Met het schaamrood op de wangen dien ik toe te geven dat mijn puberale en achter een Steve Urkel brilmontuur verstopte tienerogen de eerste jaren nadat ik black metal ontdekte quasi steevast op het hoge noorden gericht waren. Ik was niet blind voor het feit dat er ook in meer warmbloedige contreien zwartmetaal gespeeld werd, maar wel doof. Het was dan ook pas een hele tijd later dat ik besloot de Griekse scene en dan vooral de peetvaders der Helleense black metal een kans te geven. Rotting Christ, Varathron, Thou Art Lord en Necromantia waren de namen waar ik me aan waagde en al snel bleek ook ik in de ban te geraken van deze baanbrekende acts uit het zuiden van Europa. Nog steeds spreken deze oerbands een hele nieuwe generatie aan om eenzelfde stijl te gaan spelen. Eén van die meer recente namen die heel wat inspiratie putte uit de grondleggers van de Helleense blackmetalscene is het uit Maastricht afkomstige Necromantic Worship dat in 2015 boven het doopvont gehouden werd.

“Spirit of the entrance unto death”, de eerste demo die in 2015 via Nuclear War Now! verscheen, bevatte drie songs die vorm kregen uit geïmproviseerde sessies tussen de gelijkgestemde zielen Ghûllzaraën en Xarangorth. Van de goden uit de oude Griekse canon der black metal was het vooral Necromantia dat aanbeden werd, wat zich uitte in de constant aanwezige pulserende lage frequenties van de basgitaar en de rituele aard van deze demo die een occulte sfeer en mystiek opriep zoals te horen in vroege Necromantia-nummers zoals “Evil prayers” en “De magia veterum”.

Enkele maanden later volgde reeds een tweede demo getiteld “The calling…” die de geest van de eerste demo gedeeltelijk verder zette want nog steeds was de muziek van Necromantic Worship in een occulte atmosfeer gehuld en werden de composities voortgestuwd door de baslijnen van Ghûllzaraën. Daemonomancer van de Canadese band Goathammer speelde de drums in en door de organische sound kwam deze demo productioneel gezien iets beter uit de verf. Bovendien werd ook Zagan, vooral bekend als gitarist van het legendarische Countess, ingeschakeld om enkele gitaarleads aan de archaïsche sound van Necromantic Worship toe te voegen. Hoewel de geïmproviseerde aanpak van de eerste demo wel werkte, besloot de band voor deze release, die door Nuclear War Now! en New Era productions verzorgd werd, met voorbedachte rade te werk te gaan wat zich uit in complexere songstructuren.

Na een bevreemdende openbaring als gevolg van een trip op psilocybine paddestoelen ging de stekker in 2016 er vroegtijdig uit, maar in 2022 verscheen de “Rites of resurrection” compilatie die beide demo’s verzamelde. De titel van die release bleek van profetische aard te zijn want in 2023 werd het rottende lijk van Necromantic Worship terug opgegraven, wat zich aan het eind van dat jaar manifesteerde in een nieuw nummer dat te horen was op een split met Erscheinung. Vandaag verschijnt via New Era Productions een nieuwe promo die eindelijk een voorbode blijkt te zijn voor een eerste full-length.

De promorelease bevat twee nieuwe composities die ook op de debuutlangspeler te vinden zullen zijn, maar laat daarnaast ook twee songs horen die specifiek voor deze release bestemd zijn. Ghûllzaraën (zang, bas, keyboards) en Xarangorth (drum, gitaar en screams) behoren nog steeds tot de kern van Necromantic Worship die nu aangevuld wordt met bassist Chandraputra. De gitaarsolo’s op deze release zijn van de hand van S. Iblis en de Belgische muzikant Pz. Kpfw (o.a. Dikasterion, Effroi, Gouffre, Hanghedief, Possession) en Herjann (Heidens Hart) vertolken nog wat gastzang op “Chtulhu fhtagn“. Die laatste voorzag deze promo ook van een geluid dat iets transparanter klinkt ten opzichte van de demo’s.

Zodra opener “The tempering of Erebos“, waarvan de tekst geschreven werd door niemand minder dan The Magus (o.a. Necromantia), wordt duidelijk dat de sound van de vocalen nog een heel pak extremer is uitgedraaid. Het lijkt immers alsof er tijdens de zangopnames een exorcisme aan de gang was waarbij de duivel en andere gedrochten met een diep gegorgel uit de strot van Ghûllzaraën probeerden te ontsnappen. Voeg daar nog de helse screams van Xarangorth aan toe en ’t wordt duidelijk dat we deze promo niet door de boxen van de auto moeten laten knallen wanneer vrouwlief en de kinderen als passagier meerijden.

De gortige basgitaartonen denderen nog steeds doorheen de van occulte mystiek en kaarsvet druipende composities. Tussen de macabere horrorklanken flitsen melodieuze solo’s en ook de warmbloedige melodielijnen die zo typerend zijn voor black metal van de Helleense school zorgen voor melodieus tegengewicht in ondermeer de opener en de op bijna acht minuten afklokkende afsluiter “Chtulhu Fhtagn” waarbij er ook heldere zangkoren en orgels aan de sfeerzetting te pas komen. De drumpatronen werden hoorbaar – en eveneens naar analogie met tal van oude Griekse blackmetalplaten – op een elektronische kit ingespeeld. ’t Geeft een bevreemdende ietwat kille touch aan de songs en in sommige passages is de flow ook wat houterig.

Het bezeten karakter van de opnames van de vorige demo bereikte een hoogtepunt in het titelnummer “The calling…” dat als een rituele soundscape klonk, volledig verstoken van traditionele muzikale elementen en dat ten gunste van spookachtige psychedelische sferen en bevreemdende vocalen van een zieltogend wezen. Een gelijkaardige aanpak is deze keer te horen in “Walpurgisnacht” dat klinkt als de soundtrack van een occult ritueel dat zich onder het maanlicht voltrekt, hoewel demonische vocalen deze keer achterwege blijven ten voordele van mystieke natuurgeluiden.

’t Is me niet geheel duidelijk welke songs ook te horen zullen zijn op dat volwaardige debuut, maar dat liefhebbers van de oude Helleense scene iets hebben om naar uit te kijken, staat buiten kijf.

JOKKE: 82/100

Necromantic Worship – Promo 2025 (New Era Productions/Nuclear War Now! Productions 2024)
1. The tempering of Erebos
2. Into the haunted crypt
3. Walpurgisnacht
4. Chtulhu Fhtagn