Gnaw Their Tongues & Alkerdeel – Vampiergeesten

Gnaw Their Tongues en Alkerdeel brachten zopas een stinkerd uit luisterend naar de naam “Dyodyo asema“. Een kruisverhoor van beide bands leek me een uitstekend initiatief. Woord bij daad: welkom Pede (zanger Alkedeel) en welkom Mories (alleenheerser Gnaw Their Tongues). FLP

Blijkbaar is “Dyodyo asema” opgenomen voor het 5de verjaardagsfeestje van jullie label ConSouling Sounds. Ik weet dat deze release kadert in een groter plan van hun. Misschien willen jullie een tipje van de sluier lichten?
Pede: Oorspronkelijk was het idee dat er een box zou uitkomen, met samenwerkingen tussen verschillende Consouling artiesten. ‘Dyodyo asema’ is de eerste samenwerking, ook schandelijk een jaar te laat. Want ondertussen bestaan ze al zes jaar. Of misschien al zeven. De samenwerking tussen Hemelbestormer en Vanessa van Basten gaat binnenkort in pre-order, Viscera/// en [multer] zouden in de studio zitten. Er zijn nog plannen met AmenRa en Nadja maar geen idee of daar iets van in huis komt.

Heeft Alkerdeel voor Gnaw Their Tongues gekozen? Of omgekeerd? Met welke andere ConSouling Sounds artiest hadden jullie een samenwerking ook wel zien zitten?
Pede: Het was de meest logische en ook enige optie. Pui is Gnaw Their Tongues-fan van het eerste uur en jarenlange pennenvriend met Mories. Soms verdenk ik hem ervan dat hij graag de kat zou zijn die je op foto’s altijd op Mories zijn buik ziet slapen. Hoe dan ook, Mories leverde het beeld voor “De bollaf!” en schreef de in-en outro van Morinde. Een samenwerking ging dan ook in de lucht.
Mories: Een andere samenwerking zag ik ook niet zitten. Alkerdeel was de meest logische keuze.

De titel “Dyodyo asema” associeer ik onmiddellijk met, god weet waarom, met “Albino de Congo” (van Lugubrum). Wat betekent deze Afrikaans klinkende titel eigenlijk?
Mories: Dat is de lokale taal van mijn geboorteland Suriname. Dyodyo is een geest uit de winti-godsdienst (Surinaams lokaal geloof meegenomen door de slaven uit Afrika in de 18-de eeuw). Asema betekent vampier. Het is dus inderdaad Afrikaans klinkend, maar dan via een omweg Zuid-Amerika.

Zijn de teksten wederom geïmproviseerd of wordt er daadwerkelijk wat verteld?
Pede: Er wordt wel degelijk wat verteld. De improvisatie ligt al sinds Morinde achter ons, hoewel live niet persé dezelfde zinnen herhaald worden als deze die je op plaat hoort. Het verhaal ligt vast, de vorm en klank zal altijd onderhevig aan het moment. Laat op verschillende momenten water stromen van een heuvel, de weg die het water aflegt zal iedere keer anders zijn. Papegaaiwerk gaat me gewoon niet af. “Dyodyo asema” zal ook in zijn pure vorm, zonder het werk van Mories, op onze volgende full te horen zijn, onder een andere naam. De verschillende nummers en teksten vormen één groot verhaal dat al geruime tijd in mijn verbeelding vorm heeft gekregen. Ik heb Mories wat trefwoorden gegeven en hij stelde “Dyodyo asema” voor. De Surinaamse titel maakte deze samenwerking af. Bekijk de video van “Dyodyo asema” en je zal enkele trefwoorden die Mories kreeg kunnen raden en misschien ook de ondertoon van de tekst.

En wat is de relatie tussen de titel en het artwork? Aan dit soort simplistisch artwork heb je maximum 10 minuten werk, Pede, maar ik vind het wel zeer goed. Het is herkenbaar, passend en gedurfd. Ook het artwork van Gnaw Their Tongues (en Mories’ andere projecten) steekt altijd boven het gemiddelde uit. Hoe belangrijk is het visuele eigenlijk voor jullie?
Pede: De twee bovenstaande antwoorden vatten deze vraag rond de relatie samen. De originele tekeningen zijn meer dan een meter groot en met een pennetje getekend, dus wie dit op tien minuten kan heeft een dubieus getrainde pols. Mooi artwork bezegeld een release als afgewerkt. Toen ik jong was kocht ik tijdens optredens vaak albums puur op de hoes, dus ik hoop dat er nu nog snotneuzen (en anderen) onze plaat uit het pak halen omdat de hoes hen aanspreekt. En omdat het visuele herkenbaarheid verbondenheid crëeert. Kijk maar naar AmenRa. En K3.
Mories: In mijn dagelijks werk ben ik grafisch designer, dus artwork en andere visuele aspecten zijn zeer belangrijk voor mij. Was dan ook zeer blij met het geweldige werk van Pede (zowel de hoes als video).

