Het Oostenrijkse Brånd leerden we kennen als soloproject van Kringa’s Vritra middels de uitstekende split met het Duitse Häxenzijrkell. Vergeet de tag “raw black metal” die je op Metal Archives ziet deels want, hoewel de atmosfeer inderdaad parallellen vertoont met het zwarte genre, is de uitvoering toch eerder te situeren in het postpunk- en ambientstraatje. Calvary, de band die op kant B van deze nieuwe split prijkt, past wonderwel bij Brånd.

Strom & Fös” zwelt langzaam aan met etherisch toetsenspel en een slepende leadgitaar en vormt de ideale aanloop voor het swingende “Aufm weg” waar die typische echoënde heldere zang van het postpunkgenre opduikt. Ian Curtis, iemand? Maar dan qua stemtimbre gemengd met Fenriz’ zijn zang op de eerste Isengard-platen. De gitaarsound is ontegensprekelijk zo groezelig als bij sommige rauwe blackmetalbands en de basgitaar zorgt voor enkele zwoele diepe klanken. Dat is ook het geval in “Wie de Schlång“. Wie bands als Urfaust, Ved Buens Ende en postpunk kan smaken, moet Brånd eens uitchecken.

Over naar Calvary dan, een nieuwe ontdekking. Lofi ethereal black metal lezen we over de sound van dit Amerikaanse duo. Een omschrijving waar we ons zeker in kunnen vinden. Dromerige toetsen, grimmig gitaarspel, rauw en organisch drumwerk, we noteren het allemaal in “Divine wrath“, maar opnieuw lijkt de zang heel hard door de legendarische Joy Division frontman beïnvloed te zijn geweest. “Ravenous lands” is qua tempo gematigder en eerder slepend van aard en vertoont in het gitaarspel wat trekjes van het meest sombere werk van Emma Ruth Rundle. Naar het einde toe duikt er een postrockachtige leadpartij op. Door het hele trage tempo doet Calvary ons bij momenten ook wel aan Earth ten tijde van diens “Hex“-plaat denken. De donkere instrumentale kampvuursong “Crow & eagle” wordt op akoestische gitaar vertolkt en ruikt naar americana-invloeden die recent wel meer aangeboord werden door blackmetalbands.

Conclusie: Uitstekende split van twee bands die een geslaagde kruisbestuiving tussen black metal en postpunk laten horen.

JOKKE: 84/100 (Brånd: 83/100; Calvary: 85/100)

Brånd/Calvary – Split (Tour de Garde/Fallow Field/Födweg 2021)
1. Brånd – Strom & Fös
2. Brånd – Aufm Weg
3. Brånd – Wie de Schlång
4. Calvary – Divine wrath
5. Calvary – Ravenous lands
6. Calvary – Crow & eagle