Eind vorig jaar dook in de Belgische ondergrond plots de naam Wiegedood op talrijke affiches op. Ik trok mijn leren jekker aan, plugde mijn oordoppen in en ging op onderzoek om te ontdekken dat het om een black metal band ging die in het leven geroepen werd door leden die hun sporen reeds verdiend hadden in Church Of Ra (COR) bands zoals Amenra, Oathbreaker, Hessian en Rise And Fall. Een half jaartje later is er nu het debuut “De doden hebben het goed” dat bij ondergetekende als een bommetje binnen kwam. Redenen genoeg om frontman Levy Seynaeve eens aan de kritische tand te voelen. (JOKKE)

Dag Levy, een half jaar geleden was daar out of the blue je nieuwe band Wiegedood. In plaats van eerst een demo op te nemen en op basis daarvan gigs te doen, kozen jullie voor een andere werkwijze, namelijk eerst diverse podia onveilig maken om daarna meteen een full album op te nemen. Vanwaar deze strategie en liep je al lang met de idee rond om een black metal band op te richten?
Het idee achter Wiegedood is zich ongeveer anderhalf jaar geleden beginnen vormen bij Gilles, Wim en mezelf. Op dat moment hadden we het allemaal echter te druk met andere bands. Ik was nog druk aan het touren met Amenra, Oathbreaker had net “Eros Anteros” gereleased en Wim was bezig met The Rott Childs.Zodra we allemaal wat meer tijd hadden zijn we beginnen repeteren en toen is alles redelijk snel gegaan. Ik denk dat we op een kleine 10 repetities “De doden hebben het goed” geschreven hebben en het leek ons zonde om die niet als volwaardige full length de wereld in te sturen.

Als je als muzikant beslist om black metal te spelen wordt je eigenlijk al meteen voor een keuze gesteld: ga je de corpse paint inclusief leather & spikes toer op om over Satan en andere duivelspraktijken te zingen of kies je voor de atmosferische cascadian USBM benadering (en volgens kwatongen hipster variant van black metal) waarbij deze toeters en bellen in de kelder opgeborgen blijven? Hebben jullie voor dit dilemma gestaan of was het van meet af aan duidelijk welke richting je uit wou gaan?
Ik denk niet dat ook maar iemand van ons ooit overwogen heeft om zichzelf te schilderen of één of ander belachelijk kostuum te dragen… Het is onderling altijd duidelijk geweest dat we ons eigen ding doen en dat geforceerde gimmicks daar niet in thuis horen.

Wat vind je van de in hun ogen “trve ende kvlt” black metal bands die vinden dat de hipsters niets te zoeken hebben binnen black metal. Zou je op tour willen of kunnen gaan met duivelaanbidders à la Gorgoroth, Watain of Marduk? Stoort het je dat sommigen COR en aanverwanten als een trendy hipster thing beschouwen?
Couldn’t care less, eerlijk gezegd. Wiegedood en alles wat we doen is er voor ons, niet om goedkeuring te krijgen van individuën die zich “echter” wanen omdat ze bepaalde clichés meer in de kijker zetten dan wij.

De bandnaam Wiegedood (een benaming voor gevallen waarbij de doodsoorzaak van een baby, ook na uitgebreid onderzoek, niet aangetoond kan worden) is heel expliciet en negatief. Natuurlijk zijn er legio metal bandnamen die over ziektes en aanverwante doodsoorzaken gaan, maar in het Nederlands komt zoiets toch altijd directer en harder over. Ik kan me voorstellen dat er onder je fan base mensen zijn die dit afschuwelijk drama reeds persoonlijk hebben meegemaakt en hierdoor gebruuskeerd zijn en moeite hebben om naar jullie muziek te luisteren. Heb je door de bandnaam reeds negatieve ervaringen gehad en waarom heb je specifiek voor deze naam gekozen?
Wiegedood is voor mij een vehikel om de negatieve dingen die ik voorgeschoteld krijg in het leven van me af te schrijven. Dingen waar ik geen macht over heb. Gebeurtenissen waar men enkel kan van weglopen of leren mee omgaan. Voor veel dingen is er geen grijze zone. Moge Wiegedood en vooral wat we doen daar een representatie van zijn.

Niet alleen de bandnaam, maar ook de titel van de plaat en een songtitel als “Svanesang” refereren aan de dood. Bij de promolink zaten geen teksten waardoor ik me afvraag of het album een soort van conceptplaat is die over de “dood” handelt en of de teksten in het Nederlands gezongen worden?
De angst voor en het verlangen naar de dood zijn inderdaad frequent terugkerende thema’s. Tekstueel is de plaat vooral een voorstelling van wat er tijdens het schrijfproces van de plaat in mij omging. Er is binnen de teksten veel ruimte voor interpretatie en ik kan maar hopen dat ze voor anderen ook pijn kunnen verzachten en perspectief bieden over bepaalde zaken. De teksten zijn niet in het Nederlands.

