.
Er is een videoclip uitgebracht voor “Serpent on a cross“. Wie heeft de video gemaakt en wie bedacht de verhaallijn?
GÆTN: De videoclip werd geregisseerd, gefilmd en gemonteerd door Anett Gebauer. Ze staat ook bekend om haar activiteit in de blackmetalscene met Humanitas Error Est en Lebenssucht. We benaderden haar met relatief eenvoudige ideeën om haar maximale expressieruimte te geven.
We wilden de reis door de woestijn met pijn illustreren, en de gelovigen die twijfelden aan het bestaan van God voordat ze zijn toorn ondergingen en uiteindelijk bij hem terugkeerden.
Welk boek wordt gebruikt in de video?
GÆTN: Een exemplaar van het geïllustreerde Oude Testament gedrukt in het begin van de vorige eeuw en bestemd voor catechismus op scholen. Ik vond het voor twee euro op een rommelmarkt. We hebben het verbrand.
Het gebruik van symboliek, kelken, bloed enzovoort doet de visuele kant van Spectral Damnation neigen naar het occulte en rituele deel van de blackmetalscene. Hoe belangrijk zijn occultisme en rituelen in jullie dagelijks leven?
GÆTN: We proberen niet specifiek een occult beeld neer te zetten. Niemand van ons volgt gewoonlijk occulte rituelen in ons dagelijks leven. Nogmaals, voor ons imago laten we ons inspireren door de christelijke iconografie, haar codes en (het is waar) haar rituele aspect. Naar mijn mening is er niets duisterder dan een mis, een altaar en goddelijke toespraak vergezeld van het geweld van black metal.
Ik weet zeker dat er veel bands zijn die occultisme en rituelen gebruiken als gimmick zonder er een dieper begrip van te hebben. Ik hoor en zie ook veel blackmetalfans om me heen die genoeg hebben van al die rituele en occulte bands. Snappe jullie deze kritiek?
GÆTN: Persoonlijk ben ik een van degenen die er nooit genoeg van kunnen krijgen. Ik voel me aangetrokken tot al deze blackmetalbands uit de derde golf. Ik zou niet zeggen dat Spectral Damnation zich verschuilt achter een visueel theater. Je moet gewoon naar ons concert komen om dat te beseffen. We verschuilen ons niet achter een heleboel kaarsen en demonstratieve praktijken. We zijn er gewoon om onze helse muziek los te laten.
Hoe staat het met de metalscene in Charleroi en de rest van Wallonië? Zien jullie grote verschillen met Brussel en Vlaanderen?
Arachnid Saar: Er zijn veel bands van alle stijlen in Charleroi, maar black metal is ondervertegenwoordigd. In Wallonië zijn er maar weinig plaatsen om te spelen, dat is een feit.
GÆTN: We zijn ook niet echt bekend met de Vlaamse scene. Ik zou zeggen dat het geen kwestie van regio is, maar van organisaties en gemotiveerde mensen. In Vlaanderen heb je Throne Fest en in Brussel is er A Thousand Lost Civilization. We waren fans van Metal Méan in Wallonië, maar die is van de agenda verdwenen.
Wat vinden jullie van de huidige staat van de Belgische blackmetalscene en hoe vergelijken jullie die met de status van death metal en grindcore, een scene waarin sommigen erg actief waren met Hybrid Viscery?
Arachnid Saar: Hybrid Viscery vormde een groot deel van mijn leven als zanger. Ik heb heel wat belangrijke concerten buiten België gedaan. Het is totaal anders. Grindcore is niet iets heel serieus. Je lacht, je verknoeit de boel, het kan je niet schelen. Het is een houding, behalve wanneer je op het Obscene Extreme- of Fekal festival terechtkomt waar het anders is. Voor Spectral Damnation is strengheid en veel concentratie nodig, wat geen gemakkelijke oefening is.
GÆTN: Belgische black metal sterft nooit. Het begint met Tseboath die het eerste album van Enthroned componeerde (“Prophecies of pagan fire“) en stelt ons vandaag elk jaar in staat om een nieuwe uitzonderlijke vaandeldrager te ontdekken. Wiegedood, Heinous, Serpent Oath, Provectus, Livor Mortis, Goat Torment, Thronum Vrondor, Lebenssucht…
Zullen er optredens zijn ter ondersteuning van “Extra æcclesiam“?
Arachnid Saar: We hebben er tot nu toe twee gedaan. Eén in Gent met Provectus en Kurghall en de andere in Wallonië met Serpent Oath, Krater, Exutoir en Alkhemia. We willen België graag een beetje verlaten en in andere landen spelen om Extra Æcclesiam te presenteren.
Zijn er in steen gebeitelde ambities en doelen die jullie willen bereiken met Spectral Damnation?
Arachnid Saar: Het belangrijkste doel is de naam zo veel mogelijk te laten circuleren en natuurlijk te spelen. We willen in ieder geval het maximale geven van wat we kunnen op ons niveau.
GÆTN: Ons album laten horen door zoveel mogelijk luisteraars is duidelijk het eerste doel. Er zijn enkele extreme metalfestivals in België/Frankrijk/Nederland die deel uitmaken van onze persoonlijke doelstellingen: Throne Fest, Mass Deathtruction, In theatrum Denonum, Eindhoven Metal Meeting.
Addergebroed 