Venusberg Cardinal mag dan op het eerste gehoor een ongekende naam zijn, toch zijn de muzikanten die erachter schuilgaan geen onbekenden. Debuutplaat “Atlas of dungeons” is immers het werk van de heren van Departure Chandelier en de opnames ervan zijn terug te leiden tot het punt waarop de Canadese band in 2011 diens “Antichrist rise to power” aan het inblikken was. De plaat bleef een tijd lang stof vergaren in het archief van de band, maar wordt nu dus wereldkundig gemaakt via Nuclear War Now! Productions. De hamvraag die zich instant stelt is waarom de heren deze acht nummers niet als Departure Chndelier uitbrengen maar ervoor kozen om dit onder de noemer Venusberg Cardinal te doen.

Het lijkt me niet zo te zijn dat deze keuze gevoed werd door filosofische overwegingen of de thematiek die aangesneden wordt. De atavistische en middeleeuwse antieke black metal van Venusberg Cardinal werd immers geïnspireerd door de martelingstechieken en humane degradatie die op de schilderijen van Bosch worden weergegeven, en ook Departure Chandelier duikt op haar platen graag met de neus de geschiedenisboeken in om onwelriekende passages uit ons verleden uit te lichten. Het machtige artwork ontleend aan het werk “The doom fulfilled” van de Britse kunstenaar Edward Coley Burne-Jones (1833 – 1898) sluit ook perfect aan met de geslaagde artworkkeuzes van Departure Chadelier.

We zullen de reden dus eerder in muzikale hoek moeten gaan zoeken. Ook hier stellen we vast dat de muziek op “Atlas of dungeons” niet extreem hard afwijkt van de muzikale formule die het hoofdproject hanteert, namelijk mid-tempo black metal in de trant van Cantus Bestiae (waar het bandlogo ook enige gelijkenissen mee vertoont), Osculum Infame en oude Grand Belial’s Key met als grootste verschil dat er bij Venusberg Cardinal geen synths aan te pas komen, met uitzondering van het religieus getinte outro dat ingespeeld werd door de eveneens aan Departure Chandelier gelinkte Coronation Prédateur.

Een iets meer gestripte aanpak met andere woorden, maar daarom niet minder hypnotiserend. Absoluut hoogtepunt qua trance opwekkende meeslependheid is het geweldige meer dan zeven minuten durende “The last drink of water” dat we quasi achteraan op de plaat aantreffen. Ook “The helmet and spear” weet ons te bedwelmen met diens mid-tempo aanpak en ongecompliceerd, maar catchy gitaarspel. Af en toe worden de snelheidsduivels eens ontbonden zoals in “Depressed, morbid, ancient raven“, maar toch worden ook hier groovende mid-tempo partijen ingelast om met contrasten te werken. En het is in dat mid-tempo slagveld dat de heren nu eenmaal excelleren, luister maar eens naar het hieronder geposte aanstekelijke “Dirty and profane face of he miser” dat ons met zijn heerlijke grofkorrelige gitaarsound en verrotte screams helemaal in vervoering weet te brengen.

Venusberg Cardinal als een B-zijproject van Departure Chandelier omschrijven doet het materiaal op “Atlas of dungeons” onrecht aan. Sterker nog, deze plaat mag gerust op hetzelfde niveau (of misschien zelfs nog hoger) als dat van zijn grote broer geplaatst worden. Benieuwd of het bij een eenmalig gebeuren gaat blijven. Let’s hope not, want daarvoor is dit beklijvende mid-tempo zwartmetaal simpelweg veel te sterk.

JOKKE: 87/100

Venusberg Cardinal – Atlas of Dungeons (Nuclear War Now! Productions 2023)
1. Hieronymus
2. Baphomet’s autumn
3. The helmet and spear
4. Depressed, morbid, ancient raven
5. Mundus loss
6. Dirty and profane face of the miser
7. The last drink of water
8. Outro (Menacing John so the lie is free)