Goat Torment – Jezelf proberen overtreffen

Na een radiostilte van zes jaar, meldt Goat Torment – een band die ons inziens dikwijls wat over het hoofd gezien wordt – zich terug aan het front. Middels “Forked tongues”, de derde langspeler die via het grote Season Of Mist uitkwam, slaat de band keihard terug. Zanger/gitarist Kwel en drummer Torturerer zijn bloeddorstig als het op het aanwinnen van nieuwe black- en deatmetalzielen komt. We hadden een gesprek met Kwel, oprichter van de band. (JOKKE)

Ave Kwel. Ik had het eigenlijk niet zien aankomen, maar plots was daar na een lange stilte van zes jaar dan toch plots de aankondiging voor “Forked tongues”. Wat heeft ervoor gezorgd dat het deze keer allemaal wat langer duurde alvorens met een nieuwe plaat voor de dag te komen? Ik herinner me dat jullie derde langspeler voor 2019 werd aangekondigd. Is er sprake van de vloek van de moeilijke derde?
Hail! Het was de bedoeling om het nieuwe album eind 2019 uit te brengen. Dit is dus inderdaad niet gelukt. We waren nog niet helemaal tevreden met het resultaat, we hadden wat extra tijd nodig om de nummers af te werken totdat ik 100% tevreden was over alles. Eind 2019 hebben we de studio geboekt om begin 2020 te starten met de drumopnames. Kort na het boeken van de studio begon de pandemie wat alles nog veel meer vertraagd heeft.

Hebben jullie nooit met de gedachte gespeeld om die periode van radiostilte met een kortere release zoals een EP of split te doorbreken? Denk je niet dat veel mensen jullie in tussentijd misschien al vergeten zijn?
Ik dacht daar inderdaad op een gegeven moment aan, maar langs de andere kant dacht ik ook – omdat we toch al wat van de radar verdwenen waren – dat het beter was gewoon terug te komen met een sterk derde album in plaats van een EP. We hebben een nieuw label ook en binnenkort komt er nog meer nieuws. Dus dit is het perfecte moment om in één slag terug te komen.

De kern van Goat Torment bestaat naast jezelf uit drummer Torturer waarmee je nu toch al sinds 2014 samen ten strijde trekt. Hoewel de band in de beginperiode ook kortstondig als trio opereerde, lijkt de formule van duo voor Goat Torment de constellatie bij uitstek te zijn. Na de US toer van 2015 bleef Vagus Nox nog wel plakken om zijn schouders mee onder het schrijfproces te zetten, maar ondertussen lijkt die ook weeral met de noorderzon verdwenen te zijn. Hoe groot is zijn bijdrage geweest in de nieuwe plaat en waarom besloot hij niet te blijven?
Ik denk dat het een jaar na de release van ons tweede album was dat we gestart waren met het schrijven van nieuw materiaal. In het begin van het schrijfproces vroeg ik Vagus Nox (die destijds enkel een live member was) of hij wilde meehelpen met het schrijven aan het nieuwe album. Hij ging hier op in en zag dit volledig zitten. Ik had al een idee van hoe het album zou klinken en alle ideeën die we hadden werden met elkaar gedeeld. Omdat we in drie verschillende landen wonen (België, Duitsland en Frankrijk) en elk persoonlijk een druk schema hadden, was het moelijk voor ons om veel samen te komen, maar het lukte toch. We werkten meestal thuis en online. Eenmaal we een aantal zaken voor nummers af hadden, kwamen we eens samen om het verder uit te werken. Zoals je kan zien waren we niet gehaast en hebben er ook geen druk achter gestoken omdat we het creatieve niet wilden beïnvloeden.

