“FUCK NSBM AND ANYONE WHO CLAIMS IT, SING ABOUT DRAGONS OR SOMETHING YOU NERDS!” Ik moest wel gniffelen toen ik dit statement las op de Bandcamp-pagina van Hekseblad, een rauwe blackmetalband uit de US, hoewel de bandnaam anders zou doen vermoeden. De heren Bruxa (zang) en Frosk (instrumenten) zijn naar eigen zeggen niet meer dan twee nerds die gekke, spookachtige metal schrijven en blij zijn dat hun muziek verder resoneert dan louter bij hun groepje van vier vrienden. Over Lord Of The Rings en Lovecraft weten we dankzij tal van andere bands al voldoende, Hekseblad richt zich daarom op The Witcher, een fantasyserie bestaande uit korte verhalen en romans geschreven door de Poolse schrijver Andrzej Sapkowski. In’t kort: de verhalen gaan over The Witcher (hekser) Geralt van Rivia en Ciri. Ciri, prinses van een recentelijk veroverd land en pion in internationale politiek, wordt een hekser-in-opleiding. Geralt probeert haar te beschermen en raakt daardoor betrokken bij allerlei gebeurtenissen.

COVID-19 bracht beide individuen virtueel samen en begin juli werd de digitale single “The night of the long fangs” wereldkundig gemaakt. De respons was beter dan verwacht en de heren besloten verder te gaan met componeren wat leidde tot de “The fall of Cintra” EP die eind oktober gelost werd en door Fólkvangr Records op tape uitgebracht werd, die in een mum van tijd uitverkocht.

Hekseblad kan je ontegensprekelijk als rauwe black metal bestempelen, hoewel de krachtige productie de lofi-regionen absoluut overstijgt. Frosk beschikt over een goed oor voor melodie en Bruxa heeft geen onaardige scream, die echter wel wat meer afwisseling zou kunnen gebruiken. Tussen al het vervaarlijke geweld door worden bijwijlen goedgeplaatste rustpauzes voorzien die meer dan eens een DSBM-sfeertje oproepen: het intieme intermezzo in opener “An ill-fated meeting“, de kortstondige treurige klanken en dronerige basgitaar in “The night of the long fangs” of het tussen sereniteit en frivoliteit heen en weer schipperende stukje piano en de vrouwelijke gesproken zang in het titelnummer. Persoonlijke favoriet “Obsidian star” bevat de meeste fantasy-momenten zoals het feeërieke begin, de haast gefluisterde stukjes zang en overheersende mystieke atmosfeer. De gitaarpartijen bevatten catchy hooks en prachtige beklijvende melodieën en ook hier is er weer volop ruimte voor de basgitaar. Doorheen het knuppelende drum- en catchy gitaarwerk in de start van het afsluitende titelnummer schemeren old-school metalinvloeden door en verderop worden we wederom op een kleverige gitaarlead getrakteerd.

Best straf dat Frosk met een achtergrond in punk- en hardcoremuziek erin geslaagd is een waardig muzikaal eerbetoon te schrijven aan second wave black metal. Ook al is wat we horen heel standaard en generiek, de juiste snaar weten ze toch een paar keer te raken.

Op 22 december bracht Hekseblad tevens een eerbetoon aan Woods Of Ypres bezieler David Gold, die tien jaar geleden het leven verloor in een tragische verkeersongeluk. De muzikale nalatenschap van Woods Of Ypres, die een pakkende mix is van melodieuze black metal, doom en gothic, heeft het afgelopen decennium een hele nieuwe generatie bands geïnspireerd die er een gelijkaardige melancholische kijk op het leven, de liefde en het bestaan op na houden. Zo ook Hekseblad die op “Inspiration and isolation: a Decade in the northern cold” twee nummers aanleveren die de geest van deze unieke Canadese muzikant doen verder leven. “The pieces we left there (Fading to obscurity)” is een eigen compositie die invloeden en inspiratie put uit vele tijdperken van de carrière van Woods of Ypres. Het tempo is grotendeels gematigd, maar barst naar het einde toe toch nog los en er is veel ruimte voor pakkende en meeslepende gitaarleads, verhalende zang en natuurlijk de allesbepalende heldere vocalen die best geslaagd te noemen vallen (daar waar vele genregenoten hier flagrant de mist in gaan). “A meeting place and time” is een cover van een nummer uit de debuutrelease van Woods of Ypres, de EP “Against the seasons: Cold winter songs from the dead summer heat“. Melancholisch clean gitaargetokkel, ruisend, ietwat ongedefinieerd riffwerk, een doomy tempo en een gesmaakte afwisseling tussen koude screams en warme cleane vocalen zetten hier bijna negen minuten lang de droevige toon. Geslaagd eerbetoon aan een veel te vroeg van ons heen gegaan muzikant, waarbij Hekseblad een ander geluid laat horen dan op “The fall of Cintra“.

Hekseblad – The fall of Cintra (Fólkvangr Records 2021)
1. An ill-fated meeting
2. The night of the long fangs
3. Obsidian star
4. The Fall of Cintra

JOKKE: 77/100

Hekseblad – Inspiration and isolation: A decade in the northern cold (Egen beheer 2021)
1. The pieces we left there (Fading to obscurity)
2. A meeting place and time (Woods of Ypres cover)

JOKKE: 79/100