We geven het toe dat we met bovenvermelde release een beetje trischen. Vijf zevende van de tracklist op “Ordalium/Chambre ardente” dateert immers uit 2019 toen Caligari Records het debuut “Ordalium” van het anonieme Duitse Trest uitbracht. De biografie spreekt echter van een demo en daar op deze door Amor Fati Productions verzorgde vinyluitgave ook de tweede, tot hiertoe nog niet wereldkundig gemaakte, demo “Chambre ardente” prijkt, krijgt deze release alsnog een forum. Zeker ook daar de black metal van Trest erg goed te pruimen valt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de recente opgraving die Amor Fati deed van het eveneens Duitse Dying Fullmoon en diens “Unter dem Thron der Sterne” die niet veel om het lijf had.

Maar Trest dus, die op tekstueel vlak de geschiedenis induiken. Zo focussen de teksten van “Ordalium” zich op de laatst bekende executies voor vermeende hekserij in Schotland, Polen, Frankrijk en Denemarken. Dat doordringende gevoel van hekserij is eigenlijk best goed voel- en hoorbaar in de grimmige maar subtiel grandioze en betoverende black metal met als hoogtepunt het beklemmende en bedwelmende gitaarspel en de pakkende growlende, haast op morbide toon verhalende, screams van het compacte (want op net geen drie minuten aftikkende) “4th Witch: Palles“. Ook de vele sinistere en onheilspellende samples die geïntegreerd worden, schetsen het lugubere kader waarin de heksenvervolgingen baden.

De teksten van de twee nummers van “Chambre ardente” richten zich volledig op Marie-Madeleine d’Aubray – beter bekend als Marquise de Brinvilliers – die werd geëxecuteerd voor de moord op haar vader en twee broers. Deze zaak markeerde ook het begin van “L’Affaire des poisons“, een moordschandaal tijdens het bewind van Lodewijk XIV dat leidde tot verschillende veroordelingen en talloze executies op beschuldiging van hekserij en vergiftiging. Trest levert hier twee relatief meer epische nummers aan die verder borduren op “5th Witch: Gesche“, de acht minuten durende epische afsluiter van “Ordalium“. “Brinvilliers” ragt lekker stug door maar “Cour des pois” ruilt die uptempo razernij in voor midtempo gemusiceer dat in een bloedmooie leadsolo uitmondt. Pas op: dezelfde vuile en slopende lichamelijkheid van die eerste demo is nog steeds aanwezig hoor, maar met een nóg meer uitgesproken gevoel voor sfeer en grimmigheid, en een iets rauwere productie. Het scherpt de verwachtingen voor toekomstig materiaal van Trest alleen maar aan.

Drie jaar geleden ging “Ordalium” onopgemerkt aan mij voorbij, dus dank aan Amor Fati om deze release samen met de twee onuitgegeven nummers nogmaals onder de aandacht te brengen want het is verdiend. Vooral de niet standaard vocale invulling die wat aan Clandestine Blaze doet denken en de pakkende onderhuidse schoonheid van de grimmige melodieën scoren hier ten huize jokkemans.

JOKKE: 82/100

Trest – Ordalium/Chambre ardente (Amor Fati Productions 2022)
1. 1st Witch: Horne
2. 2nd Witch: Debaraz
3. 3rd Witch: Zdunk
4. 4th Witch: Palles
5. 5th Witch: Gesche
6. Chambre Ardente – Brinvilliers
7. Chambre Ardente – Cour des pois