Het Franse Blut Aus Nord is voor ondergetekende één van de meest tot de verbeelding sprekende black metal bands. Telkens de band rond Vindsval met nieuw plaatwerk komt, is het afwachten welke richting ze zullen uitgaan. Doorheen hun uitgebreide discografie tref je naast enkele op zichzelf staande platen ook werk aan dat deel uitmaakt van een groter geheel. Zo heb je de “777”-trilogie die in 2011 en 2012 op korte tijd verscheen met daartussen ook de drie “What once was…Liber” EP’s. Nu is het derde deel van de “Memoria vetusta” reeks uit, waarvan de aanzet werd gegeven in 1996 met “Fathers of the icy age”. Het tweede deel “Dialogue with the stars” werd pas dertien jaar later wereldkundig gemaakt. Of het verhaal met het derde luik “Saturnian poetry” volledig verteld is, is voorlopig nog een raadsel. De “Memoria vetusta” platen bevatten de voor Blut Aus Nord normen meest gangbare vorm van traditionele black metal. Op andere releases wordt hun black metal doorspekt met allerhande trance opwekkende noise, militante industrial, psychedelica en dissonante gitaren. Blut Aus Nord vervulde een soort van pioniersrol waarbij de grenzen werden afgetast van wat als conventioneel beschouwd werd binnen de black metal scene. Op deze plaat, getooid met een prachtige cover van de hand van Necrolord (die o.a. de hoezen schilderde voor meesterwerken zoals “In the nightside eclipse” van Emperor of “Storm of the light’s bane” van Dissection) keren ze zoals eerder vermeld terug naar de sound uit hun begindagen, die dicht aanleunde bij de Scandinavische (en meer bepaald Noorse) sound. Opzwepende, striemende gitaarpartijen (die me in de meest intense stukken wat doen denken aan het Amerikaanse Krallice), helse screams en snel drumwerk vormen de basis voor het klankenpallet dat we te horen krijgen. De songs worden echter op smaak gebracht met epische keyboard- en gitaarmelodieën en cleane zangpartijen (check “Tellus mater”) evenals een sporadische psychedelische noot, zoals in het fenomenale openingsnummer “Paien”. De bezwerende gitaarsound van de eindpartij in deze song, is een stijlelement dat op de “777”-trilogie verder uitgediept wordt. “Forhist” zou met zijn filmisch karakter perfect als soundtrack kunnen dienen voor een historisch epos. Eender welke plaat non-conformist Vinsdval uit zijn hoed tovert, telkens weer slaagt hij er met zijn kompanen in om een kwaliteitsvol eindproduct neer te zetten.
JOKKE: 83/100
Blut Aus Nord – Memoria vetusta III: Saturnian poetry (Debemur Morti Productions 2014)
1. Prelude
2. Paien
3. Tellus mater
4. Forhist
5. Henosis
6. Metaphor of the moon
7. Clarissima mundi lumina
Addergebroed 