Met verschillende mensen werken betekent verschillende gedachten, verschillende ideeën, … Laat ons zeggen dat we 95% overeenkomen over alles maar er is die 5 % waar het niet matcht en ik wil niets uitbrengen waar ik niet 100% achter sta, dus dit zorgde soms wel voor wat wrijving. Na de opnames hadden Vagus Nox en ik een gesprek en hij besloot te stoppen met Goat Torment. Niet alleen om die reden maar ook omdat hij zich meer wilde focussen op zijn eigen project en andere dingen. Er is geen ruzie, we zijn nog altijd goede vrienden en hebben nog altijd veel contact met elkaar. Het is beter zo uit elkaar te gaan dan dat er later problemen van komen of dat het Goat Torment in de problemen brengt.

In December 2017 werd Possessions’s I. Dveikus dan weer als permanent lid aangekondigd die ook zou deelnemen aan het schrijfproces. Is dat wat geworden en waarom is ook hij uiteindelijk niet gebleven?
Ook hij zou inderdaad deelnemen aan het schrijfproces en heeft twee repetities meegedaan met nieuwe nummers die we al geschreven hadden. Kort erna besloot hij de band te verlaten omdat hij zich niet 100% kon geven voor Goat Torment door zijn werk met Possession en andere privézaken. Uiteraard versta ik zijn keuze en was het beter dat hij dit direct van in het begin zei. Verder zijn er nooit problemen geweest met hem.

Op jullie debuut “Dominande tenebrae” konden muzikaal nog heel wat parallellen met het later werk van Enthroned getrokken worden, maar op “Sermons to death” kwamen ook heel wat bestiale warmetalinvloeden in het geluid terecht. Die lijn word op “Forked tongues” ietwat doorgetrokken, maar door de wat zwaardere sound, hoor ik nu ook wel wat deathmetalinvloeden terug. Welke bands vormen zoal de blauwdruk voor het geluid dat je met Goat Torment voor ogen hebt? En zijn die invloeden doorheen de Jaren veranderd?
Goh, om eerlijk te zijn neem ik geen bands als ‘blauwdruk’. Voor het eerste album heeft de sound misschien te maken met Jérémie Bezier (Blackout Studio) die het album heeft opgenomen, gemixt en gemasterd toen hij ook zelf nog actief was in Enthroned. Mij heeft het geluid zelf nooit aan Enthroned doen denken.

Het tweede album heeft inderdaad meer bestiale warmetalinvloeden, en dit is exact wat ik voor ogen had met deze plaat. Ik wilde een iets vuilere/andere sound dan gewoonlijk.

Meteen na “Sermons to death” wist ik al wat voor geluid ik wilde voor het derde album en dat is ook exact hoe “Forked tongues” nu klinkt. De hele pandemie met lockdowns etc.. heeft het opnameproces vertraagd, maar dit gaf ons wel veel tijd om aan het geluid te werken en we hebben dit ook gedaan. Het album was toch al laat dus waarom niet nog wat langer wachten en werken aan de perfecte sound die we voor ogen hadden voor dit album.

Ik merk daarnaast toch ook de nodige progressie qua melodieuze insteek in het gitaarspel en de solo’s op. Welke gitaristen zijn van invloed op je extreme gitaarspel en welke eerder op je gevoel voor melodie?
Ik kijk niet echt naar gitaristen van “oh dit wil ik ook doen of zo wil ik het ook doen”. Ik wil mezelf ook niet vergelijken met iemand, ik speel wat ik wil en hoe ik het wil. De progressie komt waarschijnlijk door het langer spelen en andere ideeën te hebben. Jezelf proberen overtreffen is altijd goed en daar hou ik wel van.

Is een klassiek geluid met passie gespeeld anno 2021 beangrijker dan innovatie als het op black metal aankomt?
Dit hangt er van af. Sommigen blijven beter klassiek terwijl bij andere het echt wel als een verassing kan klinken, in de goede zin. Je hebt ook het omgekeerde natuurlijk. Dit hangt wat af van band tot band denk ik.

