Emperor wordt vaak genoemd als een van de meest invloedrijke bands in het blackmetalgenre en hun muziek blijft een grote invloed uitoefenen op nieuwe generaties blackmetalartiesten. Dat wordt duidelijk wanneer we door de tracklist scrollen van “A tribute to the black wizards part I”, het eerste deel van een tribute reeks aan de Noorse keizer dat via het Spaanse A Fine Day To Die Records geïnitieerd werd en op tape te scoren is. Er bestaat ook een CD-versie die er echter een andere tracklist op nahoudt als ik me niet vergis. Eerder releaste dit undergroundlabel ook al een tribute aan Mortiis die na zijn tijd in Emperor’s oerbezetting het dungeonsynthgenre quasi persoonlijk op de muzikale kaart zette.

Alle Emperor-releases tot en met de tweede full-length “Anthems to the welkin at dusk” (1997) staan als absolute klassiekers in de blackmetalannalen gegraveerd. Over “IX equilibrium” (1999) en zwanenzang “Prometheus – The discipline of fire and demise” (2001) lopen de meningen sterk uiteen. Dat wordt ook duidelijk op de zestien-songs-tellende tracklist want alle releases groot of klein zijn aanwezig met een of meerdere tracks, maar de laatste twee langspelers schitteren door hun afwezigheid. De meeste songs zijn zelfs – tegen alle verwachtingen in – afkomstig van de legendarische demo “Wrath of the tyrant” (1992). Ook “In the nightside eclipse” is goed vertegenwoordigd met zes tracks, maar van “Anthems to the welkin at dusk” vinden we er bijvoorbeeld slechts drie terug. Hoewel dat nu misschien ook niet zo verwonderlijk is gezien de technische en complexe aard van dit materiaal dat niet voor elke band weggelegd is. Dat is toch net iets anders met het veel rauwere demowerk dat zich beter leent tot coveren, hoewel de duivels grimmige atmosfeer van die songs tot op de dag van vandaag natuurlijk quasi ongeëvenaard blijft.

De band rond Ihsahn en Samoth wordt algemeen beschouwd als een van de pioniers van het symfonische blackmetalgenre, maar toch kunnen we de zestien bands die aan dit eerste deel meewerkten niet allemaal in dat subgenre plaatsen. Namen als het Finse Vargrav en het Poolse Evilfeast klinken logisch in dit hommageverhaal daar synths en toetsen ook in hun zwartmetaal een groot aandeel hebben, maar voorts toch ook heel wat rauwere en traditionele bands zoals het Poolse Diabolical Fullmoon, het Chileense Funeral Fullmoon of onze landgenoten van Heinous. In de vorm van Nirnaeth, Distant Shapes, Snoutcrom en Aeon Winds passeren er zelfs een aantal nobele onbekenden.

Het Tsjechische Nirnaeth trekt deze tribute op gang en presenteert al meteen de meest experimentele kijk op het werk van Emperor daar dit eenmansproject voor een neoklassieke dungeonsynthaanpak gaat van het iconische “I am the black wizards“, dat styllistische parallellen vertoont met Emperor’s eigenste herwerking van “Inno a satana” genaamd “Opus a satana“. Met het eveneens Tsjechische Silva Nigra blijven we bij “In the nightside eclipse” hangen voor een goed uitgevoerde versie van “Into the infinity of thoughts” die dan weer vrij dicht tegen het origineel aanschuurt. In het verleden leverden ze voor een andere tribute (“In honour of icon E” die in 2012 via Tryzna Production verscheen) reeds “Moon over Kara-Shehr” aan, dat nu door het Engelse Old Forest onder handen genomen wordt. Deze cover maakt deel uit van een serieuze brok hulde aan “Wrath of the tyrant“. Vargrav’s coole versie van “Ancient queen” was reeds gekend als bonustrack van diens debuut “Netherstorm” net als Funeral Fullmoon’s gure kijk op het korte “Lord of the storms” die op de “Disciples of the moonlight worship” split met Nocturnal Prayer prijkte. Helheim’s bijzondere versie van “Witches sabbath” zal reeds bekend in de oren klinken voor wie ook de “In honour of icon E“-tribute in de collectie heeft. De beste hommage aan de Emperor-demo is echter afkomstig van ons eigenste Heinous dat het minder gekende, maar daarom niet minder grave en licht chaotische “My empire’s doom” covert, en wat verderop overtuigt ook Diabolical Fullmoon met het fantastische “Night of the graveless souls“.

