Na een EP en demo vonden de Denen van Glemsel het tijd voor een eerste langspeler. “Forfader” werd die getiteld en broodheer van dienst is nog steeds Vendetta Records, die wel vaker Deense lekkernijen op de markt brengen. De “Unavngivet” vonden we iets te traag op gang komen, maar gaandeweg wist het kwartet ons toch over de streep te trekken. Benieuwd of Glemsel nu wel over de gehele lijn zal overtuigen.

Ze maken het zich in elk geval niet gemakkelijk want vier van de vijf volwaardige nummers – “Arv” is een akoestische intro – flirten met de tienminutengrens en het is niet elke band gegeven om zulke lange composities van begin tot einde boeiend te houden. De trieste stemming die middels het akoestische intro gecreëerd wordt vind ik nog wel passen bij het sepia fotoartwork waarvoor in een oud fotoalbum inspiratie lijkt opgedaan te zijn geweest, maar zodra het échte blackmetalwerk in de vorm van “Mod afgrund” uit de boxen knalt vind ik de atmosfeer veeleer duivels en apocalyptisch worden, althans wanneer er plankgas gegeven wordt en er in de rauwe tremelo’s tot aan het gaatje gegaan wordt. Echter is er ook veel ruimte voor gevoeligheid in het gitaarspel zonder een te sentimentele tour op te gaan.

Vanaf “Savn“, dat vrij origineel met een basgitaar tremelo start, helt het zwartmetaal van Glemsel volledig naar de atmosferische kant over en moeten we aan een band als Wolves In The Throne Room denken door de lange repetitieve passages die een tranceopwekkend effect hebben en de beklijvende leadpartijen die met veel gevoel gespeeld worden. Vermeldenswaardig is dat de basgitaar een grote rol in de mix heeft toebedeeld gekregen wat extra body aan het geluid geeft. De band is goed op dreef en weet onze aandacht te behouden, of dat nu in het wat compactere “Møntens prædikant” of het met zijn meer dan elf minuten speeltijd gerust als episch te bestempelen “Det gamle må vige” is. Hoedje af trouwens voor drummer Joachim Højer die minutenlang als een sneltrein doorknuppelt, hoewel hij in deze lange compositie tijdens het met cleane gitaren gespeelde serene intermezzo ook even rust gegund wordt. Gevoelsmatig zou er in deze rustpunten echter nog verder mogen gegaan worden, want deze weten niet zo hard te raken als de volbloed blackmetalriffs en lijken er soms enkel te zijn omdat het in dit genre haast een vuistregel is om een ingetogen passage in te lassen alvorens een climax te ontketenen.

Save the best for last moeten de Denen gedacht hebben want “Ansigterne” is zo wat het beste wat we al van Glemsel hebben mogen horen. Eerst zorgen cleane gitaren voor een aanloop naar een midtempo opwarmend stukje zwartmetaal, maar al gauw spat het meest diabolische venijn van “Forfader” in het rond wanneer helse tremolo’s door de hemel flitsen. De afsluiter heeft echter ook nog wat atonale riffs in petto en zoekt dynamische oorden op alvorens een prachtige gitaarmelodie het einde van de plaat inluidt.

Prima langspeler van het uit Kopenhagen afkomstige Glemsel en zeker het checken waard als je van atmosferische black houdt die aan hoog tempo gespeeld wordt en niet veel ruimte voor bomengeknuffel laat.

JOKKE: 82/100

Glemsel – Forfader (Vendetta Records 2022)
1. Arv
2. Mod afgrund
3. Savn
4. Møntens prædikant
5. Det gamle må vige
6. Ansigterne