Aan het einde van de plaat horen we je ex-vriendin een Russisch spoken word stuk opvoeren, waarvan jullie een deel ook als sample gebruiken om jullie shows mee te eindigen. Omdat Russisch voor mij Chinees is, wou ik gaarne weten waar dat stukje over gaat.
De volledige titel van dat nummer is “Onder gaan/превозносить”. Het Russisch is een vertaling van de tekst die doorheen het nummer gezongen wordt. Twee geliefden die elkaar het beste wensen voor wanneer het onvermijdelijke afscheid komt. Dat is één van de betekenissen van dat nummer.

Dit is de volledige tekst:
Onder gaan / превозносить
Lit the halo and mount the nimbus.
Fall by the land of plenty.
Life abide,
Death receive.
Ascend the chariot.
Float trough the ceiling.
Bearer of scythe come.
Come forward, eternal thief.
To oblivion consigned.
Your being, sanctified.
In the hollow of your hands,
You have carried mine.

Ik moet zeggen dat ik het hoesontwerp met de knappe foto van Amenra’s huisfotograaf Stefaan Temmerman en jullie nu reeds iconische symbool erg geslaagd vind. Waar werd de foto getrokken?
Ransberg, de thuis van Wim.

Ik heb Wiegedood reeds drie keer live aanschouwd waarbij ik telkenmale van mijn sokken geblazen werd (de eerste keer op het Night of Desecration festival met o.a. Hessian, Opium Lord en Terzij De Horde, de tweede keer op de releaseshow van Nihill in de Kreun en de derde keer als support voor Hierophant en Mutilation Rites in Het Bos). Wat was voor jouw persoonlijk de beste show die jullie reeds speelden?
De Kreun in Kortrijk is altijd een beetje thuiskomen. Ik ben er zeker van dat Gilles en Wim dat zullen beamen. Verder zal onze eerste show in 019 Gent met Treha Sektori mij altijd bij blijven.

De underground scene is momenteel zeer dicht bevolkt en alle bands willen de hort op om te gaan spelen, waardoor er enerzijds een overaanbod aan shows is, maar het anderzijds (hoe contradictorisch het ook mag klinken) soms erg moeilijk is om als (startende) band aan interessante shows te geraken. Afgezien van het feit dat jullie met Wiegedood natuurlijk kwaliteit brengen, lijken jullie daar als nieuwbakken band met enkele coole shows in binnen- en buitenland echter geen last van te hebben. Jullie kunnen natuurlijk teren op het succes van o.a. Amenra en package deals aanbieden met bands van de COR. Wat is jouw mening over het grote aanbod shows en soms lage bezoekersaantal en hoe ga je om met de kritiek dat het als band veel makkelijker is als je behoort tot COR?
Ik sta daar eerlijk gezegd niet echt bij stil. We werken allemaal hard aan de dingen die we proberen te verwezenlijken en ik ben er van overtuigd dat we het allemaal ook verdienen als we ergens in slagen. Zelfs los van wat we eerdere jaren al deden met andere bands. Die historie zorgt zeker voor meer exposure enzo maar ik geloof er ook in dat Wiegedood een identiteit kan ontwikkelen die op zichzelf kan staan.

Wat zijn je ambities met Wiegedood?  Hoe combineren jullie het spelen in verscheidene bands met jullie privéleven, werk of studie? Bestaat er zoiets als een rangorde voor jullie bands? Ik kan me immers voorstellen dat Amenra voorrang krijgt op Wiegedood eens die een nieuwe plaat uit hebben.
In juni gaan we een 10-tal dagen op tour door Europa met Treha Sektori en dat zal zeker niet alles zijn. Hoewel Amenra nooit echt slaapt zitten we nu toch in een periode waar we ons meer gaan focussen op het schrijven van nieuw materiaal en dan wordt er automatisch minder getoured. Hessian is ook bezig met nieuw materiaal en is dus al even wat minder actief bezig met liveshows. Er zijn dus inderdaad bepaalde bands die voorrang hebben op andere maar ik denk dat we ondertussen wel gevonden hebben hoe we alles zo efficiënt mogelijk kunnen organiseren.

Als afsluiter mag je drie termen opsommen die voor jou de essentie van Wiegedood weergeven.
Een eigen band omschrijven in drie woorden vind ik een van de moeilijkste dingen die er is eerlijk gezegd dus misschien moet ik dat gewoon overlaten aan de luisteraar. Onze plaat komt op 8 mei uit op Consouling Sounds.