Het Russische Drunemeton sluit kant A af met een gevaarlijke keuze want “The loss and curse of reverence” is hét Emperor-nummer waar het destijds voor ondergetekende allemaal mee begon. De bijhorende video die op de CD als multimediatrack verstopt was, visualiseerde op een grimmige en mystieke manier zo wat de meest kwaadaardige muziek die we totdantoe in ons jonge puberleven hadden aanhoord. De band brengt het er redelijk goed vanaf, maar aan het origineel kan natuurlijk niet getipt worden.

Kant B wordt geopend door de Slovaakse melodieuze deathdoomband Distant Shapes die het minder voor de hand liggende “In longing spirit” van de “Reverence” EP (1997) een tweede leven geeft. Het blijft echter een uitstekende compositie ook in deze wat loggere uitvoering. Na het reeds eerder aangehaalde Diabolical Fullmoon komen nog heel wat eerbetuigingen aan de eerste twee langspelers aan bod waarbij vooral het machtige Evilfeast imponeert met diens waarheidsgetrouwe versie van “Beyond the great vast forest“. Het Franse Belenos koos voor “With strengt I burn“, één van de meest epische Emperor-nummers, en stak het in een wat zwaarder klinkend jasje. De vrees voor een zwakke uitvoering van de heldere zang in het cinematografische middenstuk bleek gelukkig ongegrond, maar wederom blijkt toch dat de genialiteit van de “Anthems…”-nummers moeilijk te evenaren is.

Dan maar terug naar een trilogie aan covers van “In the nightside eclipse“. Het Chileense Snoutcrom maakte het zich niet gemakkelijk door zich aan de klassieker “Cosmic keys to my creations & times” te wagen, maar hun bijtende, woeste en snijdende versie blijft vrij goed overeind wat niet echt kan gezegd worden van de oudgedienden van het Italiaanse Cultus Sanguine die Emperor eren middels een theatrale, Gotisch getinte versie van “The majesty of the nightsky“. Na het einde van dat nummer verwacht je je automatisch aan de ge-wel-di-ge openingsriff van “I am the black wizards“, maar daar dit reeds als eerste song passeerde doen we haasje over middels het Slovaakse Aeon Winds dat voor “Inno a Satana” koos, en ons daar onverwachts zelfs mee weet te overtuigen. Het Griekse Yoth Iria koos voor een adaptie van “The wanderer“, de outro van “Anthems…” en geeft zich daarbij heel wat (geslaagde) dichterlijke vrijheid door enkele leadsolo’s en zelfs zang toe te voegen aan een oorspronkelijk instrumentaal nummer.

In het verleden namen we reeds een geslaagde tribute aan het Duitse Katharsis onder handen en ook deze ode aan Emperor laat op 90 minuten tijd toch wel enkele geslaagde covers horen die grofweg niet te veel buiten de lijntjes kleuren en dicht bij de originele versies blijven die – laten we eerlijk zijn – vrij ongenaakbaar zijn. Leuk hebbeding om aan je Emperor-verzameling toe te voegen en bovendien erg tof vormgegeven. Benieuwd naar dat tweede deel!

JOKKE: 80/100

Various Artists – A tribute to the black wizards (A Fine Day To Die Records 2024)
1. Nirnaeth– I am the black wizards
2. Silva Nigra– Into the infinity of thoughts
3. Vargrav – Ancient queen
4. Funeral Fullmoon– Lord of the storms
5. Helheim– Witches sabbath
6. Old Forest– Moon over Kara-Shehr
7. Heinous – My empire’s doom
8. Drunemeton – The loss and curse of reverence
9. Distant Shapes– In longing spirit
10. Diabolical Fullmoon– Night of the graveless souls
11. Evilfeast– Beyond the great vast forest
12. Belenos– With strength I burn
13. Snoutcrom– Cosmic keys to my creations & times
14. Cultus Sanguine– The majesty of the nightsky
15. Aeon Winds– Inno a Satana
16. Yoth Iria– The wanderer