Tussen al het zware en serieuze black metal geschut dat eerder dit jaar op de affiche van het A Thousand Lost Civilizations fest prijkte, viel het Oostenrijkse Hagzissa een beetje uit de toon. Vooral vestimentair dan, want zelden zag ik een black metal-optreden waarbij de zanger in een spannende maillot geheven zat, de kortgebroekte gitarist voor een hippie/landloper kon doorgaan, de drummer een op-een-wit-ninjapak-gelijkende-plunje aanhad en de bassist een monnikspij droeg. Misschien dat er een tongue-in-cheek boodschap naar het hocus-pocus deel van de black metal-scene inzit? De helft van Hagzissa – oprichter en zanger B. Moser en drummer L. Pachinger – maakt echter ook deel uit van het fantastische Kringa, een band die toch heel wat enigmatischer overkomt dan Hagzissa en bijna gelijktijdig een eerste volwaardige langspeler de wereld instuurt. Muzikaal gezien is het echter menensvoor het kwartet dat verder aangevuld wordt met bassist Magister C. Rastelli en gitarist M.M., Junker vom Morast. In 2017 verscheen er een beperkt verspreidde promo die later door Iron Bonehead officieel op tape werd uitgebracht en ook het debuut “They ride along” verschijnt via het Duitse label waarvan de stroom aan nieuwe releases nog amper bij te houden blijft. Deze eerste, in-een-vreemde-paarse-hoes-gestoken langspeler bulkt veertig minuten lang van de oeroude black metal-riffs waarbij tussen de voor-black-metal-typische-snelle blastdrums ook talloze galopperende ritmes, hoempapa of meer rockgeorienteerde passages voorbij draven. B. Moser schreeuwt hierover de longen uit zijn lijf maar op tijd en stond zorgen cleane zangkoren (“Moonshine glance (An iron seed in sour soil)” en “They ride along on the howling winds!” opnieuw voor die muffe oude wind die door het geheel waait. ‘Muf’ slaat hier op het feit dat Hagzissa’s muziek best archaïsch klinkt, maar door de eigenwijze draai die eraan gegeven wordt, kan “They ride along” gerust ook als verfrissend gecatalogiseerd worden. Links en rechts zitten er nog wat heidense fragmenten in de muziek verstopt wat de aangeboorde thema’s zoals primitieve magie, hekserij, folklore en horror nog extra onderstreept. “They ride along” ademt de sfeer van jaren ’90 Tsjechische en Poolse bands uit en is een verrassende eerste langspeler geworden.

JOKKE: 80/100

Hagzissa – They ride along (Iron Bonehead Productions 2019)
1. Die Pforte (A speech above the moor)
2. Irrsinnsdimensionen (A bath amidst the wells)
3. Moonshine glance (An iron seed in sour soil)
4. Searing effigy
5. They ride along on the howling winds!
6. The nightshade wilderness
7. Atavist kama aconite trance
8. There, draw a circle!