Het concept van een split-EP lijkt voor Taake-mastermind Hoest haast even belangrijk te zijn als een langspeler want dit nieuwe pareltje, waarvoor de notoire Noor met landgenoten Helheim in zee gaat, is reeds zijn achtste split, zelfs zijn derde op rij want een samenwerking met Whoredom Rife en Deathcult gingen dit exemplaar reeds vooraf. Nu niet dat Hoest zo maar met de eerste de beste band in bed duikt, want we merken zo goed als altijd toch wel een duidelijke link tussen Taake en de uitverkorene aan. In het geval van Helheim is dat enerzijds geografisch want beide bands opereren in Bergen, de natste stad van Europa (ik kan erover meespreken) en anderzijds zijn beide bands al enkele jaren labelgenoten. Bovendien treffen we Helheim zanger/bassist V’gandr al sinds 2007 in de live line-up van Taake aan. Taake bijt de spits af en levert twee nieuwe nummers aan. “Brotne bein og mannefall” klinkt al vanaf de eerste noot als vintage Taake en doet me zelfs wat denken aan “Hordalands doedskvad“, nog steeds dé Taake-plaat bij uitstek wat mij betreft. Ik sta er altijd van te kijken hoe goed Hoest het gure en natte Noorse klimaat naar zijn muziek weet te vertalen. Ook nu weer: het nummer schiet vrij stevig uit de startblokken, maar Taake zou Taake niet zijn als de stemming niet plots zou omslaan en we komen dus wat later in melancholischere wateren terecht. De stemming wordt terneergeslagen en de sample van een huilende baby maakt het er niet vrolijker op, alvorens het nummers vrij repetitief en depressief uitdooft. “Ein baat i foss” is wat meer uitgesponnen en laat veel ruimte open voor de basgitaar. Ook nu weer is de songstructuur dynamisch te noemen en horen we een goede flow tussen mijmerende melancholie, aanstekelijke en opzwepende rock ’n roll, ijskoude punch en de grimmige repetitiviteit waarin het nummer uiteindelijk verzint. Tekstueel vond Hoest inspiratie in het werk van de Noorse schrijver Arne Garborg (1851 – 1924) die gekend stond voor zijn sociaal-humanitaire gedachtegoed en satirische inslag op religie en maatschappij. Beide titels zijn afkomstig uit het gedicht “Til deg, du Hei og bleike Myr” uit 1895. Conclusie: de twee aangeleverde nummers zijn hoegenaamd geen B-kantjes, maar laten een Taake in topvorm horen. Laat nu dus maar snel een nieuwe langspeler komen! Splits zijn voor Taake doorgaans ook een mooie aangelegenheid om een coversong aan te prijken, maar deze keer is die rol voor Helheim weggelegd. Om te beginnen nemen ze “Orkan” van de Taake-plaat “Noregs vaapen” onder handen en het moet gezegd worden dat het hier best om een originele benadering gaat. De woeste blackmetalorkaan van het origineel is in geen velden of wegen te bespeuren want Helheim heeft er zijn eigen progressieve schwung aan gegeven, inclusief breekbare, warme heldere vocalen met meermaals kippenvelopwekkende samenzang. De ritmesectie houdt het bewust heel laidback, de originele blastbeataanpak blijft met andere woorden achterwege, en het gitaarspel heeft op één of andere bevreemdende manier wat weg van griezelige countrymuziek. Het zou hier even goed om een recenter Enslaved-nummer kunnen gaan. Hulde voor Helheim voor deze geslaagde avontuurlijke interpretatie! Als afsluiter trakteren de Noren ons nog op “Heksesabbat” een cover van Emperor’s “Witches sabbath” dat op diens eerste release “Wrath of the tyrant” prijkt. Het spookachtige en griezelige nummer hoorden we reeds op de Emperor tributeplaat “In honour of icon E – A tribute to Emperor” terug maar werd voor deze gelegenheid opnieuw gemastered en om één of andere bizarre reden ook ingekort. Deze versie klinkt wat ijler en dunner dan het krachtige origineel en past wel in het rijtje van het Hellnorsk svartmetal dat we op de eerste kant van deze split te horen krijgen. “Henholdsvis” is niet te missen voor fans van beide bands! Diehards kunnen achter de zwarten rode, blauwe en witte versies jagen.

JOKKE: 83/100 (Taake: 84/100; Helheim: 82/100)

Taake/Helheim – Henholdsvis (Dark Essence Records 2021)
1. Taake – Brotne bein og mannefall
2. Taake – Ein baat i foss
3. Helheim – Orkan (Taake cover)
4. Helheim – Heksesabbat (Emperor cover)