Zowel opener “Pantheon of devourment” als “Deceitful faith” bevatten spoken word samples. Waar werden deze aan ontleend en waarom passen deze stukjes bij het nummer in kwestie?
“Pantheon of devourment” heeft een sample van Crowley. Ik denk dat het wel vrij duidelijk is waarom we een stuk van Crowley gebruiken hier. “Deceitful faith” bevat een gesproken stuk tekst van Billy Graham, een Amerikaanse evangelist. Dit nummer heeft een puur antichristelijke visie en de gebruikte woorden passen perfect in de context van dit nummer.

Na een samenwerking met Amor Fati Productions, verschijnt “Forked tongues” via Season Of Mist Underground Activists, een sublabel van het grote Season Of Mist dat zich meer op underground bands focust. Merk je een groot verschil in promotie en aandacht voor de band nu je, vergeleken met het toegewijde Amor Fati, bij een meer commercieel ingesteld label terecht gekomen bent? Ik vind die vinylprijzen bij SOM de laatste tijd echt behoorlijk de pan uit swingen eerlijk gezegd.
Promotie, dit is exact de reden waarom ik van label wilde veranderen, vooral met het derde album nu. Zoals je ook al zei heeft het derde album meer deathmetalinvloeden dus we bereiken hiermee black- en deathmetalfans. Ik had het gevoel dat we niet goed meer op het bandrooster van Amor Fati pasten. Season of mist heeft zowel death als black metal en hun fanbase is ook divers dus dit was een goede keuze voor ons en voor wat we wilden.

We merken een groot verschil in promotie. Het promo team van SOM is perfect en doet zijn werk goed en daar zijn we heel tevreden over.

Vinylprijzen zijn overal heel duur geworden als je het mij vraagt, CD’s ook trouwens.

Hoewel jij uit het Genste afkomstig bent, lijkt Goat Torment toch altijd meer aansluiting bij de Brusselse scene gevonden te hebben, getuige sommige van jullie live-leden en de veelvuldige samenwerking met de heren van Enthroned (samen touren, artwork dat door diens Nornagest en Neraath verzorgd werd en mix/mastering door de Brusselse Blackout Studio van Phorgath). Wat betekent Enthroned voor jou? Was de band een soort van leermeester?
Ik ben zelf niet afkomstig van Gent, maar van Zulte (Waregem). Ik zat in Gent op school en zo heb ik Nornagest leren kennen want die woonde toen ook in Gent. Enthroned is een klassieker hier in België. Het is niet omdat die personen in dezelfde band (Enthroned) zaten dat we die vroegen voor Goat Torment. We hadden altijd een goede connectie met hen. Phorgath had de studio, toen was het de enige persoon die we persoonlijk kenden die een studio had, dus het was makkelijk voor ons om daar te gaan opnemen. Neraath was daar die periode ook aan het werk als grafisch ontwerper (toen het nog Blackout Multimedia was en ze nog meer services hadden dan opnamestudio alleen). Zijn schilderijen en tekeningen spraken mij aan en zo is de samenwerking met hem ook begonnen. Alles is zo wat automatisch beginnen rollen.

Ook de cover van “Forked tongues” is afkomstig van de hand van Neraath. We zien een soort van Shiva-achtige figuur met gespleten tong en allerhande spookachtige randanimatie. Wat is de betekenis achter dit ontwerp en is er een link met een bepaald concept achter de plaat?
“Forked tongues”, de naam spreekt voor zich. Elke mening en definitie in de titel past hier bij dit album en albumcover. Gevorkte tongen, leugens, valsheid,… . Kijk naar de cover en interpreteer het hoe je zelf wil. Ieder kan voor zich uitmaken welk gevoel hij krijgt bij deze plaat en dit was de bedoeling.

