Het mysterieus genaamde Ihloosuhree ziet haar eerste langspeler meteen op vinyl verschijnen via Babylon Doom Cult Records, mooi is dat! Dit anonieme gezelschap uit het Antwerpse laat een donker en (be)druk(kend) black metal geluid horen waarbij het niet zo evident is om de invloeden eruit te destilleren, hoewel er hier en daar wel wat typische Franse en IJslandse elementen te detecteren zijn. De band kiest vijfendertig minuten lang voor onvoorspelbare songstructuren waarbij een, voor de ene gezonde en voor de andere ongezonde, dosis dissonantie (“Illumination through intoxication“) komt kijken maar die ook ruimte laten voor duistere psychedelische passages zoals in de afsluitende song of aan het begin van “Lichaam en geest” (voor mij de beste song van de plaat) en “Nothing really means anything“. Het gitaarwerk is allesbehalve rechtlijnig en heeft op haar meest nerveuze momenten (zoals de solo in de titeltrack) wel wat weg van onze landgenoten Witch Trail. De drummer leidt de verschillende overgangen in goede banen maar houdt er wel een nogal drukke speelstijl op na, waarbij dat in de meer ingetogen passages al eens voor irritatie durft te zorgen. Sometimes less is more! Hulde voor de producer van dienst om doorheen de drukte de bas toch ook een duidelijke plek in de mix te geven. De zanger tenslotte kwijt zich op een blaffende manier van zijn taak waarbij zijn vocalen vrij diep klinken voor het genre en waarbij ik meermaals aan Noisegrinder, de oude In-Quest zanger, moet denken. Enkel in “21st century irrationality” duiken ook hogere, meer typische black metal screams op, waarbij ik niet zeker ben of deze uit dezelfde strot ontspruiten. Hoewel je kan horen dat de band nog wat zoekende is en het bij momenten wat te veel van het goede is, bieden ze met “Analysis paralysis” toch een mooie eerste kennismaking.

JOKKE: 72/100

Ihloosuhree – Analysis paralysis (Babylon Doom Cult Records 2018)
1. Rite de passage
2. Lichaam en geest
3. Analysis paralysis
4. Illumination through intoxication
5. Nothing really means anything
6. 21st century irrationality