Na een relatief lange afwezigheid van zes jaar slaat de Tsjechische Offensieve Cult terug toe met een vierde langspeler en naar aloude tradities wordt een totaalduur van een half uur net niet gehaald. Het met Nietzsche dwepende mysterieuze duo heeft een grote voorliefde voor vroege jaren ’90 black, plain and simple, zonder confetti, slingers, toeters en bellen. Vooral Darkthrone anno “Transilvanian hunger” en in mindere mate oude Satyricon (“The shadowthrone” en “Nemesis divina“) waren voortdurend door de vijf songs; referenties die ook gelden voor Triumph, Genus, een band waar ook één of meerdere leden van Kult Ofenzivy in actief zijn. Het No(o)rs aanvoelende gitaarwerk klinkt in mineur, is grimmig en ijskoud, cyclisch en repetitief met kleine verschuivingen op de frets. De drums staan in dienst van het geheel en proberen nergens de aandacht te trekken, maar vervullen wel een solide basis. De ééndimensionale hypnotiserende snijdende snareaanslagen die we op voorganger “Nauky různic” hoorden, zijn nu meer naar de achtergrond gedrongen en Svar raast ook niet meer ononderbroken door, maar laat al eens wat ruimte voor tragere stukken. De eerder gesproken dan gekrijste in het Tsjechisch vertolkende vocalen van Jaroslav geven een ietwat exotische, maar sinistere flair aan het geheel. De productie neigt veel meer naar het vorig jaar verschenen “Po vrhu vždy je prázdno kolébek” album van het reeds vermelde Triumph, Genus, maar dan nog net wat donkerder. Google Translate geeft mij “Dus ik nodigde haar bij mij uit” als vertaling van de albumtitel “Tak jsem Ji přizval k sobě” aan. Ondanks de iets te evident Darkthrone worship, raad ik alle liefhebbers van gestripte ijskoude black metal met nostalgische jaren ’90 feel aan deze plaat bij hem of haar uit te nodigen.

JOKKE: 81/100

Kult Ofenzivy – Tak jsem Ji přizval k sobě (Hexencave Productions 2020)
1. Procházím okolo vašich obydlí a sídel
2. Vstupuji do ovčích ohrad
3. Nehovořím, když mi na mysl…
4. Tak jsem Ji přizval k sobě
5. Neúrodná je v této chvíli řeč