Voor live-muzikanten gaan jullie het regelmatig over de landsgrenzen zoeken. Is het zo moeilijk om de geschikte muzikanten in eigen land te vinden?
Ik vind dit moeilijk ja. Het is moeilijk om iemand te vinden die goed kan spelen, ervaring heeft, tijd heeft om optredens te doen, zich vrij kan maken voor de band,… De meeste muzikanten hebben ook andere bands en dit is soms moeilijk te combineren als optredens op hetzelfde moment vallen.  Ik ben wel heel kritisch in  wie ik kies en wil. Ook moet er natuurlijk een goeie connectie zijn met de persoon in kwestie.

Door op plaat slechts als een duo te opereren maar toch veel shows te spelen, dienen jullie regelmatig nieuwe sessieleden in te werken. Is het niet vermoeiend dat er daardoor veel meer energie in oud materiaal wordt gestoken in plaats van aan nieuwe muziek te kunnen werken?
Zelf vind ik dit niet vermoeiend. Al onze nummers staan op tab, dus als we een nieuw sessielid hebben stuur ik hen alles door dat we live spelen. Repeteren doen we niet veel, slechts 1 à 2 keer voor een live show. Dat is ook de reden waarom de leden ervaren moeten zijn daar we niet veel kunnen repeteren en ze dus het meeste werk thuis moeten leren. Drummer Torturer woont in Duitsland en heeft daar een oefenruimte, dus repetities gaan door in Duitsland. Tot zo ver is dit heel goed gelukt.

Zijn er plannen om “Forked tongues” live in de kijker te zetten of kijk je de kat liever nog even uit de boom nu de besmettingscijfers n.a.v. Corona weer de verkeerde kant lijken uit te gaan?
Uiteraard zijn er plannen, en hoopte dat dit al gebeurd was. Maar wanneer?? Dat is de vraag die de meeste bands die live willen spelen zich nu stellen.

Qua shows hebben jullie de blik altijd al vooral op het buitenland gezet met naar mijn mening slechts een beperkt aantal shows in eigen land. Was dat een bewuste strategie en klopt het dat een band dikwijls populairder is over de grenzen dan in eigen land? Is er een land waar Goat Torment opmerkelijk meer bijval geniet dan elders?
Ik wilde nooit veel in België spelen. België is een klein land en ik wil niet de ene week in Antwerpen spelen, dan in Geel, dan in Gent, Tielt, Waregem, …. Het is beter om wat selectief te zijn hier. We hebben al enkele shows gedaan in Amerika en onze fanbase was toen/is ook redelijk groot in Amerika. Vraag me niet hoe dat komt want ons vorige label was Europees. De tijd zal uitwijzen wanneer we terug op het podium staan, maar hopelijk zal dit niet te lang meer duren.

Op 5 juli 2013 speelden jullie een show waarbij bassist LSK deel uitmaakte van de live line-up. Enkele maanden later ruilde ze het tijdelijke voor het eeuwige in. Merkten jullie aan haar dat ze suicidaal was?
Geen commentaar.

De dood en zelfmoord zijn dikwijls terugkerende thema’s in black metal. Heeft LSK’s dood of die van andere mensen die dicht bij jou stonden je visie erop veranderd vergeleken met je jeugdige zelve?
Neen, mijn visie op de dood is hierdoor niet veranderd. De dood is het enige echte dat iedereen vroeg of laat zal meemaken.

De tekst van het nummer “Charnel houses” werd door RSDX gepend. Hij maakte ook deel uit van de live-line-up van het Zweedse Valkyrja, totdat ie zich daar plots begon te isoleren en tijdens de opnames van hun laatste plaat “Throne ablaze” plots verdween. Nu duikt hij dus weer op, zij het als tekstschrijver. Hoe gaat het ondertussen met hem en heeft hij nog muzikale plannen?
Ik had al een hele tijd contact met RSDX en we kwamen altijd al goed overeen. Op het eerste album “Dominande tenebrae” heeft hij ook de tekst geschreven voor het nummer “King of locusts”. Ik vond het goed om ook zijn inbreng te hebben in dit nieuwe album. Toen ik hem de vraag stelde was het antwoord direct “Ja!”. De voorbije jaren waren we samen aan een nieuw project beginnen werken maar we zijn ermee gestopt wegens tijdsgebrek. Ik was te veel bezig met Goat Torment ook om me nog 100% te kunnen geven in een nieuw project. Verder brengt Hell Militia ook een nieuwe plaat uit volgend jaar met hem op zang, die ook zal uitkomen via SOM.

