Het zou lezers van deze site niet ontgaan mogen zijn dat de Belgische blackmetalscene de laatste jaren springlevend is. Misschien wat conservatiever dan een deel van de scene bij onze noorderburen, maar de ondergrond is vruchtbaar en bracht heel wat nieuwe bands aan het licht. Eén van hen is Heinous, een band waarin enkele gelijkgestemde zielen met ervaring in bands als Enthroned, Slaughter Messiah, Possession en Abyssum, mekaar in 2018 aan de andere kant van de taalgrens vonden. Er verschenen een demo en EP die veelbelovend klonken, maar het was pas na de toetreding van de Amerikaanse keyboardspeler VJS (o.a. Nightbringer, Sargeist en Adaestuo) dat de heren vonden dat ze hun beruchte identiteit hadden gevonden en het bandgeluid dat ze voor ogen hadden op punt stond. Het resulteerde in een tweede leven van enkele oude nummers op de compilatie “Netherworld ceremony“. Als volgende stap achtte Heinous de tijd rijp voor een eerste langspeler, iets wat we sterk toejuichen want heel veel Belgische blackmetalbands zitten momenteel nog in het demostadium.

Met een keyboardspeler in de gelederen moge het niet verbazen dat “Ritual, blood and mysterious dawn” met een mystieke, omineus en mysterieus klinkende keyboardintro start (er is trouwens ook een sinistere outro, maar die wordt niet op de tracklist vermeld), waarna het titelnummer uit de startblokken schiet. Zanger P.F Hraesvelg gaf in het gesprek dat we vorig jaar hadden aan dat de Nidrosian blackmetalscene en een cultfiguur als Steingrim Torson als inspiratiebron diende voor het kneden van het bandgeluid en dat is niet gelogen. Wie de band al eens aan het werk zag, weet dat de muzikanten er niet als zoutpilaren bijstaan, maar dat het zweet en bloed in het wilde weg spat dankzij hun energieke shows. De frontman mag zich dan ook gerust meten met Wraath, zowat de opperbaas van alle huidige blackmetalzangers, en dat niet alleen qua podiumpresence maar ook qua manier van zingen. Een gelijkaardige opruiendheid in de zang als die van de Noor is hoor- én voelbaar waardoor parallellen met een band als One Tail One Head of Dark Sonority absoluut getrokken kunnen worden.

De second wave black metal van Heinous is dynamisch gecomponeerd en VJS voorziet net de juiste dosis keyboard- en orgelspel om het prima riffwerk van gitaristen Sagittarius en D., dat meermaals aan een band als Sargeist refereert, verder in te kleuren of bepaalde melodieën extra in de verf te zetten. “Eternal curse of the knights” krijgt op die manier een gezonde dosis grandeur mee, terwijl een nummer als “Last days of the apostates” dan weer veel meer op ongekruid, maar heerlijk riffwerk teert waarin ook plaats is voor een goedgeplaatste leadpartij. Het ziedende “Seven sins of the light” waarin P.F Hraesvelg vocaal gezien een topprestatie neerzet, bevat eveneens een vette gitaarlead. De slotmelodie van “Cursed king’s death” is van de hand van de Italiaanse gitariste JL Slaughterwytch (o.a. Triumph of Death). Voeg aan het prima gitaar- en toetsenspel en het gevarieerde vocale klankenpallet nog het opzwepende drumwerk van Pz. Kpfw toe en de band heeft alle ingrediënten in huis om er een geslaagde trip van 35 minuten van te maken, wat de heren ook meer dan waar weten te maken. Enig minpuntje is dat de basgitaar van Lord Sabathan wat ondergesneeuwd wordt in een verder nochtans uitstekende mix. Dat is dan wel buiten afsluiter “Cursed king’s death” gerekend, want daar mag de legendarische ex-Enthroned frontman een vette baslijn onder de op drum- en keyboard vertolkte intro plaatsen.

Na Forbidden Temple die recent met de puike full-length “Step into the black pentagram” op de proppen kwam, weet ook Heinous te imponeren met diens eerste langspeler. Sterker nog, “Ritual, blood and mysterious dawn” is wat ons betreft één van de beste Belgische blackmetalalbums van het laatste decennium. Niets nieuws onder de zon, maar uitstekende nummers die met de juiste ingesteldheid en passie voor de Zwarte Kunsten uitgevoerd worden. Ik had Heinous enigszins op Thronefest verwacht, maar dat lijkt niet aan de orde te zijn tenzij ze bij de laatste lichting namen horen. Dan maar een warme oproep aan Unholy Congregation om deze band een podium te geven want deze gasten weten hoe ze, behalve hun kandelaars, wierook en andere occulte attributen, ook een zaal in de fik kunnen steken met hun duivelse black metal. In fine enim est goria lux tenebris!

JOKKE: 95/100

Heinous – Ritual, blood and mysterious dawn (New Era Productions/Nuclear War Now! Productions 2022)
1. Prologue
2. Ritual, blood and mysterious dawn
3. Eternal curse of the knights
4. Last days of the apostates
5. Seven sins of the light
6. Unholy fate
7. Cursed king’s death