Pede, je hebt ook een video in elkaar gebokst. Het resultaat mag er wezen, maar je verdient een pak slaag voor jouw luiheid. Waarom heb je de laatste minuten van de clip niet voorzien van beelden?
Pede: De video heb ik deze zomer vanuit mijn zetel gemaakt toen ik twee dagen met buikgriep plat lag. De laatste zes minuten zijn er niet omdat ik genezen en het ook een beetje beu was. Imovie suckte terwijl de zon scheen.

Van “Luizig” en de laatste split word ik hoorndol van de extreem slechte “productie”. Tussen aanhalingstekens, omdat jullie gewoon met een ouderwetse cassettespeler hebben opgenomen. Deze keer is het weer mooi gebalanceerd tussen vuil en aanvaardbaar. Maar van waar die fetisj voor een extreem ondergeproduceerde sound?
Pede: Het materiaal vanop de split met A Den Of Robbers is ouder dan wat je op “Luizig” hoort. We hebben tapes vol liggen met jams en één van de tapes heeft Blesken van Sylvester Anfang uitgegeven omdat hij dat een goed idee vond. Zelf zouden we dat nooit in de vorm uitgebracht hebben, hoewel ik nog liever die crappy sound hoor dan 95% van de studioproducties. ‘What you hear is what you get’ was van in de beginperiode onze leuze. Er zit weinig verschil tussen Alkerdeel in het repetitiekot, op het podium en op plaat. Maar het moet daarom niet altijd zo voos klinken. Binnen de split met A Den of Robbers staat ook duidelijk dat het materiaal niet representatief is voor de toekomst. De evolutie tussen “Luizig“, “De speenzalvinge” en “Morinde” is duidelijk en zal doorgetrokken worden op ons nieuw album. Maar de bedoeling is opnieuw om alles live en in zo weinig mogelijk takes op te nemen. Op internet las ik onlangs de brief (lees hem hier) die Steve Albini naar Nirvana schreef toen ze hem vroegen “In Utero” op te nemen en hij slaat de nagel op de kop. Ik hou wel degelijk van studiowerk. De platen van Nine Inch Nails zijn meesterlijk. “Rebel extraganza“, het verguisde Satyricon album, is één van m’n lievelingsalbums. Danzig 4. Radiohead. Aphex Twin. “Rats” van Balthazar. Het is cliché, maar niet wat je doet maar hoe je het doet is belangrijk. Het materiaal. De opstelling. Hoe je de micro’s positioneert. De ruimte. De vibe. Jah Man!

Gnaw Their Tongues speelt niet live. Met Aderlating doe je dat wel. Muzikaal liggen beide projecten in elkaars vaarwater. Maar waarom op de planken wel met de ene en niet met de andere? Trouwens, gedraagt een publiek zich anders dan tijdens een metalshow?
Mories: Gnaw Their Tongues is niet live te doen. Te veel mensen, te veel geld. Ik ben ook niet voor niets in mijn eentje muziek aan het maken. Dat werkt voor mij meestal het prettigst: 100% mijn visie. Aderlating is ook opgericht voor het live spelen van soortgelijke muziek, maar dan zonder de naam Gnaw Their Tongues te besmetten met ‘waterige’ live versie van de muziek. De samenwerking met Eric (Aderlating) verloopt erg goed. Publiek gedraagd zich waarschijnlijk meer zoals bij een ‘ambient’ show. Aderlatings muziek is wel iets heftiger. Rare snuiters heb je overal.

Toch vind ik vind het een gemiste kans dat jullie dit niet samen live promoten. Het zou knap zijn; eerst Gnaw Their Tongues die een apocalyptische sfeer schept, dan jullie beiden die “Dyodyo asema” spelen en dan Alkerdeel die het optreden luizig afsluit. Waarom?
Pede: Het zal geschieden Nostradamus! Op zaterdag 3 mei in de AB in Brussel (info hier), als onderdeel van IBM- Inspired by Black Metal. Ter ere van 30 Mayhem en 20 jaar “De mysteriis dom sathanas” organiseert AB gedurende enkele weken verscheidene thema avonden, waaronder een avond met Mayhem zelf, enkele bands van het Aurora Borealis label, een avond gevuld door artiesten die geen BM spelen maar er wel door beïnvloed zijn (Chelsea Wolfe, Bohren Und Der Club Of Gore, The Haxan Cloack,…) en een avond gecureerd door ons. Hoewel Gnaw Their Tongues nooit live zou optreden, zag Mories het tot onze grote verbazing zitten “Dyodyo asema” live uit te voeren, samen met “Du levande” van op “Morinde” en nog eigen werk dat. Daarnaast hebben we ook Nihill uitgenodigd, demonische black metal uit Nederland, die vorig jaar een legendarische set op Roadburn speelden en Aluk Todolo, een occult krautrock trio waarmee we jaren terug onze eerste buitenlandse set mee in Utrecht speelden. Noteer deze datum in de agenda, het belooft een unieke en memorabele avond te worden!