Je vrouw Thelma Ramon verzorgt zang op het titelnummer. Ze heeft haar eigen band waarmee ze eerder duistere alternatieve muziek speelt en waar jij ook als live-lid bij speelt. We kunnen hier parallellen trekken met Olivier van Enthroned die er samen met zijn partner Michelle Nocon Of Blood and Mercury op nahouden, waarin de wereld van duistere dreampop verkend wordt. Naar welke genres luister jij zoal buiten extreme metal en heb je plannen om net zoals Olivier muziek te componeren die buiten de grenzen van extreme metal valt?
Klopt. Ze heeft haar eigen band waar ze haar eigen donkere gedachten kan in uitbrengen. Zij doet alles zelf. We willen samen ook iets doen maar hebben nog niet echt gevonden wat exact. En op dit moment willen we ons vooral focussen op onze eigen projecten. Dus dit staat nog open en er zal ooit wel iets komen.

Ik luister naar verschillende genre’s, alles met een duister kantje vind ik wel goed: oude new wave, dark wave, duistere pop, oude rock, …

Ben jij nog met andere muzikale activiteiten bezig of krijgt Goat Torment je onverdeelde aandacht?
Momenteel doe ik live gitaar voor Thronum Vrondor, vanaf volgend jaar start de band met de eerste live optredens sinds het ontstaan van de band in 2005. Ik ben ook nog met iets anders bezig maar daar wil ik zelf nog niets over vertellen omdat dit nog wat vaag is.

Je maakte deel uit van de live line-up van Paragon Impure n.a.v. diens “comeback”-plaat “Sade”. Hoe was het om met die legendarische band op het podium te kunnen staan? Ik vind het nog steeds zo’n spijtige zaak dat dat tweede leven zo snel de kiem ingesmoord werd door de beenblessure van drummer Svein, want hierdoor werd het momentum gemist en werd de er stekker onherropelijk uit getrokken.
Het was goed om met Paragon Impure te spelen en ik heb dit met alle plezier gedaan. Inderdaad is het jammer dat de stekker er zo snel is uitgetrokken omwille van een aantal onverwachte tegenslagen. Ik kan geloven dat dit voor Noctiz niet echt motiverend was om op zo’n manier terug te komen met Paragon Impure.

Wat vind jij van het huidige aanbod qua Belgische black metal en hoe heb je dat zien evolueren sinds het ontstaan van Goat Torment, meer dan een decennium geleden? Is er zoiets als een scene in België naar jouw mening?
Er is zeker een scene. De Belgische blackmetalscene is goed. Klein maar je hebt een hoop goede bands hier. Ik denk dat België altijd wel redelijk wat deftige blackmetalbands gehad heeft. Velen zijn ondertussen gestopt, er zijn nieuwe bijgekomen, en sommige oudere bands zijn zelfs terug gestart.

Goat Torment werd in 2008 opgericht met de intentie muziek te spelen als een massavernietigingswapen en om alles te vernietigen waar de zogenaamde samenleving voor staat. Hoe is die afkeer voor de maatschappij er gekomen en valt het je zwaar deel uit te maken van een samenleving? Hoe zou jij je tijdelijke leven op deze planet willen doorbrengen?
Ik denk dat er nu op dit moment veel mensen een afkeer hebben van de maatschappij, met allemaal verschillende redenen maar daar ga en wil ik me ook niet over uitspreken. Ik heb mijn eigen visie, die hou ik voor mezelf en probeer die te uiten in mijn muziek.