Ten tijde van het self-titled debuut (2022) werd het idee de wereld ingestuurd dat Skare uit Australië afkomstig was. Dat bleek geenszins het geval te zijn volgens een verklaring van O.W.G.A. in een interview met de collega’s van Black Metal Daily. De man achter Auld Ridge en Albionic Hermeticism gaf aan dat Skare banden heeft met zijn The Hermetic Order Of Ytene. Of de Brit ook zelf deel uitmaakt van de line-up wordt niet bevestigd, hoewel we vocaal gezien wel wat parallellen horen met Albionic Hermeticism. op basis van de nieuwe tweede langspeler “I tåkeheimens djup” zou je eerder vermoeden dat er toch op zijn minst één Zweedse muzikant(e) bij Skare betrokken is.

Over het debuut schreven we drie jaar geleden dat het een plaat was waarop we heel wat invloeden hoorden samensmelten tot een geluid dat we niet bepaald aan één of andere band konden linken: een beetje atmosferische USBM-invalshoeken, wat funeraldoomelementen, een groot aandeel Scandinavisch blackmetalclassicisme en wat heidense elementen zoals heldere zangkoren. Deze synopsis is, mits toevoeging van folkmuziek, wederom van toepassing en het zenuwachtig/triomfantelijk gejengel van de op folkmuziek geïnspireerde gitaarriffs in songs als “The teeth of time” en “Mirrored by the walls of stone” refereert nu toch ook wel duidelijk aan een Auld Ridge en Albionic Hermeticism.

De vijf bovengemiddeld lange composities laten een goede balans horen tussen agressie en melodie waarbij de pracht van traditionele black metal vermengd wordt met gevoelige, atmosferische lagen en traditionale akoestische folkstukjes. Een song als “Liv som ikke lenger er” wordt voor een groot deel door heldere heidense gezangen gedragen en we mogen hier gerust stellen dat het folkaandeel in de meerderheid is. Het nummer luistert haast als een natuurmystiek ritueel weg. Ook “Í stórum skuggum þeirra” is doorspekt met folkmelodieën en heidense koorgezangen, maar dan op een verwrongen en slepende doomy in plaats van cheesy dansbare manier. Het afsluitende titelnummer lijkt op hetzelfde elan verder te gaan, maar komt veel snediger uit de hoek door met een stel venijnige tremoloriffs uit te pakken en het tempo wat op te schroeven. Keyboards zorgen hier voor een subtiele ondersteuning van de ijskoude riffs. De zang is misschien een tikkeltje te veel distorted naar persoonlijke smaak, maar voorts is dit een sterk staaltje folkgedreven atmosferische black metal.

Skare borduurt met “I tåkeheimens djup” dus duidelijk voort op de formule van het naamloze debuut, hoewel het folkaandeel toegenomen is. Liefhebbers van de andere bands van The Hermetic Order Of Ytene of heidense black metal hebben hier waarschijnlijk een vette kluif mee in handen.

JOKKE: 81/100

Skare – I tåkeheimens djup (Amor Fati Productions/The Hermetic Order of Ytene 2025)
1. The teeth of time
2. Liv som ikke lenger er
3. Mirrored by the walls of stone
4. Í stórum skuggum þeirra
5. I tåkeheimens djup