Ik vind eigenlijk dat jullie een volledig album in deze stijl moeten maken, het past perfect. Waarheen moet ik de petitie sturen?
Pede: Spanjestraat 1 0612 Hemel.

Op http://www.metal-archives.com staat dat Gnaw Their Tongues getekend heeft op (het alom bekende, maar besmeurde) Candlelight Records. Toch zijn de laatste albums in eigen beheer uitgekomen. Leg eens uit hoe de vork aan de steel zit.
Mories: Ik heb een plaat voor CR gemaakt. Verkoop viel tegen (hahahaha) en contract werd niet verlengd. Afgezien van wat gratis download EP’s is alles verschenen op labels (de laatste jaren). Crucial Blast (US) is mijn vaste basis wat labels betreft.

Van Pede weet ik dat hij een aparte muzieksmaak heeft en ik veronderstel dat Mories hetzelfde gen mist. Vroeger werd in undergroundinterviews steevast gevraagd naar wat de artiesten themselves luisterden. Een saaie vraag. Maar volgens mij kunnen jullie hier wel eens een interessant antwoord geven. Teach us to worship Satan! Laat ons eens wat nieuws kennen!
Pede: Ik vind dit helemaal geen saaie vraag. Interviews waar muzikanten over opnametechnieken zagen zijn saai. Namedropping rules. Sinds het optreden van Dodheimsgard in Brussel enkele weken geleden luister ik dagelijks naar “Kronet til konge”. En Zyklon-B. In loop. Afgewisseld met “Blood on ice” van Bathory. In loop. Het neigt naar autisme, I know, maar het lichaam schreeuwt erom. Als er dan nog wat tijd overschiet, dan kan ik eventueel naar volgende recente aankopen luisteren:
– Meth Drinker: sludge uit Nieuw Zeeland, essentiëel.
– Forest Swords: Engravings – als Burial uit de stad komt, dan komt Forest Swords uit het bos. Electronica.
– Ulver: Messe. Hun beste album sinds de Silencing ep’s.
– Wolf People: Fain. Psychedelische folk Rock. Hedendaags. De minnestreel stem is wennen maar naderhand niet meer weg te denken.
– Bölzer: Zwitsers duo, old school black/death gemengd met Black Cobra. Héél hot op het moment, maar terecht.
– Palehorse: hun nieuwe! Sludge. Maar geen emo-zwartekaptrui-sludge. Echte uit Londen!
– O.B.E.Y.: Romance of Misanthropy – project van Tangorodrim leden
– OKKULTOKRATI: Snakereigns – noorse black/punk.
– Matt Elliot: nieuwste, met een lange titel die begint met ‘only …’ franse chansson, fado, slavische klaagzangen in apocalyptische saus. Met ThirdEyeFoundation dude.
Pffrr zoveel nog. Eigenlijk ook heel vaak Covenant van Morbid Angel, Bestial Warlust, Black Witchery en Katharsis. En er liggen ook platen van Faustcoven, Goat, Satan’s Satyrs, Goat, Uncle Acid, The Deathrip, Neil Young, Peste Noire, Discharge, Rust (mega Aura Noir!!!) en Furze los voor de draaitafel.

http://www.cvltnation.com/sonic-cathedrals-vol-lvicurated-by-alkerdeel

Das een compilatie die we ooit eens voor Cvlt Nation hebben gemaakt, is een mix tussen bekend en onbekende bands en waar we door beïnvloed zijn en vaak naar luisteren.
‘k weet – ’t is veel die muziek, maar ik vind dat echt wijs, zoveel tips geven omdat ik er zelf ook gediend mee zo zijn. Ben er nu zelf naar ah luisteren, Slaughter – de max! MAKE WAY FOR THE INCENERATOR!!!! Och en om af te sluiten, op het wc want daar staat het cassettedek: alles van AKSUMITE! Check die handel! Lofi black punk!! Bestaat enkel op tape. Ook een tape van Mion’s Hill (black trash pukkelkoppen uit Noorwegen). Voila.

…en zo wordt dit interview voorbeeldig educatief afgesloten!